...ตอบด้วยใจ...

 

 

๏ เอาพอดีพอดีจะได้ไหม
ไม่มากไปไม่น้อยไปไม่แข็งขืน
รู้จักรับรู้จักให้รู้หยัดยืน
รู้จักหยิบรู้จักยื่นรู้แบ่งปัน

๏ มากไปย่อมมากลำบากอยู่
มีแต่หดหู่และหุนหัน
ใช้แต่อารมณ์สารพัน
ก็มีแต่โกรธกันบั่นทำลาย

 

๏ น้อยไปย่อมน้อยทำให้ขาด
ทำผิดทำพลาดหลุดเป้าหมาย
เริ่มจากจุดเริ่มไม่ถึงปลาย
ขึ้นต้นลงท้ายไม่จบความ

 

๏ น้อยไปมากไปเกินไปหมด
มีแต่รันทดเป็นคำถาม
ขัดอกขัดใจทำสงคราม
แล้วปล่อยให้ลุกลามโกรธเกลียดกลัว

 

๏ ถ้าสติไม่มาปัญญาเตลิด
สติมาปัญญาเกิดรู้ดีชั่ว
รู้เขารู้เรารู้ตนตัว
รู้สว่างพ้นมืดมัวเมื่อเรียนรู้

 

๏ เอาพอดีพอดีจะได้ไหม
ไม่มากไปไม่น้อยไปร่วมใจสู้
คนต่อคนคือมิตรใช่ศัตรู
ให้สติตั้งอยู่ตอบด้วยใจ !.

..........................................