เห็นภาพแล้วจุกอก "ชวลิต" โอดสงสารปชช. ซัดรัฐเยียวยาล้มเหลว ฝากผีฝากไข้ไม่ได้

 

วันที่ 15 พ.ค. 2563 นายชวลิต วิชยสุทธิ์ ส.ส.นครพนม พรรคเพื่อไทย (พท.) ให้ความเห็นต่อมาตรการเยียวยาของรัฐบาล ว่า เห็นภาพประชาชนมาร้องเรียนเรื่องการเยียวยาในกรุงเทพมหานคร จากกระทรวงการคลัง ไปกรมประชาสัมพันธ์ และในต่างจังหวัด เพิ่งสั่งให้ร้องเรียนได้ที่ศูนย์ดำรงธรรมจังหวัด กับธนาคาร นั้น

 

เห็นภาพที่กรมประชาสัมพันธ์ และจังหวัดต่าง ๆ แล้ว บอกได้คำเดียวสั้น ๆ ว่า "สงสารประชาชนเป็นที่สุด ที่ดิ้นรนเพื่อให้ได้รับการเยียวยา"

 

รัฐบาลไม่สามารถ ไม่รอบรู้ไปทุกเรื่อง ไม่เป็นไร แต่ควรฟังเสียงผู้แทนประชาชนบ้าง ที่เพียรเสนอแล้วเสนออีกถึงมาตรการในการเยียวยาประชาชนที่ต้องดำเนินการโดยรวดเร็ว ทั่วถึง ไม่ยุ่งยาก

 

อ่านข่าว "ชวลิต" ท้วงรัฐบาลอย่าเอาโควิดบังหน้า ละเลยไม่ทำตามมติสภา ฯ ในการแบน 3 สารพิษ

 

แต่นี่เวลาผ่านมา 2 เดือนเศษ นับแต่มีมาตรการตาม พ.ร.ก.ฉุกเฉิน ภาพมันฟ้องว่า การเยียวยาล้มเหลว ไร้ประสิทธิภาพ ดังนั้นประชาชนจะไว้ใจให้บริหารงบประมาณเงินกู้ 1.9 ล้านล้าน ให้มีประสิทธิภาพ เป็นประโยชน์แก่ประเทศชาติและประชาชนได้อย่างไร

 

สถานการณ์ปัจจุบัน เห็นบริษัท ห้างร้าน โรงงาน โรงแรม ฯลฯ ทะยอยปิดกิจการ ส่งผลให้มีคนตกงานอาจถึง 10 ล้านคน GDP คาดว่าจะติดลบระหว่าง 6-10% ซึ่งจะส่งผลกระทบต่อปัญหาเศรษฐกิจ สังคม อย่างมหาศาล จากสถานการณ์ดังกล่าว รัฐบาลนี้จะรับมือไหวหรือ เพราะ 6 ปีที่ผ่านมา ขนาดยังไม่มีวิกฤตโควิด ยังแก้ปัญหาเศรษฐกิจ ปากท้องของประชาชนไม่ได้

 

และนี่แค่เริ่มต้นเยียวยาผลกระทบด้านเศรษฐกิจจากมาตรการควบคุมไวรัสโควิด เห็นได้ชัดเจนว่าล้มเหลว ไร้ประสิทธิภาพ มีประชาชนเดือดร้อนมากมายถึงขั้นฆ่าตัวตายในจำนวนที่ทัดเทียมกับการตายด้วยไวรัสโควิด แล้วเราประชาชนคนไทยยังจะคิดฝากผี  ฝากไข้ ฝากประเทศไว้กับรัฐบาลนี้ได้หรือ

 

 

ในขณะเดียวกัน รัฐบาลโดยเฉพาะ พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา นายกรัฐมนตรี ก็ต้องตั้งสติ ประเมินตนเองว่า เอาบ้านเมืองอยู่หรือไม่ ภายใต้วิกฤตเศรษฐกิจที่ตนเองไม่มีความเชี่ยวชาญ รวมทั้งทีมงานก็ไม่อาจแก้ไขปัญหาเศรษฐกิจได้ในช่วง 6 ปีที่ผ่านมา

 

ผมขอฝากข้อสังเกตว่า ภาคส่วนต่าง ๆ ต้องช่วยกันคิดว่า ภายใต้โครงสร้าง กติกา ทางการเมืองในปัจจุบัน เราจะร่วมกันหาทางออกจากวิกฤตเศรษฐกิจ สังคม และการเมืองให้กับประเทศของเราได้อย่างไร ผมเห็นว่า วิกฤตประเทศครั้งนี้ ถือเป็นวิกฤตประวัติศาสตร์ที่สำคัญยิ่ง และที่สำคัญคือ แก้ไขวิกฤตได้ยากอย่างยิ่ง ไม่อาจใช้โครงสร้างที่สร้างมาเพื่อการสืบทอดอำนาจมาแก้ไขปัญหาวิกฤตยิ่งดังกล่าวได้

 

ผมเห็นว่าต้องระดมภาคส่วนต่าง ๆ ที่มีความรู้ ความสามารถ มีความเชี่ยวชาญเฉพาะด้านมาร่วมกันแก้วิกฤต โดยให้ถือเป็นวาระแห่งชาติร่วมกัน เพราะวิกฤตนี้เกินกำลังของรัฐบาลนี้แน่นอนดังกล่าวข้างต้น ลำพังเพียงพรรคการเมืองหลักเปลี่ยนเก้าอี้ดนตรีในตำแหน่งรัฐมนตรีกัน ไม่อาจแก้วิกฤตบ้านเมืองได้อย่างแน่นอน

 

กล่าวโดยสรุป วิกฤตครั้งประวัติศาสตร์ครั้งนี้ ต้องมีการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่ไปสู่การสร้างความเชื่อมั่นประเทศ ทั้งทางด้านเศรษฐกิจ สังคม และการเมือง การปกครองของประเทศ ถึงจะเอาบ้าน เอาเมือง เอาสถานการณ์อยู่ ผมหวังที่จะเห็นภาคส่วนต่าง ๆ ร่วมกันหาทางออกจากวิกฤตร่วมกันด้วยความรู้รักสามัคคี