7ชั่วโมง5พันแชร์ภาพชุด “คน 29 ตุลา รักพ่อหลวง"  | คมชัดลึก

 

            “วสันต์ วณิชชากร” ช่างภาพสำนักข่าวเอพี ซึ่งทำหน้าที่บันทึกภาพอารมณ์ความรู้สึกของประชาชนมาตั้งแต่วินาทีที่รู้ว่า “พ่อหลวง” ของพวกเขาสวรรคตแล้ว เมื่อวันที่ 13 ตุลาคมที่ผ่านมา ได้รวบรวม 89 ภาพบรรยากาศที่ประชาชนเดินทางมาที่สนามหลวงเพื่อเข้าถวายบังคมพระบรมศพหน้าพระบรมโกศ ภายในพระบรมมหาราชวัง เมื่อวันที่ 29 ตุลาคม ซึ่งเป็นวันแรกที่เปิดให้ประชาชนเข้าไปถวายความเคารพต่อพระบรมศพได้

            เป็นภาพที่สะท้อนความมุ่งมั่นของประชาชนที่ต้องการเข้าไปแสดงความเคารพต่อ “พ่อหลวง” อันเป็นที่รักของพวกเขา แม้ต้องรอนาน แม้จะมีฝนตก ก็ไม่สามารถทำลายความตั้งใจของพวกเขาได้ ซึ่ง “วสันต์” ได้โพสภาพชุดนี้พร้อมข้อความที่เป็นความรู้สึกของเขาไว้ในเฟซบุ๊คส่วนตัว (Wason Wanichakorn ) เมื่อช่วงเช้ามืดวันที่ 31 ตุลาคม ผ่านไปประมาณ 7 ชั่วโมง ภาพชุดนี้ได้รับการแชร์ต่อไปมากกว่า 5,000 ครั้ง และเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ

                                              

      

"ฉันเปียกได้แต่รูปในหลวงของฉันต้องไม่เปืยก" คำพูดสั้น ๆ ของยายคนหนึ่งที่ยืนรอมากว่าสิบชั่วโมง

      

      

                                (บรรยากาศการเข้าคิวรอ ที่ภายนอกพระบรมมหาราชวัง)

            “89 ภาพแห่งความรัก ความภักดีที่มีต่อพ่อหลวง กับการรอคอย กว่าสิบชั่วโมง เพื่อที่จะได้เข้าเฝ้าพระองค์ เข้าไปถวายบังคมพระบรมศพยังพระที่นั่งดุสิตมหาปราสาท ภายในพระบรมมหาราชวัง และอารมณ์ความผิดหวัง ระคนโศกเศร้า ที่แสดงออกมาที่สีหน้า แววตาและการร้องไห้อาลัยเป็นคำพูดต่างๆ นานา 
            และเมื่อถึงเวลากำหนดปิดการเข้าถวายบังคมฯ พวกเขาที่ไม่ได้เข้าไปหาพ่อ ร่วมยืนร้องเพลงสรรเสริญที่หน้าประตูทางเข้าพระมหาราชวัง ด้วยน้ำตานองใบหน้า ครวญคร่ำถึงพ่อ ครวญคร่ำถึงความผิดหวังอย่างที่สุด ที่ไม่ได้เข้าไปหาพ่อ บ้างกราบกองลงที่พื้น แววตาเจ็บช้ำและปวดร้าว จนช่างภาพบ้านนอกรับรู้ได้ทุกทางรู้สึกถึงความผิดหวังเสียใจเป็นที่สุด ดวงตาหลังกล้องเอ่อไปด้วยน้ำตา ไหลลงมากับสายฝน เน้นย้ำให้เห็นถึงความรัก ความภักดีที่พสกนิกรชาวไทยมีต่อพระองค์ท่านอย่างมิมีที่ใดเสมอเหมือน 
            แต่สุดท้ายผู้ที่ผิดหวังบางส่วนก็ยังกลับเข้ามาจองที่เข้าคิวต่อในค่ำคืนที่ฝนพร่ำ ภายในเต็นท์ที่ทางราชการได้จัดเตรียมไว้ด้วย ใบหน้ามีความความหวังและรอยยิ้ม 
            ภาพแบบนี้ ประวัติศาสตร์ในชั่วโมงนี้ ผมเห็นแล้ว ไม่ถ่ายเอาไว้ไม่ได้หรอก ไม่มีใครมาทำแบบนี้หรอก นอกจากจะทำให้ในหลวง ในหลวงคนเดียวเท่านั้น ที่จะทำให้คนไทยยอม ทนแดด ทนฝน ทนหิว อดทนทุกอย่าง เพื่อเฝ้ารอที่จะได้อยู่ใกล้ๆ กับพระองค์ท่านเป็นครั้งสุดท้าย 
            กล้องผมพัง ผมเอาไปซ่อมได้
            ผมเสียเงินมากมาย เพื่อซื้อกล้องที่ดีที่สุด ก็เพื่อต้องการให้มันทำงานได้ในทุกสภาวะ ทุกสถานการณ์ที่ต้องเจอ แต่ภาพประวัติศาสตร์เหล่านี้ มันจะไม่มีอีกแล้ว พวกผมช่างภาพข่าวสี่ห้าคนเท่านั้นที่อยู่ตรงนี้ ในคืนนั้น ต้องบันทึกมันไว้
            ตรงที่พวกเขา "คน 29 ตุลา รักพ่อหลวง" คนที่อดทนเพื่อรอเข้าเฝ้าพ่อหลวงกว่าสิบชั่วโมงในวันแรก ทั้งที่ได้เข้าเฝ้าสมหวัง และไม่สมหวัง

            ผมขอใช้ชื่อเรียกพวกเขาเหล่านั้นที่รักและภักดีต่อพระองค์ท่านอย่างสุดขั่วหัวใจว่า "คน 29 ตุลา รักพ่อหลวง" ”

      

          นั่งหลับทั้งพี่ ทั้งน้อง กอดพระบรมมฉายาลักษณ์ไม่ห่างกาย ชั่วโมงที่ 13 กับการรอคอย อีกนิดเดียวแล้ว

      

      อารมณ์ความผิดหวัง ระคนโศกเศร้า ที่แสดงออกมาที่สีหน้า แววตาและการร้องไห้อาลัยเป็นคำพูดต่างๆ นานา

      

                                            

      

      

เรื่องที่เกี่ยวข้อง (โดยวสันต์ วณิชชากร) 

เรื่องเล่าผ่านวิวไฟน์เดอร์ ช่างภาพบ้านนอก

“ในหลวงสวรรคต” : ถ่ายภาพยากที่สุดในชีวิต