หลวงปู่แย้มเจ้าตำรับ'ตะกรุดคอหมา-เสือปืนแตก'

               "ตะกรุดคอหมา-เสือปืนแตก” ถือว่าเป็นวัตถุมงคลที่ขึ้นชื่อของ พระครูปิยนนทคุณ หรือ หลวงปู่แย้ม ปิยวณฺโณ เจ้าอาวาสวัดตะเคียน ต.บางคูเวียง อ.บางกรวย จ.นนทบุรี ท่านเกิดเกิดเมื่อวันที่ ๑๐ พฤษภาคม พ.ศ.๒๔๕๙ ตรงกับวันพฤหัสบดีขึ้น ค่ำ เดือน ๖ ปีมะโรง ปัจจุบัน อายุได้ ๙๖ ปี
   
              หลวงปู่แย้ม เจ้าตำนานตะกรุดคอหมา อันโด่งดังพระเกจิเมืองนนท์ ด้วยเหตุที่ท่านเป็นคนที่มีเมตตาต่อสรรพสัตว์อย่างสูง สัตว์ที่ท่านรักมากก็คือสุนัขเหตุสืบเนื่องครั้งเมื่อท่านได้ทำตะกรุด ผูกคอให้กับหมาภายในวัดทุกตัว เพื่อป้องกันภัยให้หมาที่มันดุและถูกรังแก จริงๆ แล้วเขาเรียก ตะกรุดผูกคอหมา แต่แล้วคนก็มาแย่งหมาไปบูชากันเองจนหมดสิ้น ตะกรุดที่ท่านได้สร้างเพื่อแจกเริ่มแรกเป็นตะกรุดโทน แจกลูกศิษย์ลูกหา แจกญาติโยมในโอกาสสำคัญ คราวใดที่ท่านขึ้นเทศน์แสดงธรรม ญาติโยมที่ติดกัณฑ์เทศน์ถวายอันดับต้นๆ ก็จะได้รับตะกรุดทองคำ ตะกรุดเงินไปตามลำดับ
   
              ส่วนเหตุของการสร้างตะกรุดหนังเสือหลายปีที่ท่านไม่ได้ทำตะกรุด แต่ก็มีลูกศิษย์ลูกหามาสอบถามต้องการมีตะกรุดของท่านไว้บูชาเป็นจำนวนมาก ท่านจึงทำเป็นตะกรุดหนังเสือซึ่งเป็นหนังเสือโคร่งที่มีลูกศิษย์ที่มีฐานะ นำมาถวาย หลวงปู่บอกว่าตะกรุดหนังเสือคงจะถูกทำเลียนแบบไม่ง่ายเหมือนตะกรุดแผ่นโลหะ ซึ่งคลี่ดูยันต์ข้างในไม่ได้ หลวงปู่ยังบอกอีกว่าเสือเป็นสัตว์ที่มีตะบะ มีบารมีถ้านำมาทำเป็นเครื่องรางของขลัง ของนั้นจะเด่นไปในทางมหาอำนาจ และอยู่ยงคงกระพันดี
   
              เอกลักษณ์ของวัตถุมงคลของหลวงปู่แย้มทุกชนิด คือ ท่านลงยันต์มหาเบาเป็นยันต์ครูซึ่งท่านเรียนมาจากหลวงพ่อสายวัดหนองสองห้อง ผู้สืบวิทยาคมสาย หลวงปู่ศุข วัดปากคลองมะขามเฒ่าอีกรูปหนึ่ง โดยท่านจะจารตะกรุดทุกวันพฤหัสบดี เสร็จแล้วท่านก็จะม้วนตะกรุดพร้อมคาถากำกับทุกดอก แล้วประจุเสกจนของขึ้นมีพลังท่านบอกว่าต้องอย่างนี้สิถึงจะใช้ได้เอาไปลองได้เลย ปืนก็ปืน มีดก็มีดรับรองไม่ได้กินเนื้อกินเลือดเราแน่
   
              ท่านว่าตะกรุดหนังเสือก็มีเมตตาอยู่มากไม่ใช่มีแค่ทางมหาอำนาจอย่างเดียว ท่านยังล้อเล่นเสมอว่าไปถามเด็กซิว่า ไปเขาดินอยากไปดูอะไร ส่วนใหญ่เด็กก็จะตอบว่าจะไปดูเสือ เห็นไม่ว่าเสือมันดุขนาดไหน ใครก็อยากเห็นเสือ นี่แหละเสือมันมีเมตตามหานิยม ใครก็อยากเห็น จัดว่าเป็นวัตถุมงคลล้ำค่าที่หาได้ยากยิ่ง “ตะกรุดหนังเสือ” ก่อนที่หลวงปู่จะมอบให้หลวงปู่ยังกำชับว่า “ใครจะยิงให้มันยิงไปเถอะ เดี๋ยวปืนมันก็แตก เอ้า เพี้ยง” ทำให้ผู้รับขนลุกซู่ไปทั้งตัว
   
              เมื่อได้พูดถึงตะกรุดคอหมาแล้ว ว่าคงกระพัน หรือแคล้วคลาดอย่างไร ก็ทำให้ต้องพูดถึงวัตถุมงคลอีกอย่างที่เข้มขลังไม่แพ้กัน นั่นคือ “เสือปืนแตก” เล่ากันว่า มีนายตำรวจ ในเขตอำเภอบางกรวย ได้ทราบข่าวว่าหลวงปู่แย้ม สร้างเสือเนื้อตะกั่วขึ้นมาเพื่อหาปัจจัยสร้างวัด และมีคนเล่าให้ฟังถึงความขลังของวัตถุมงคลของหลวงปู่ จึงอยากลองของ ใด้มาขอยืมจากลูกศิษย์ที่อยู่ใกล้วัด เพื่อนำไปลอง ปรากฏว่ายิงนัดแรกไม่ออก นัดที่สองไม่ออก ยิงอีกครั้งเป็นครั้งที่สาม ปืนแตกใส่มือได้รับบาดเจ็บ เป็นแผลเป็นมาจนทุกวันนี้
   
              นอกจากนี้แล้วเมื่อสมัยหลวงพ่อสดเดินทางจากสุพรรณบุรี และมาจำพรรษาแรกที่วัดโบสถ์บน (ติดกับวัดตะเคียน )ก่อนจะย้ายไปครองวัดปากน้ำภาษีเจริญ ท่านได้ฝากตัวเป็นศิษย์ได้รับถ่ายทอดสุดยอดเมตตาวิชาการทำผงพุทธคุณ วิชาการลบผงอิทธิเจ เมื่อท่านสำเร็จวิชาการทำผงพุทธคุณแล้วก็ได้นำผงพุทธคุณที่ท่านได้สร้างแล้วเก็บรวบรวม ต่อมาท่านก็ได้พระเครื่องขึ้น เป็นพระสมเด็จรุ่นแรก พระขุนแผนไข่ผ่าซีก พระนางพญาเนื้อดิน พระพิมพ์เล็บมือเข่าตุ่มเนื้อผงใบลานและเนื้อผงอิทธิเจ
   
              อย่างไรก็ตามตั้งแต่อดีตหลวงปู่ได้พยายามรวบรวมปัจจัย เพื่อนำมาสร้างเสนาสนะ บูรณะวัดอยู่อย่างสม่ำเสมอมิได้ขาด จวบจนปัจจุบันหลวงปู่ก็ชราภาพลงมากแล้ว แต่ยังมีภาระซ่อมสร้างเสนาสนะที่ชำรุดทรุดโทรมอีกหลายอย่าง อุโบสถ หอระฆัง ยกศาลาการเปรียญ โดยในปัจจุบันท่านก็มอบหมายให้ท่านพระครูสมุห์สงบ กิตฺติญาโณ หรือหลวงพี่สงบ ผู้ช่วยเจ้าอาวาสเป็นผู้สนองงานดำเนินการในการซ่อมสร้างเพื่อให้สำเร็จลุล่วงไป
   
              อย่างไรก็ตามระหว่างวันที่ ๑๑-๑๓ พฤษถาคม ๒๕๕๕ คณะศิษย์ได้จัดงานทำบุญอายุวัฒนะครบ ๘ รอบ ๙๖ ปี ทั้ง ๓ วัน เวลา ๑๖.๐๙ น. พระสงฆ์ทรงสมณศักดิ์สวดบูชานพเคราะห์ ถวายหลวงปู่ วันละ ๙ รูป วันที่ ๑๒ พ.ค.๐๗.๐๐ น. หลวงปู่แย้ม ตักบาตรร่วมกับคณะแพทย์พยาบาล ที่โรงพยาบาลวิชัยยุทธ และเวลา ๑๐.๓๙ น. พระสงฆ์ทรงสมณศักดิ์เจริญพระพุทธมนต์ และฉันภัตราหารเพล ๑๐๘ รูป ส่วนภาคกลางคืนจะมีมรหสพตอดเทั้ง ๓ คืน


ปู่แย้มตะกรุดคอหมา

              หลวงปู่แย้มท่านเป็นผู้ที่มีเมตตาต่อสรรพสัตว์ เมื่อก่อนท่านได้เลี้ยงหมาไว้หลายตัว หมาของท่านส่วนใหญ่จะดุ อีกทั้งกินอาหารที่เหลือจากท่านซึ่งอาหารนั้นก่อนกิน ซึ่งท่านทั้งเสกและทั้งเป่าด้วยเวทย์มนต์บางครั้งก็เป่ากระหม่อมให้มันเสมอมันเลยดุไม่ค่อยกลัวคน บางครั้งหมาก็ไปทำความเดือนร้อนให้ชาวบ้านไกล้ๆ วัด ชาวบ้านที่ไม่ชอบก็ทำร้ายไล่ตี ปาก้อนหิน บ่อยๆ รุนแรงจนถึงขั้นยิงด้วยปืน ใช้มีดดาบไล่ฟัน ทำให้หมาได้รับบาดเจ็บเป็นอย่างมาก ครั้นจะห้ามไม่ให้ทำร้ายหมาก็คงไม่เป็นผลอะไร เพื่อไม่ให้เป็นเวรซึ่งกัน ดังนั้นแล้ว จึงทำเครื่องรางของขลังให้ไว้ติดตัวหมา ทีคนยังทำให้ได้ทำไมหมาจะทำให้ไม่ได้ โดยตะกรุดของหมาจะแตกต่างจากของคน ลงยันต์เหมือนกันแต่ลงแตกต่าง
   
              หลวงปู่แย้ม ได้ผูกตะกรุดไว้ที่คอหมาทุกตัว แต่แล้ววันหนึ่งหมาก็เจอดีจนได้ ชาวบ้านที่ไม่ชอบหมาก็นำปืนมาลองยิงหมาดู ปรากฏว่าปืนแตก ! เป็นเหตุให้เกิตความฮือฮาขึ้นมาอย่างรวดเร็ว คนที่ต้องการตะกรุดแบบเร็วๆ ก็แย่งเอาที่คอหมา คนที่มีศีลธรรมดีหน่อยก็ไปบอกกล่าวขอกับหลวงปู่เอง กิติศัพท์ของหลวงปู่ก็กระฉ่อนแต่นั้นมา จนชาวบ้านเรียกขานว่า “ปู่แย้ม ตะกรุดคอหมา”
   
              หลังจากนั้นมาตะกรุดโทนที่ท่านสร้างไม่ว่าจะเป็นดอกเล็กดอกใหญ่เนื้อทองคำ เนื้อเงิน เนื้อทองแดงหรือเนื้อตะกั่ว ก็ถูกเรียกชื่อว่าตะกรุดคอหมาหมดทุกดอก ตะกรุดคอหมาของท่านจะมีจุดเด่นอยู่ที่ผู้นำไปใช้จะมีประสบการณ์ทางด้านมหาอุตม์ อยู่ยงคงกระพัน แต่จริงแล้วท่านก็ลงเมตตามหานิยมด้วย โดยเฉพาะตะกรุดที่ท่านทำแจกให้กับลูกศิษย์ลูกหาที่เป็นสตรี แต่ส่วนใหญ่ลูกศิษย์ลูกหาของท่าน จะนำไปใช้ทางมหาอุตม์เป็นหลัก
   
              เหตุการเลิกสร้างตะกรุดคอหมา เนื่องจากมีผู้แฝงตัวมาเป็นลูกศิษย์จารตะกรุดปลอมและหลอกขายว่าเป็นตะกรุดคอหมา พอท่านทราบ ท่านก็สั่งระงับไม่สร้างตะกรุดคอหมาอีกเลย ด้วยเพราะท่านเป็นห่วงลูกศิษย์ที่นับถือเชื่อมั่นในตะกรุดของท่านจะมีอันตราย ตะกรุดของท่านไม่มีเอกลักษณ์อันใดที่จะชี้ว่าเป็นของแท้ที่ท่านจารเอง เอกลักษณ์ภายนอกเช่นแผ่นโลหะ เชือกถักลงสีแดงของแท้และของปลอมก็เหมือนกันทุกอย่าง ส่วนใหญ่ที่รู้เพราะหลังจากนั้นบางคนมาให้ท่านเสกซ้ำ พอท่านจับตะกรุดดูแล้วท่านก็บอกว่าไม่ใช่ตะกรุดของท่าน ตะกรุดไม่มีพลัง เลยลองผ่าดูผลปรากฏยันต์ที่เขียนไม่ใช่ลายมือของท่าน ท่านจึงไม่ทำตะกรุดคอหมาออกให้บูชาอีกเลย