แห่แชร์รักแท้ตานั่งกินข้าวหน้ารูปยาย

 

       มีผู้ใช้เฟสบุ๊ก ชื่อว่า “Teerapong Wivasuk” โพส์ตภาพและข้อความที่ทั้งเศร้าและซึ้งใจ   โดยเป็นภาพที่คุณตาท่านหนึ่งกำลังนั่งทานข้าวหน้ารูปถ่ายของภรรยาที่เสียชีวิตไปแล้ว  พร้อมข้อความว่า “คุณไม่เคยสูญเสียคนที่รัก คุณไม่รู้หรอกการพลัดพรากจากกันมันเป็นยังไง #สงสารตาจัง ...ที่ตาต้องมานั่งกินข้าวกับรูปยายทุกวัน”   ทำเอาชาวเน็ตถึงกับน้ำตาคลอ    และเข้าไปแสดงความเห็นเป็นจำนวนมาก   ส่วนใหญ่ต่างก็บอกว่าสงสารและให้กำลังใจคุณตาสู้สู้ 

 

 

 

 

 

 

               จากการติดต่อสอบถามเจ้าของโพส์ต  ให้ข้อมูลว่าคุณตาคนดังกล่าวเป็นชาว อ.ลำปลายมาศ  จ.บุรีรัมย์   ผู้สื่อข่าวจึงได้ลงพื้นที่ไปตามหาบ้านคุณตา  เมื่อไปถึงบ้านเลขที่ 104  ม.14  ต.ผไทรินทร์  อ.ลำปลายมาศ   ก็ได้พบกับคุณตาบัว   การะเกตุ  อายุ 74 ปี   โดยคุณตาบัว  เล่าให้ฟังว่า ได้แต่งงานอยู่กินกับยายเหลือง   การะเกตุ  ภรรยามา 56 ปีแล้ว  ตนเองรักภรรยามากไปไหนมาไหนด้วยกันตลอดไม่เคยแยกจากกัน   ไม่ว่าจะออกไปทำนา  เก็บหม่อนเลี้ยงไหมก็ไปด้วยกัน   ภรรยาอาบน้ำเย็นไม่ได้ตนก็จะต้มน้ำอุ่นให้อาบ  ส่วนภรรยาก็ดูแลเอาใจใส่ตนเองเป็นอย่างดีเช่นกัน   

 

 

 

 

 

 

               กระทั่งช่วงเดือน มี.ค.2562  ภรรยาก็ป่วยด้วยโรคมะเร็งตับ และรังไข่ ซึ่งช่วงที่ป่วยตนก็ดูแลตลอด  กระทั่งเมื่อวันที่ 14 พ.ค.ภรรยาก็เสียชีวิต   รู้สึกเสียใจมากและยอมรับว่ายังทำใจไม่ได้ที่ภรรยาจากไป    หลังจากภรรยาเสียชีวิตตนก็เอารูปถ่ายของภรรยา  มาตั้งไว้บนเก้าอี้แล้วจะนั่งกินข้าวหน้ารูปภรรยาทั้งมื้อเช้า เที่ยง  และมื้อเย็นทุกวัน   โดยจะจัดเตรียมข้าวมา 2 จาน และกับข้าวที่ภรรยาชอบกิน 

              ส่วนมากก็จะเป็นเมนูปลา  และน้ำพริก  แล้วเวลานั่งกินก็จะเรียกภรรยากินข้าวทุกครั้ง  ทำเหมือนกับภรรยายังมีชีวิตอยู่  เพราะตอนที่ภรรยายังมีชีวิตก็จะนั่งกินข้าวด้วยกันทุกวัน     และตอนนอนก็จะเอารูปภรรยาไปตั้งไว้บนหัวเตียงและจะเรียกภรรยาไปนอนด้วย    เพื่อแสดงว่าตนเองยังรักและคิดถึงภรรยาอยู่เสมอแม้ภรรยาจะจากไปแล้วก็ตาม    และยืนยันว่าจะทำแบบนี้ไปเรื่อยๆ จนกว่าจะหมดลมหายใจ    และอยากให้สิ่งที่ตนเองแสดงความรักต่อภรรยา  เป็นแบบอย่างแก่ลูกหลานด้วย  เพราะปัจจุบันเห็นหลายคู่ที่มีปัญหาทะเลาะกัน ทำร้ายร่างกายกัน

             ด้านลูกสาวคุณตา   บอกว่า   หลังจากแม่เสียชีวิตพ่อก็เสียใจมาก  ลูกหลานที่ทำงานต่างจังหวัดต้องกลับมาดูแลให้กำลังใจพ่อ     ซึ่งเมื่อเห็นสิ่งที่พ่อแสดงออกต่อแม่  ก็ทำให้รู้สึกปลื้มใจและเห็นคุณค่าของความรัก  ซึ่งตัวเองก็จะนำตัวอย่างความรักที่พ่อมีต่อแม่ไปใช้กับชีวิตของตัวเอง    พร้อมทั้งอยากฝากถึงลูกหลาน  หรือคนรุ่นหลังควรจะแสดงความรักกับคู่ชีวิตของตนเองเหมือนกับที่พ่อทำให้กับแม่    และควรจะทำดีกับคนที่รักไม่ว่าจะพ่อแม่หรือคู่ชีวิตให้มากที่สุดตอนที่ยังมีชีวิตอยู่  จะได้ไม่รู้สึกเสียใจทีหลังเมื่อจากกันไปแล้ว    เพราะทุกวันนี้จะเห็นอยู่ด้วยกันไม่นานก็เลิกรากัน มีปัญหาทะเลาะกัน  ทำร้ายกัน  ก็อยากจะให้คู่ของพ่อเป็นตัวอย่างกับคู่รักคนอื่นๆ