ปัดฝุ่น '7 สิงหา' ประวัติศาสตร์ชาวนาอีสานลุกขึ้นสู้ จบด้วยวันดับเสียงปืน คอลัมน์ท่องยุทธภพ โดยขุนน้ำหมึก
++
‘7 สิงหา’ นาบัว
++
“7 สิงหา” หรือ “วันเสียงปืนแตก” ในสายตาเยาวชนคนรุ่นใหม่ อาจเป็นประวัติศาสตร์ภาคประชาชน ที่ตื่นเต้นเร้าใจ แต่เบื้องหลัง “แตกเสียงปืน” ที่บ้านนาบัว มีเรื่องเล่าลึกกว่าที่คนหนุ่มสาวยุคดิจิตอลรับรู้กัน
วันที่ 7 ส.ค.2564 ครบรอบ 56 ปีแห่งวันเสียงปืนแตก ปัจจุบัน บ้านนาบัว อ.เรณูนคร จ.นครพนม คือหมู่บ้านประวัติศาสตร์ และหมู่บ้าน OTOP เพื่อการท่องเที่ยว
“ถิ่นหมู่บ้านเสียงปืนแตก นัดแรกประวัติศาสตร์ ชุมชนแห่งชนชาติผู้ไท งามไฉไลผ้ามัดหมี่ มีประเพณีลอยกระทง สุขสำราญงานลงแข่งเรือ อุ่นใจเหลือโฮมสเตย์ ล้ำเสน่ห์ล่องแพแลน้ำบัง อนุสรณ์สถานดังตั้งโดดเด่น ชุมชนเน้นรู้รักและสามัคคี ถิ่นนี้ คือ นาบัวเสียงปืนแตก”
ผู้ที่เคยไปเที่ยวชมบ้านนาบัว จะเห็นรูปปั้น “สหายเสถียร” หรือ “กองสิน จิตมาตย์” ยืนเด่นเป็นประจักษ์พยานแห่งการต่อสู้ปฏิวัติของชาวนาอีสาน
สหายเสถียร เสียชีวิตในวัย 25 ปี และย้อนไปเมื่อปี 2507 หากเขาไม่ตัดสินใจอำลาที่มั่นกองทหาร “แนวลาวอิสระ” ที่แขวงหัวพัน ชีวิตอาจพลิกผันไปอีกทางหนึ่งก็ได้
++
ก่อนแตกเสียงปืน
++
พรรคคอมมิวนิสต์แห่งประเทศไทย (พคท.) ก่อตั้งเมื่อวันที่ 1 ธ.ค.2485 ในระยะแรก ยังไม่ได้ขยายงานในเขตชนบท
ปี 2506 กรมการเมือง พคท. มีมติให้เริ่มดำเนินการตระเตรียมสร้าง “ที่มั่นจรยุทธ์” ในเขตป่าเขา เวลานั้น “มิตร สมานันท์” หรือ เจริญ วรรณงาม เลขาธิการ พคท.ได้ย้ายศูนย์การนำมาอยู่ที่บนเทือกเขา อ.นาแก จ.นครพนม
“มิตร สมานันท์” ทราบข่าวว่า มีคนหนุ่มแถว อ.เรณูนคร และ อ.ปลาปาก จ.นครพนม ข้ามโขงไปเป็นทหารแนวลาวอิสระ จึงติดต่อผู้นำลาวอิสระ เพื่อขอตัว “คนลาวฝั่งขวา” กลับมาช่วยงานปฏิวัติที่ภูพาน
ปี 2507 ผู้นำแนวลาวอิสระแจ้งว่า มีคนลาวฝั่งขวาอยู่ 170 คน แต่มีผู้ประสงค์จะกลับบ้าน 97 คน จึงแบ่งเป็น 2 รุ่น รุ่นแรก 48 คน และรุ่นสอง 49 คน ในกลุ่มนี้ มี “สหายเสถียร” (กองสิน จิตมาตย์) และสหายมานินทร์ (ขุนรมย์ จิตมาตย์) รวมอยู่ด้วย
++
ปลดปล่อยลาว
++
ในประวัติศาสตร์ชาติพันธุ์ ชาวภูไทในพื้นที่ อ.เรณูนคร และ อ.ปลาปาก จ.นครพนม เป็นชาวภูไทที่อาศัยอยู่ทางฝั่งซ้ายแม่น้ำโขง ก่อนชาวภูไทจะถูกกวาดต้อนมาอยู่ฝั่งขวา ช่วงต้นกรุงรัตนโกสินทร์
ปี 2504 เจ้าสุพานุวง ผู้นำแนวลาวอิสระ ที่นำพาประชาชนลาวต่อสู้กู้เอกราชจากฝรั่งเศส จึงมาชักชวนให้ “คนลาวฝั่งขวา” ข้ามโขงไปเป็นทหารลาวกู้ชาติ คนหนุ่มกลุ่มหนึ่ง จึงตัดสินใจไปเป็นทหารแนวลาวอิสระ ตอนแรก พวกถูกส่งไปฝึกอาวุธที่เดียนเบียนฟู แล้วถูกส่งกลับมาประจำการที่เขตปลดปล่อยซำเหนือ แขวงหัวพัน
เมื่อผู้นำ พคท. เจรจากับผู้นำแนวอิสระ ขอตัวนักรบฝั่งขวากลับช่วยการปฏิวัติไทย พวกเขาจึงเดินทางกลับบ้าน โดยไปอาศัยอยู่บนเทือกภูพาน และจัดเป็น “หน่วยจรยุทธ์” ไปเกาะติดบ้านนาบัว และหมู่บ้านใกล้เคียง
กระทั่งวันที่ 7 ส.ค.2508 สหายเสถียร และพวก ปะทะเจ้าหน้าที่ตำรวจบริเวณทุ่งนาบ้านนาบัว โดยสหายเสถียรถูกยิงเสียชีวิตที่ริมคันนากลางทุ่ง
กรมการเมือง พคท. จึงถือเอา “7 สิงหา” เป็นวันประกาศการต่อสู้ด้วยกำลังอาวุธ และมีมติให้ “แตกเสียงปืน” ทั่วประเทศ
ปี 2525-2530 พคท.ล่มสลาย ทหารป่าออกมอบตัว และยุติการสู้รบในเขตป่าเขา ซึ่งกองทัพภาคที่ 2 ได้เข้ามาพัฒนาบ้านนาบัว เป็นหมู่บ้าน ทส.ปช. พร้อมประกาศ “วันเสียงปืนดับ” ตามนโยบาย 66/2523
ข่าวที่เกี่ยวข้อง