...หัวโขน-หัวคน...

๏ สมมุติหัวใส่หัวติดกับหัว
ติดอยู่กับตัวตัวยึดติด
เป็นโน่นเป็นนี่ตามที่คิด
ทรงศักดิ์และสิทธิ์ตามสมมุติ

๏ โดยไม่รู้ตัวและรู้ตัว
กลิ้งเกลือกเกลือกกลั้วไม่รู้หยุด
สวมติดกับความเป็นมนุษย์
ชำแรกชำรุดโดยสมบูรณ์

๏ จึงเลือนจึงหลงจึงหลงเลือน
เสมอเสมือนการรวมศูนย์
ด้วยลาภสักการะเทิดและทูน
อัตตาเพิ่มพูนยิ่งพอกตน

๏ สมมุติซ้อนสมมุติสมมุตินาม
โดยไม่อาจห้ามด้วยเหตุผล
บังตาบังตัวบันดาลดล
บังใจมืดหม่นไม่เห็นงาม

๏ ไม่เห็นเนื้อแท้อยู่ข้างใน
ติดข้างนอกใช้ตั้งคำถาม
ติดกับดักตนที่ติดตาม
ติดกับชื่อนามนามสมมุติ

๏ หัวใส่หัวสวมสวมหัวตน
หัวโขนหัวคนไม่รู้หยุด
สวมติดกับความเป็นมนุษย์
ชำแรกชำรุดโดยสมบูรณ์ !.

........................................