สาวเล่าประสบการณ์ ทำสีผมร้านดัง ย่านรามคำแหง 'เจ็บเจียนตาย'

เรื่องราวนี้ถูกเผยแพร่เป็นอุทาหรณ์ผ่านทางเฟซบุ๊กที่มีชื่อว่า Lapaz Cho โดยเธอได้เขียนบรรยายเนื้อหาเอาไว้เมื่อวันที่ 9 มีนาคม 2563 ระบุวาส อุทาหรณ์ฟอกสีผม น้ำยากัดหัว เจ็บทั้งแผลเจ็บทั้งใจ​ มันเจ็บมากๆ​ เรื่องแบบนี้มันไม่ควรเกิดขึ้นกับใครทั้งนั้น​​ เพียงเพราะความสะเพร่า​ของช่างทำผม ทำให้คนทั้งคน​ ต้องทนทุกข์​ทรมานขนาดนี้​ เราไม่ควรต้องมาเจอเเบบนี้จริงๆนะ​ และคุณก็แก้ปัญหา​ทุกอย่างด้วยการ​ ปิดร้านหนี แค่นี้หรอ เราไม่ถามหาจรรยาบรรณ​จากคนอย่างคุณ​หรอก​ เราอยากถามหาความเป็นคน​ จากพวกคุณมากกว่า​ สักวันกฏเเห่งกรรมมันคงทำหน้าที่​ของมัน ไม่มีคำว่าอภัยอยู่ในจิตใจเราแล้วล่ะ​ ภาวนาจิต​ขอให้กรรมมันตามทันคนอย่างพวกคุณ​ในเร็ววัน กล้าปิดร้านหนีก็ขอให้หนีทั้งชีวิต​ หนีกรรมให้พ้นแล้วกัน​ คนเลว2020

 

 

 

 

 

เรื่องเกิดจากตัวเราได้ไปทำสีผม​ที่ร้านย่านรามคำแหง​ นัดแนะกับช่าง (เจ้าของร้าน) ​เรียบร้อย​ก็เดินทางเข้าไป​ ช่วง 11 โมงของวันที่​ 5 ก.พ.2563 ​ที่ผ่านมา​ พอไปถึงร้านช่างก็สอบถามและทำการตกลงกับเราก่อนว่าสีจะประมาณนี้นะ​พอเสร็จ​ ช่างก็แบ่งผมเป็นช่อๆและเริ่มลงน้ำยากัดสีผม​ (น้ำยาเขาผสมข้างในเราไม่เห็นยี่ห้อ)​ ปกติเป็นคนนิสัยไว้ใจคน​เลยไม่ได้ขอดูยี่ห้อ แต่น้ำยาจะมีสีออกฟ้าๆคะ​

 

พอช่างลงน้ำยากัดเรียบร้อย​ เขาก็เอาแร็ปใสๆมาพันผมเราตั้งแต่โคนลงไปถึงปลายผม​ ค่อยเอาผ้าขนหนูมาห่อหัวเรา จากนั้นก็เข็นเครื่องอบไอน้ำมาครอบ​+เปิดเครื่องทำงานปกติ​ ตอนนั้นก็มีเสียงโทรศัพท์​ของช่างดังขึ้นเขาก็รับสายแล้วเปิดโฟน​คุย​ สักพักช่างก็เดินไปหลังร้าน​ เราก็ไม่ได้สนใจ ตัวเราก็นั่งเล่นโทรศัพท์​ไป​ สักพักนึง​ คือร้อนจี้ดดดที่แถวๆท้ายทอยเลยค่ะ​ ร้อน​ ร้อนมาก​ มากๆๆ​ๆๆๆๆ​ ซึ่งตัวเราก็ตกใจกรี้ดดดออกมาดังเลยค่ะ​ เอาหัวออกจากเครื่อง​อบทันที​ พร้อมตะโกนสุดเสียง​ ไม่มีใครออกมา​ คำถามในใจ​ช่างหายไปไหนอะ​

เราลุกจากเก้าอี้​วิ่งเข้าไปด้านหลัง​ ได้ยินเสียงช่างเปิดโฟนเสียงดังในห้องน้ำ​ เรานี้ทุบๆๆ​ เรียก​ ก็ไม่ออกมา​ เราร้อนมาก​ ดึงทุกอย่างที่พันหัวเราออก​ วิ่งไปหาพัดลมคะ​ เอาเท้าเปิด​ เอาหัวลงจ่อที่พัดลม​ในขณะนั้นเราเองก็ทำอะไรไม่ถูกจริงๆคะ​ ตกใจมาก​ เเสบ ปวด​ ร้อน​ จะว่าโง่ก็ได้​คะ​ ที่ไม่เอาน้ำล้าง​ (เราตกใจจริงๆ) สักแปบช่างเดินออกมา​ พร้อมวางสายโทรศัพท์​ แล้วมาถามเราคำแรก​ เป็นอะไรร้อนหรอค่ะ?

เอิ่มม.....ไม่รู้จะตอบคำไหนดีจริงๆนะ​ เขาก็ให้เรานั่งที่เก้าอี้แล้วดูแผลให้เรา​ บอกเราว่าไม่เป็นไรนะ​ นิดเดียวๆ​
(ตัวเราก็เชื่อเนาะ​ เพราะเราไม่มองไม่เห็น​ และตัวเราเคยถูกน้ำราดเป็ดย่างเดือดๆราดแขนขามาแล้ว​ เจ็บกว่านี้​เลยคิดว่านี่คงไม่เป็นไร​ อย่างที่ช่างบอก)​
ช่างให้เรานั่ง​ เขาวิ่งไปเอาอะไรสักอย่างมาทาที่แผลเรา​ เราถามว่าคืออะไรคะพี่​ บอกเราว่าทรีตเม้นท์ล้างสารพิษค่ะ เราก็งง​ น้ำร้อนลวกพี่เอาทรีตเม้นต์​ใส่ทำใมคะ​ พี่เอาออกไปเอาอะไรที่ดีกว่านี้มาทาให้หน่อย​ เขาเอาออกแล้วไปหักว่านหางจระเข้​มาถูๆ​ และวิ่งไปเอายาสีฟัน??!! โอ้ยยข่อยจะตายก็ตรงนี้อะไรก็ไม่รู้ของเขาคะ
และให้เราทำผมต่อไปและปลอบเราตลอดว่า​ ไม่เป็นไรเลย​ และปกติไม่เคยมีเเบบนี้​ พี่ไม่ได้ตั้งใจ​ พูดเเบบนี้เรื่อยๆจนเสร็จ​สิ้นการทำสี พอเสร็จ​จะกลับ​ ช่างบอกเราว่า​ พี่ลดให้เรา500บาทแล้วกันนะ​ เราจะได้เอาไปหาหมอ​ ส่วนที่เหลือ 1 พันบาทเราก็โอนให้พี่เเล้วกัน​ เรานี่กราบคะ​ น้ำใจสุดๆ!!!

 

 

 

 

 

 

พอกลับมาแถวพัฒนาการ​ แวะเข้า​รพ.ดังย่านนั้นเลยคะ​ คุณ​หมอถาม​ว่าไปโดนอะไร เลยเล่าทุกอย่าง​ให้ฟัง​ แกก็คิดว่าน้ำร้อนลวก​เหมือนที่เราคิดเช่นกัน​ พอหาเสร็จ​ก็ทักกลับไปบอกช่าง​ ว่าหนูมาหาหมอนะ​ แผลเป็นขนาดไหน เสี่ยงติดเชื้อด้วย​ ต้องดูเเลใกล้ชิดจากหมอ​ ช่างตอบมาว่าพี่ก็ไม่สบายใจ​ งั้นพี่โอนเงินค่าทำผม 1 พันคืนให้เราก็แล้วกันนะคะ​
(จากนั้นเราก็เดินทางทุกวัน​ล้างแผลสลับพบหมอทุกวัน)​

เวลาผ่านไป1อาทิตย์​ แผลเริ่มลาม​ ใหญ่มากขึ้น​ แต่ยังไม่ติดเชื้อ​ หมอเลยบอกไม่ไหวแล้ว​ ขอโกนผมแล้วขูดเนื้อเเผลเราออกทั้งหมด​ ฮืออ โกนก็โกนคะ​ แล้ววันที่แสนสาหัสในชีวิต​ก็มาถึง​ ความเจ็บคงให้ระดับร้อยระดับพันคะ​ พยาบาล ​5 คนช่วยกันจับเรา​ กดหลังจับมือ​ ล็อคหัวเราไว้​ น้ำตาอาบลงที่หมอน​ ใจคือพังมากคะ​

โกนผมและขูดเนื้อแผลของเรา​ ขูดกันสดๆ​ และใช้ผ้าก๊อตชุบน้ำเกลือถูๆๆๆ​ เอาเนื้อที่อยู่ด้านบนออกให้หมด​ เพื่อสร้างเนื้อผิวชั้นใหม่​ ทำแบบนี้ทุกวันคะ​ แต่วันหลังๆไม่ร้องไห้แล้วคะ​ เหมือนจะชิน​ แต่จิตใจคือกลัวพยาบาลไปเลยคะตอนนี้​ กลับไปคุยกับช่าง​บอกเขาว่า​ อยากขอให้เขารับผิดชอบ​ค่ารักษาพยาบาล​ เขาบอกว่าเขาไม่ได้ตั้งใจ​ และตัวเขาก็เสียเหมือน​กัน​ เขาทำสีให้เขาก็มีต้นทุน เราอึ้งเลยค่ะ​ เขาก็บอกว่า​ แล้วพี่ก็ยกค่าทำผมให้ไปหมดแล้ว​ ถ้าจะให้ช่วย​ พี่จะให้ 2000 บาท แล้วน้องจบเลยนะ​ พระเจ้าคะ​ ไม่คิดว่าจะได้ยินคำนี้​ เราเลยบอกว่าหนูไม่คิดฟ้อง​ ไม่เอาค่าเสียหายและค่าทำขวัญ​อะไรเลยนะ​พี่​ แค่ขอให้ช่วยเหลือกันในค่ารักษา​เท่านั้นเอง​ เถียงกันหลายรอบคะ​ จนสรุปเขาบอกจะจ่ายตามบิลที่เราไปหาหมอ​ ส่งให้เขา​ ณ​ ตอนนี้ล่าสุด​ เขาบอกจะจ่ายสิ้นเดือน​ รวบรวมบิลส่งให้ ปัจจุบัน​เขาไม่อ่านไลน์โทรไปก็ไม่รับสายทั้งที่โทรติด เศร้าใจมากค่ะ​

 

 

 

 

 

ทั้งนี้อยากฝากเรื่องราวนี้ไว้เป็นอุทาหรณ์​ให้กับเพื่อนๆทุกคนที่คิดจะทำสีผมและช่างทุกๆคนนะคะ​ อยากให้ช่วยดูแลลูกค้าให้ดีที่สุดคะ​ เราเป็นลูกค้าเราอยากสวยเราไม่ได้อยากตายค่ะ ขอให้เราเป็นเคสสุดท้ายที่เจอเหตุการณ์แบบนี้
ตอนนี้เราทำงานไม่ได้ ต้องหยุดงาน นี่ก็เพิ่งกลับมาจากไปขูดแผล ยังต้องไปหาหมอให้ช่วยล้างแผลและเช็คอาการทุกวัน ถ้าเราไม่ปวดมากเกินไปจะพยายามมาอัพเดทอาการให้เพื่อนๆฟังเรื่อยๆนะคะ ขอบคุณสำหรับทุกๆกำลังใจ
หนูเล็ก...
ทำสีผม​เจ็บเจียนตาย​ #สวยสยอง​ #เข้าร้านทำสี​ #แชร์ประสบการณ์​เกือบตายเพราะทำสีผม​ #อุทาหรณ์​ทำสีผม​ #ช่างทำผม​ #ขอให้อย่ามีใครเจอแบบเราอีก