เพื่อนชวนเพื่อน“ค้าประเวณีเด็ก”

       ทว่าหาน้อยมากที่เอกสารงานวิจัยต่าง จะพูดถึงว่า “พ่อ” ของแม่ๆเหล่านั้นหายไปไหน และใครเป็นพ่อเด็กของหญิงวัยรุ่นข้อมูลที่มักจะไม่มีการกล่าวถึงเมื่อพูดถึงเรื่องการตั้งครรภ์ในวัยรุ่นคือ ผู้ชายหายไปไหน พ่อของเด็กที่เกิดจากแม่วัยรุ่นเป็นใคร 

        “อุษา เลิศศรีสันทัด” ผอ.โครงการมูลนิธิผู้หญิง เล่าว่า ข้อมูลการสำรวจสำมะโนและการเคหะแห่งชาติปี พ.ศ. 2553 ชี้ว่าร้อยละ 13.3 ของผู้หญิงอายุ 15-19 ปีสมรสหรือเคยสมรสแล้ว แต่ข้อมูลที่ไม่ปรากฏแน่ชัดคือคู่สมรสของหญิงวัยรุ่นเหล่านี้เป็นใคร มีจำนวนมากน้อยเพียงใดที่เป็นผู้ชายอายุมากกว่าผู้หญิงมาก หรืออาจกล่าวได้ว่าเป็นการใช้ชีวิตคู่แบบความสัมพันธ์ต่างตอบแทน (Transactional sex) อาทิ ฝ่ายชายให้การเกื้อกูล เลี้ยงดู ส่งเสียให้เรียนหนังสือ มีเด็กหญิงวัยเรียนจำนวนมากน้อยเพียงใดที่ต้องอยู่กินใช้ชีวิตคู่กับชายที่มีอายุมากกว่าด้วยเหตุผลทางสังคม เศรษฐกิจ วัฒนธรรม มีวัยรุ่นหญิงชายจำนวนมากน้อยเพียงใดที่พัฒนาความสัมพันธ์จากเพื่อนเป็นคู่ชีวิต แต่สุดท้ายเมื่อผู้หญิงตั้งท้อง ผู้ชายหายไปปล่อยให้หญิงวัยรุ่นเลี้ยงลูกตามลำพัง กลายเป็น ”แม่เลี้ยงเดี่ยววัยใส”

อุษา เลิศศรีสันทัด

         “ผู้ชายที่เป็นพ่อมีส่วนร่วมเลี้ยงดูลูกที่เกิดจากแม่วัยรุ่นอย่างไร ทั้งๆที่ข้อมูลเหล่านี้มีความสำคัญที่จะช่วยให้ผู้กำหนดนโยบายและผู้เกี่ยวข้องสามารถเข้าถึงการป้องกันและแก้ปัญหาการตั้งครรภ์และการคลอดในวัยรุ่นได้อย่างรอบด้าน ในความเป็นจริงกลับพบข้อมูลเกี่ยวกับพ่อของเด็กที่เกิดจากวัยรุ่นน้อยมากซึ่งตรงนี้มีความสำคัญมาก เพราะลึกๆแล้วเป็นเหตุหนึ่งที่ทำให้ แม่เลี้ยงเดี่ยว แม่ที่ท้องก่อนวัยส่วนหนึ่งต้องเดินเข้าสู่วงจรค้าประเวณี โดยภาวะจำยอมเพราะบางรายไม่สามารถเข้าสู่ระบบการศึกษาได้อีก เพราะไม่ต้องเลี้ยงลูกจำเป็นต้องมีรายได้เลี้ยงลูกและปากท้องของตัวเอง สุดท้ายวงจรทุจริตทางเพศก็เป็นคำตอบที่เด็กๆเหล่านี้เลือกเดินในที่สุด  ” ผอ.โครงการมูลนิธิผู้หญิง อธิบาย 

        ด้าน “นายรณสิทธิ์ พฤกษยาชีวะ” ผู้อำนวยการฝ่ายสืบสวนขององค์กรต่อต้านการค้ามนุษย์ เล่าว่าการเข้าสู่วงจรค้าประเวณีของเด็ก มี 2 รูปแบบ มีทั้งเต็มและไม่เต็มใจ โดยกลุ่มที่เต็มใจ เป็นเพราะต้องการเงินไปใช้จ่ายด้านต่างๆ ทั้งช่วยเหลือครอบครัว ค่าใช้จ่ายส่วนตัว บางรายจำเป็นต้องหารายได้เลี้ยง ส่วนใหญ่จะเป็นเพือนชวนเพื่่อนเข้าสู่วงการแบบเต็มใจ เพราะเห็นตัวอย่างของเพื่อนที่เข้าสู่วงการค้าประเวณีแล้ว มีความเป็นอยู่ดีขึ้นทั้งฐานะทางบ้านและความเป็นอยู่ส่วนตัว 

         “บางคนมีความจำเป็นต้องหาเงินเป็นค่าใช้จ่ายในบ้าน เห็นเพื่อนมีรายได้มากมาย ทำงานไม่เท่าไหร่ก็ได้เงินหลายพันแล้ว มีบ้านช่องใหญ่โตขึ้น และสิ่งอำนวยความสะดวกที่ต้องการเพิ่มขึ้นมากมาย ทำงานไม่เท่าไหร่ก็ได้แล้ว ก็เกิดการเดินเข้าสู่วงจรการทำงานค้าประเวณีด้วยความเต็มใจ ส่วนใหญ่จะตามเพื่อน”  ผู้อำนวยการฝ่ายสืบสวนขององค์กรต่อต้านการค้ามนุษย์

นายรณสิทธิ์ พฤกษยาชีวะ

         ส่วนกลุ่มที่ไม่เต็มใจ ส่วนใหญ่จะถูก “เอเย่น หรือแม่แทค” ชักชวนมาให้ทำงานเสริฟในร้านอาหาร แต่พอมาทำงานจริงกลับกลายเป็นว่าต้องค้าประเวณี และตกอยู่ในภาวะจำยอมด้วยค่าใช้จ่ายเดินทาง “เอเย่น”สำรองจ่ายมาก่อน จนกว่าจะใช้หนี้หมด ถึงจะเป็นไท เลิกค้าประเวณีได้ แต่ส่วนใหญ่ก็จะถูกขายต่อไปเป็นหนี้ เอเย่น รายอื่นต่อไป บางรายที่ถูกชักชวนให้ไปทำงานในต่างประเทศแล้วตกอยู่ในภาวะจำยอม ค้าประเวณี ต้องให้บริการลูกค้ามากกว่าวันละ 11 คนขึ้นไปถึงจะมีรายได้ เนื่องจากลูกค้าคนที่ 1  จะเป็นค่าที่พัก คนที่ 2-10 เป็นค่าที่หักลบกลบหนี้ ส่วนคนที่ 11 ขึ้นไปจะเป็นรายได้ของหญิงที่ค้าบริการคนนั้นๆ

        อย่างไรก็ตาม “การค้ามนุษย์” เป็นสิ่งที่ผิดกฏหมาย ยากที่จะบอกได้ว่า มีเด็กและผู้หญิงกี่คนที่สมยอมและถูกบังคับให้เข้าสู่วงจร เหล่านั้น เพราะจะมีทั้งที่ได้รับการช่วยเหลือ ฟื้นฟู ให้อาชีพใหม่ และมีรายใหม่มาแทนที่ เรีียกได้ว่าเข้าสู่วงจรได้ตั้งแต่เด็ก จนถึงอายุ 40เลยทีเดียว