หยวนซื่อไข่ ไม่เพียงพอกับเก้าอี้ประธานาธิบดี ที่สุดเขาพยายามรื้อฟื้นระบบกษัตริย์ขึ้นมา และทำการตั้งตนเองขึ้นเป็นจักรพรรดิเสียเอง
*******************
วันนี้การเมืองไทยเร้าใจ หรือ น่าเบื่อ แล้วแต่จะอยู่ข้างไหน แต่ที่แน่ๆ วันนี้เมื่อ 103 ปีก่อน ตรงกับวันที่ 6 มิถุนายน 2459 อดีตผู้นำที่คนจีนค่อนประเทศตราหน้าว่าเขาคือ “คนทรยศ” ได้ลาโลกไปด้วยวัย 57 ปี
“หยวน ซื่อไข่” เกิดเมื่อ 16 กันยายน พ.ศ. 2402 เป็นชาวหมู่บ้านจางอิ๋ง เมืองเซี่ยงเฉิง มณฑลเหอหนัน ในยุคสมัยของราชวงศ์ชิง ซึ่งเป็นชนเผ่าแมนจู
เดิมทีเขาตั้งใจจะรับราชการพลเรือน แต่ไม่รู้ทำไมสอบขุนนางสองครั้ง ก็ตกทั้งสองครั้ง จึงเปลี่ยนใจไปเอาดีด้านการเมือง ด้วยวิธีการไต่เต้าจากทางทหารแทน
ว่าแล้วเขาจึงจึงไปเข้าทัพหฺวาย ด้วยอาศัยญาติพี่น้องที่รับราชการอยู่แล้วมากมาย ตามประวัติในวิกิพีเดียเล่าว่า ช่วงปี 2423 เขาเริ่มเป็นทหารด้วยการซื้อตำแหน่งเล็กๆ ซึ่งเป็นเรื่องปรกติในยุคสมัยนั้น
ที่สุด เขาก็ได้เข้าเป็นทหารรับใช้ของราชวงศ์ชิงและได้ไต่เต้าขึ้นมาจนมีอำนาจมาก ว่าตรงกันว่าช่วงรุ่งเรือง เขาเป็นที่เคารพเลื่อมใส่ของนายทหารรุ่นใหม่
จนปี ปี 2444 ผู้บัญชาการทหารห้าในเจ็ดคน ตลอดจนนายทหารชั้นผู้ใหญ่อีกมากต่างอยู่ในอิทธิพลของเขาทั้งหมด แถมราชวงศ์ชิงยังพึ่งพาทหารจากทัพใหม่ของเขาอย่างยิ่ง เพราะเป็นหน่วยที่ฝึกมาดีและมีประสิทธิภาพกว่าใครเพื่อน
ซุนยัดเซน
แต่บทบาทของ หยวนซื่อไข่ ถึงจุดเริ่มต้นแห่งจุดเปลี่ยนไปตลอดกาล เมื่อ “ซุนยัดเซน” ได้ทำการปฏิวัติซินไฮ่ขึ้นในปี 2454 เรียกอีกชื่อหนึ่งว่า "การปฏิวัติ ค.ศ. 1911" หรือ "การปฏิวัติจีน"
หยวนซื่อไข่ ซึ่งตอนนั้นเป็นผู้นำกองทัพเป่ย์หยางรับใช้ราชวงศ์ชิง กลับทรยศไปให้ความร่วมมือกับซุนยัดเซนในการโค่นล้มราชวงศ์ชิงจนล่มสลาย
การปฏิวัติจีน
การปฏิวัติสิ้นสุดลงด้วยการสละราชสมบัติของ "จักรพรรดิผู่อี๋" จักรพรรดิองค์สุดท้าย และราชวงศ์ชิงกลายเป็นราชวงศ์สุดท้ายของแดนมังกรเมื่อวันที่ 12 กุมภาพันธ์ 2455 อันเป็นจุดสิ้นสุดของจักรวรรดิจีนอายุกว่า 2,000 ปี
และเป็นจุดเริ่มต้นของการปกครองแบบสาธารณรัฐของจีน ที่ได้เปลี่ยนการปกครองของประเทศไปสู่ประชาธิปไตย
แถมด้วยผลงานครั้งนี้ได้ทำให้ต่อมา "หยวนซื่อไข่" ได้ขึ้นเป็นประธานาธิบดีคนแรกของจีนในวันที่ 10 มีนาคม 2455 ซึ่งคงไม่ต้องถามว่าทำไม่ไม่เป็น "ซุนยัดเซน" ในเมื่อปืน และกองทัพอยู่ในมือของนายทหารใหญ่
จักรพรรดิผู่อี๋ จักรพรรดิองค์สุดท้าย
แน่นอน อำนาจมันหอมหวาน ว่ากันว่า หยวนซื่อไข่พยายามกำจัดซุนยัดเซนและพรรคพวกออกไปให้พ้นทาง
ช่วงนั้นมีข่าวการสังหาร “ซ่งเจี้ยวเหริน” ผู้ก่อตั้งพรรคก๊กมินตั๋งยุคแรกเริ่ม ซึ่งเป็นรากฐานของพรรคก๊กมินตั๋งของซุนยัดเซนที่ถูกก่อตั้งขึ้นใหม่ในภายหลัง ขณะที่ซุนยัดเซน จำต้องลี้ภัยไปอยู่ญี่ปุ่น
แต่หยวนซื่อไข่ ไม่เพียงพอกับเก้าอี้ประธานาธิบดี ที่สุดเขาพยายามรื้อฟื้นระบบกษัตริย์ขึ้นมา และทำการตั้งตนเองขึ้นเป็นจักรพรรดิเสียเอง
ข้อมูลว่า ประมาณเดือนสิงหาคม 2458 หยวนได้แนะนำให้มีการหาเสียงสนับสนุนเพื่อการฟื้นฟูระบบกษัตริย์ขึ้นใหม่ หลังจากนั้นในวันที่ 11 ธันวาคม ปีเดียวกัน สภาแห่งชาติซึ่งอยู่ในอำนาจของหยวนก็ได้เลือกให้หยวนขึ้นดำรงตำแหน่งจักรพรรดิจีน
แรกเริ่ม หยวนแสร้งปฏิเสธรับตำแหน่ง แต่ยอม “ผ่อนปรน” รับตำแหน่งดังกล่าวเมื่อสภามีการลงมติอีกครั้งในวันเดียวกัน
ที่สุด ในวันรุ่งขึ้น 12 ธันวาคม 2458 หยวน ซื่อไข่ ภายใต้การสนับสนุนของหยวน เก้อติง ผู้เป็นบุตร ก็ได้ประกาศก่อตั้งจักรวรรดิจีนขึ้นใหม่ หยวน ซื่อไข่ ดำรงตำแหน่ง “มหาจักรพรรดิแห่งจักรวรรดิจีน” พร้อมขนานนามรัชศกใหม่ว่า “รัชศกหงเซียน”
ที่น่าสนใจคือ การแต่งตั้ง หยวน ซื่อไข่เป็นจักรพรรดิ ไม่ได้มีพิธีการราชาภิเษกแต่อย่างใด ขณะที่ต่อมาหยวนเริ่มทำการอวยยศแบบศักดินาให้แก่ญาติสนิท มิตรสหาย จำนวนมาก
แน่นอนที่การกระทำของเขาได้สร้างความไม่พอใจกับประชาชนไปทั่วประเทศ และมีการลุกฮือขึ้นมาประท้วง โดยแกนนำ คือ ไช่เอ้อ ผู้นำรัฐบาลมณฑลยูนนานขณะนั้น
ผลจากการต่อต้าน หยวนซื่อไข่ จึงมิอาจทู่ซี้ทนเสียงก่นด่าได้อีกต่อไป เขาจึงตัดสินใจสละบัลลังก์ในวันที่ 20 มีนาคม 2459 หรือแค่เพียงปีเดียวที่เขาได้สูดกลิ่มหอมหวานของความเป็นคิง
และในปีเดียวกันนั้นเอง จะด้วยตรอมใจหรืออะไรก็ตาม เขาก็ล้มป่วยและตายลงเนื่องจากอาการไตวาย จบตำนานคนทรยศ แต่ได้สร้างปัญหาของประเทศไว้เบื้องหลัง คือการแก่งแย่งอำนาจต่อไป ถึงขนาดที่จีนเหมือนแตกออกเป็นเสี่ยงๆ
จนกระทั่ง กว่าจีนจะตั้งหลัก และรวบรวมประเทศได้ก็คือในปี 2470 หรือนับเป็นสิบปีหลังจากนั้น!!
*************************************
ขอบคุณภาพและข้อมูลจากวิกิพีเดีย
https://pantip.com/topic/34045568
ข่าวที่เกี่ยวข้อง