...ช่างหัวมัน...

๏ ไม่ต้องรีบร้อนเดี๋ยวฟุ้งซ่าน
มีเวลาอีกนานอย่าหวั่นไหว
ถ้ายังรออยู่ก็รอไป
รอได้ไม่ได้ก็ต้องรอ

๏ ค่อยค่อยคืบคลานค่อยค่อยละเลียด
เก็บรายละเอียดในห้องหอ
ค่อยค่อยคุ้ยแคะก้างขวางคอ
น้ำขึ้นไม่เห็นตอรอน้ำลง

๏ คนละไม้คนละมือช่วยยื้อยุด
คอยช่วยกันฉุดไม่ให้หลง
ไม้ยังแน่นหนาเต็มป่าดง
ค่อยค่อยโน้มส่งให้ตรงมือ

๏ พายไม่ต้องพายใช้ราน้ำ
ช่วยเติมช่วยซ้ำมั่นยึดถือ
ช้าช้าได้พร้างามระบือ
ช้าเสียให้คนลือถึงชื่อนาม

๏ ค่อยค่อยพินิจคิดวิเคราะห์
ถ้ายังไม่เหมาะอย่าผลีผลาม
ยืดได้หดได้โดยนิยาม
ใครล้มค่อยค่อยข้ามด้วยน้ำใจ

๏ ไม่ต้องรีบไม่ต้องร้อนนอนให้หลับ
ค่อยค่อยปรุงค่อยค่อยปรับค่อยค่อยให้
เวลามีอยู่ช่างหัวใคร
รอได้ไม่ได้ช่างหัวมัน !.

........................................