"หมูแพง" เรื่องหมูๆพูดเบาๆก็เจ็บ มีอะไรไม่บอกประชาชนบ้าง โดย ขุนเกษตรพิเรน

 

ไม่อาจนิ่งนอนใจได้อีกต่อไป ต่อสถานการณ์ หมูแพง -หมูหายไปไหน ทำไมถึงแพง โรคระบาดหมู โรคอหิวาต์แอฟริกาในหมู

 

รัฐบาลมีอะไรที่ยังไม่บอกประชาชน

 

"ขุนเกษตรพิเรน" จำเป็นต้องเจียรไนต้นตอประเด็นร้อนที่กำลังเป็นปัญหาปากท้องของพี่น้องประชาชน รวมถึงเกษตรกรผู้เลี้ยงหมู หากปล่อยไว้ไม่ตีแผ่กันบ้างบอกได้เลย จะเป็นปัญหาระดับชาติลามถึงรัฐบาลที่มีพล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา นายกรัฐมนตรี บริหารประเทศ 

 

ดีไม่ดี "รัฐบาลลุงตู่" อาจจะเป็นไป เพราะปัญหาหมูที่ไม่หมูนี่หล่ะ 

 

ขอเริ่มกางตัวเลขการส่งออกหมูในรอบสองสามปี มาเป็นหัวนำในการวิเคราะห์กันก่อน ดูตามข้อมูลข้างล่างครับ 

 

 ปี 2563 มูลค่าการส่งออก

สุกรมีชีวิต มูลค่า 15,862 ล้านบาท 2,424,064 ตัว 750,061 ตัน  ตลาดส่งออกสำคัญ (เชิงมูลค่า) กัมพูชา 61.49 % เวียดนาม 25.8 % ลาว 9.9 % เมียนมา 3.0 % 

 

สุกรแช่เย็น แช่แข็ง มูลค่า 3,274 .52 ล้านบาท 26,337.68 ตัน  ตลาดส่งออกสำคัญ (เชิงมูลค่า) ได้แก่ ฮ่องกง 97.3 % กัมพูชา 1.1 % เมียนมา 0.5 % 

 

ปี 2564 มูลค่าการส่งออก

สุกรมีชีวิต ม.ค.-พ.ย 64   มูลค่า 7,186.63 ล้านบาท

 

ตลาดส่งออกสำคัญ ได้แก่  กัมพูชา  43.97 % เวียดนาม 41.24 % เมียนม่า ลาว และฮ่องกง

 

เนื้อสุกรสด แช่เย็น แช่แข็ง ม.ค.-พ.ย.64  มูลค่า 1,656.94  ล้านบาท ตลาดส่งออกสำคัญได้แก่  ฮ่องกง (สัดส่วน 96.82 % ) เมียนม่า ลาว และกัมพูชา 

ที่มา : กระทรวงพาณิชย์ 

 

มองชัดๆ ปี 2563 ส่งออก 15,000 ล้าน 2.4 ล้านตัว สมาคมผู้เลี้ยงสุกรแห่งชาติได้จัดงานขอบคุณกระทรวงเกษตรฯมอบโล่ให้ รมว.เฉลิมชัย มาแล้ว(24 ธันวาคม 2563) เพื่อแสดงความขอบคุณที่ไทยปลอดโรค ASF เป็นปีที่วงการเลี้ยงหมูส่งออกคึกคัก

 

 

แต่พอปี 2564 เกิดอะไรขึ้น...จาก ม.ค.-พ.ย. ส่งออกได้เพียง 7,100 ล้าน ตัวเลขนี้ชัดๆคือไม่มีหมูส่ง หมูเริ่มน้อยลง ในประเทศราคาขยับขึ้น  การส่งออก ทั้งหมูมีชีวิตและเนื้อหมูลดลงจากปีที่แล้วครึ่งหนึ่ง

 

สุดท้ายวิธีการแก้ปัญหาของรัฐเหมือนเด็กเล่นขายของ ต้องสื่อสารแบบตรงไปตรงมาแบบนี้หละ

 

ถึงไม่ห้ามส่งออกก็ไม่มีหมูในระบบอยู่แล้ว หมูเลี้ยงกันเกือบปีถึงจะจับขาย(จุดที่ได้กำไรสูงสุด)

 

อ่านแนวทางแก้ปัญหาของรัฐแล้วถามคนเลี้ยงหมู ส่ายหัวกันทั้งนั้นจะฟาร์มเล็ก ฟาร์มกลาง ฟาร์มใหญ่ พูดเป็นเสียงเดียวกันว่า...รัฐแก้ไม่ตรงจุด

 

ที่สำคัญ ปัญหานี้จะยาวนานอย่างต่ำอีก 2 ปี "ขุนเกษตรพิเรน" คุยกับเจ้าของฟาร์มขนาดใหญ่ที่มีฟาร์มที่ลาว เวียดนามและไทย ที่ลาวโดน ASF เจ็บหนัก โชคดีที่ไทยกับเวียดนามรอด 

 

เมื่อถามว่า ฟาร์มที่เมืองไทยรอดได้อย่างไร

 

"ฟาร์มที่ยังคงอยู่มีระบบตรวจสอบภายในอย่างเคร่งครัด ที่ฟาร์มผมต้องซื้อเครื่องตรวจเชื้อ ASF ประจำที่แลปส่วนตัวของเราเอง เมื่อมีหมูป่วยหรือแสดงอาการเบื่ออาหาร ต้องสวอปน้ำลายเขามาตรวจ ค่าใช้จ่ายตรงนี้เดือนนึง 6-7 แสนบาท ส่วนตัวเครื่องก็ร่วมล้าน เราต้องมีประจำอยู่ 2 เครื่องเผื่อเวลามีเคสต้องตรวจเยอะ น้องๆที่ทำตรงนี้เบิกโอทีเพลินเลยครับ บางครั้งต้องตรวจถึงเที่ยงคืน"

 

 

เมื่อถามว่า...แล้วเรื่องที่ไทยเราเจอ ASF นี่จริงหรือเปล่าครับ

 

"จริงยิ่งกว่าจริงครับ แต่เขาปิดใว้เพราะเกี่ยวกับเรื่องส่งออก เรามีส่งหมูแช่เย็นไปฮ่องกง แต่คนทั้งโลกเขารู้ว่าเรามีการระบาดของ ASF ครับ"

 

นโยบายภาครัฐตอนนี้ที่ออกมาถือว่า แก้ปัญหาได้ตรงจุดไหม

 

ตอบยังไงดีน่ะ ที่พาณิชย์ประกาศห้ามส่งออกเพื่อหมูในประเทศจะอ่อนตัวลง คือตอนนี้ไม่มีการส่งออกแล้วครับ 
1.ราคาของเราสูงกว่าเพื่อนบ้าน 2.เรามีปัญหาเรื่องโรคระบาดก็ไม่มีใครซื้ออยู่แล้ว

 

เมื่อถามย้ำว่า  2 ปี หมูจะกลับมาปกติหรือเปล่าครับ

 

ตอนนี้รมช.ประภัตรบอก 3 - 4 เดือน กรมการค้าภายใน บอก 6-8 เดือน แต่เฮียประสิทธิ์ อุปนายกสมาคมผู้เลี้ยงสุกรภาคอีสาน เขาบอกว่า 2 ปีไม่รู้จะกลับคือมาปกติไหม ฟาร์มหมูเจอกันหนักมากเพราะรัฐปกปิดเรื่อง ASF 

"..สองปีผมว่ายังยาก ผมอยากเปรียบเทียบกับเวียดนามเพื่อจะได้เห็นภาพที่ชัดขึ้น เวียดนามเกิดก่อนเรา 3 ปี เขาไม่มีประสบการณ์มาก่อน ทำให้ภาครัฐประกาศว่าเกิด ASF ในประเทศ รัฐต้องเข้าไปควบคุมและทำลายชดเชยให้ผู้เลี้ยง 70% แต่การเสียหายก็ขยายตัวต่อไป จนหมดเงินเป็นหมื่นๆล้าน 

 

สุดท้ายรัฐแบกรับไม่ใหวต้องยอมถอย ไม่เข้าไปแทรกแซงอีก(นี่อาจจะเป็นเหตุผลหนึ่งที่พี่ไทยเราปิดข่าว) ราคาเนื้อหมูพุ่งทยานไปถึง 300 กว่า นายกเวียดนามออกทีวีขู่แล้วขู่อีกแต่ไม่มีใครสนใจ สุดท้ายก็ต้องประกาศนำสุกรมีชีวิตจากไทยเข้าเวียดนาม ช่วงนั้นผู้เลี้ยงชาวไทยมีความสุขอย่างมากเพราะต้นทุนต่ำ ไทยส่งหมูพันธุ์เข้าเวียดนามหลายหมื่นตัว(อาจถึงแสนตัว)

 

ถ้าไม่รุนแรงจริงๆ กรมการค้าภายในคงมาขอร้องให้ตรึงราคาเหมือนเช่นทุกครั้งที่ผ่านมาแล้วครับ

 

ผู้เลี้ยงรายย่อยเหมือนโดนสึนามิกวาดออกจากระบบเกลี้ยงเลย รายใหญ่หลายจังหวัดที่เคยเป็นยักษ์ใหญ่ระดับประเทศ ต้องปิดกิจการประกาศขายฟาร์มใช้หนี้

 

เมื่อเกิดในฟาร์มไหนปศุสัตว์จะเข้าไปล๊อคไม่ให้เคลื่อนย้าย ต้องขุดหลุมฝังทั้งเป็นครับ

 

ทีนี้เราดูที่ไทย ในย่านนี้มองดูแล้วไม่มีประเทศใหนที่มีศักยภาพที่สามารถส่งหมูมาให้ไทยได้ ซึ่งต่างจากที่เวียดนามประสพ ได้นำเข้าจากไทยไปแก้วิกฤติของเขาได้

 

และถ้านำเข้าหมูพันธ์จากยุโรป อเมริกา หรือแคนาดา ตัวละแสนกว่าบาท ถามว่าฟาร์มที่เกิดการเสียหายแล้วจะมีความสามารถนำเข้าได้อย่างไร ความเห็นผมคงอีกนานอย่างน้อยก็นานกว่าเวียดนามครับ

 

ส่วนเรื่องยักษ์ใหญ่ได้ประโยชน์ จริงๆเขาก็เจ็บหนักเหมือนกันนะครับ

ผมเป็นผู้เลี้ยงตัวจริง มีฟาร์มอยู่ 3 ประเทศ ไทย,ลาว,และเวียดนาม

ที่ลาวฟาร์มผมโดน เสียหายร่วมร้อยล้าน แต่เวียดนามและไทยยังโชคดีที่ยังรอด ไม่รู้จะโชคดีได้ยาวนานอีกเท่าใหร่ ปัญหาใหญ่คือต้นทุนในการป้องกันโรคที่สูงมาก พนักงานต้องถูกกักตัวในฟาร์ม ต้องจ่ายเงินเพิ่มเพื่อจูงใจเขารวมทั้งอาหาร 3 มื้อ  

 

ผมขึ้นฟาร์มใหม่ที่นครพนม เป็นฟาร์มใหญ่ลำดับต้นๆของไทยลงทุนไปแล้วหลายร้อยล้าน แต่หาหมูแม่พันธุ์เข้ายังไม่ได้เพราะยักษ์ใหญ่โดนไปหนักมาก ทุกคนเดือดร้อนนะครับไม่ใช่ไม่เดือดร้อน..."

 

 

นี่เป็นแค่บางห้วงบางตอน ที่ต้องย้อนถามไปถึงรัฐบาลและผู้เกี่ยวข้องตั้งแต่ กระทรวงเกษตรและสหกรณ์ กรมปศุสัตว์  กระทรวงพาณิชย์ ไปถึงคนบนตึกไทยคู่ฟ้า ความเสียหายมหาศาลขนาดนี้ จะหาทางแก้ไขอย่างไร 

 

ติดขัดตรงจุดไหนหรือ ถึงไม่กล้าบอกความจริงประชาชน  

 

"ดูท่าเรื่องนี้จะไม่หมูซะแล้วครับ"