จากใจ "ลูก" ถึง "พ่อ" | คมชัดลึก

            ความทรงจำที่ฝังในจิตใจ ถึงในหลวง

            ตั้งแต่หนูจำความได้ หนูเห็นพ่อกับแม่ท่านจะดีใจมากที่เห็นข่าวในหลวงทางโทรทัศน์ หนูได้แต่มองและแปลกใจว่า ทำไมพ่อกับแม่ถึงได้สนใจในหลวงขนาดนี้ พอหนูเริ่มเช้าโรงเรียน หนูก็เริ่มรู้จักในหลวงมากขึ้นจากคุณครูที่สอนและเล่าเรื่องราวของในหลวงให้ฟัง

            พ่อของหนูเคยเป็นทหารประจำเครื่องของในหลวง พ่อจะไม่ค่อยได้อยู่บ้านบ่อยนัก เพราะพ่อต้องไปผลัดเปลี่ยนดูแลรักษาเครื่องและถวายงานพระองค์ พ่อเล่าให้หนูฟังว่า ตอนที่พ่อไปทำงานที่หัวหิน ในหลวงทรงห่วงใยช้างป่าและชาวบ้าน พระองค์กลัวช้างป่าไม่มีอาหารกินและกลัวช้างป่ามากินพืช ผัก ผลไม้ ของชาวบ้าน ในหลวงเสด็จฯ ขึ้นเครื่องบินทอดพระเนตรฝูงช้างป่าด้วยพระองค์เอง

            หนูได้ยินพ่อเล่าก็รู้สึกประทับใจในความมีเมตตาของพระองค์ และแม่ก็จะสอนหนูเสมอให้รู้จักประหยัด เหมือนพระองค์ท่าน แม่เล่าว่า ในหลวงทรงใช้ดินสอเพียง 1 แท่ง พอหมดแล้วถึงใช้แท่งใหม่

            พอถึงช่วงปิดเทอมพ่อของหนูก็จะพาครอบครัวไปเที่ยวที่หัวหิน พ่อขับรถพาพวกเราผ่านวังไกลกังวล พ่อบอกว่านี้คือพระราชวังของในหลวง หนูเคยคิดว่าอยากจะเข้าเฝ้าในหลวงสักครั้งหนึ่ง เป็นสิ่งที่หนูใฝ่ฝันมาตลอด..แต่ก็ไม่มีบุญวาสนา

            จนถึงวันที่ 13 ต.ค.2559 ซึ่งเป็นวันที่คนไทยทั้งประเทศเศร้าเสียใจที่สุด เพราะว่าเป็นวันที่ในหลวงรัชกาลที่ 9 สวรรคต

            ตั้งแต่วันนั้นหนูเห็นคนไทยทั้งประเทศร่วมไว้อาลัยและได้เห็นสารคดีของในหลวงที่พระองค์ทรงงานหนักมากเพื่อประชาชนคนไทย ยิ่งทำให้หนูรักพระองค์ท่านเหมือนที่คนไทยทั่วประเทศรัก

            หนูเสียดายที่หนูได้รับรู้พระราชกรณียกิจของพระองค์ช้าไป แต่หนูก็มีความภาคภูมิใจที่เกิดในแผ่นดินของพระองค์ หนูจะทำความดีเพื่อแผ่นดินของพ่อ ถ้าในหลวงทรงเห็นที่หนูเขียน ขอให้พระองค์ได้รับรู้ว่า หนูรักในหลวงค่ะ

ด.ญ.อชิรญาณ์ พันธ์อุ่น

นักเรียนชั้น ป.5

ร.ร.เมืองใหม่(ชลอราษฎร์รังสฤษฏ์) จ.ลพบุรี

+++++

            ฉันเกิดในรัชกาลที่ 9

            ถ้ามีใครมาถามว่า “ทำไมคนไทยถึงรักในหลวงมากขนาดนี้” เชื่อว่าทุกคนคงมีคำตอบที่แตกต่างกัน และหลากหลายมาก แต่สำหรับฉันจะตอบว่า “เพราะในหลวงรักพวกเรา”

            พระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดช มหิตลาธิเบศรรามาธิบดี จักรีนฤบดินทร สยามมินทราธิราช บรมนาถบพิตร “ในหลวงรัชกาลที่ 9” ทรงเป็นกษัตริย์ผู้เปี่ยมด้วยความรักและความเมตตา ทรงปกครองโดยยึดหลักทศพิธราชธรรม

            พระองค์ทรงงานหนักอย่างมากเพื่อประชาชน พระองค์ยอมทิ้งความสุขสบายในพระราชวัง และทรงเลือกที่จะออกมาช่วยเหลือประชาชนที่ตกทุกข์ได้ยาก ไม่ว่าประชาชนกลุ่มนั้นจะอยู่ในถิ่นทุรกันดารมากแค่ไหนก็ตาม

            ทรงคิดค้นโครงการขึ้นมากมายเพื่อบรรเทาทุกข์ให้แก่ประชาชน เช่น โครงการแก้มลิง, ฝายชะลอน้ำ, ฝนหลวง, ไบโอดีเซล และแก๊สโซฮอล์จากพืช, กังหันน้ำชัยพัฒนา และโครงการอีกหลายหลายด้าน ไม่ว่าจะเป็นโครงการส่งเสริมอาชีพ, ด้านสวัสดิการสังคม, ด้านคมนาคมและการสื่อสาร และโครงการด้านสาธารณสุข

            ทรงมีบทบาทอย่างมากในการพัฒนาประเทศไทย ด้านประเพณีและพิธีสำคัญต่างๆ ด้านศาสนา ทรงเป็นอัครศาสนูปถัมภก ด้านการดำเนินชีวิต ทรงสอนให้คนไทยรู้จักพอเพียงไม่ฟุ้งเฟ้อฟุ่มเฟือยและเก็บออมเงิน ด้านดนตรีและวรรณกรรม ทรงประพันธ์เพลงพระราชนิพนธ์ไว้ 48 เพลง และเขียนหนังสือไว้ 8 เล่ม

            ทรงปฏิบัติตนเป็นตัวอย่างที่ดีให้แก่ประชาชน ทรงเป็นกษัตริย์ที่มีความกตัญญูดูจากเวลาที่พระองค์แสดงความรักต่อสมเด็จย่า ทรงมีความเมตตากรุณาอย่างมากกับประชาชน ทรงมีความอดทนและความตั้งใจแน่วแน่ที่จะช่วยเหลือประชาชนและพัฒนาประเทศไทย พระองค์ทรงทุ่มเทและอุทิศพระวรกายอย่างหนักเพื่อพวกเราคนไทยมาตลอด 70 ปีที่ทรงครองราชย์

            พระองค์เป็นกษัตริย์ที่ครองราชย์นานที่สุดในโลก และเชื่อว่าทรงเป็นกษัตริย์ที่ทรงงานหนักมากที่สุดในโลกด้วยเช่นกัน และแม้ว่าวันนี้พระองค์จะไม่ได้อยู่กับพวกเราแล้ว แต่เชื่อว่าพระองค์จะยังคงสถิตอยู่ในดวงใจของคนไทยตลอดไป

น.ส.กษมรัฏฐ์ ทรัพย์สมบูรณ์

นักเรียนชั้น ม.4

โรงเรียนราชวินิตบางแก้ว จ.สมุทรปราการ

++++++

            หนึ่งสมอง สองมือ เพื่อชาติ

            จากใจนักศึกษาปี 1 อย่างผม อยากจะทูลพระองค์ท่านว่า  ผมจะตั้งใจเรียน และนำความรู้ที่ได้มาช่วยพัฒนาประเทศไทย อย่างเต็มกำลังและความสามารถของผม ซึ่งผมคิดว่าเป็นหน้าที่ที่ผมต้องตอบแทนคุณแผ่นดินที่ผมเกิดมา และได้ชื่อว่าเป็นคนไทยคนหนึ่งภายใต้ร่มพระบารมีของในหลวง ซึ่งทรงงานหนักเพื่อประชาชนชาวไทยทุกคน

            ผมไม่เคยได้มีโอกาสรับเสด็จพระองค์ท่าน แต่ผมก็ยังมีความตั้งใจที่จะต้องมีส่วนรับผิดชอบในการพัฒนาประเทศให้อยู่อย่างมีเอกลักษณ์ และมีความมั่นคงตลอดไป ถึงแม้จะเป็นส่วนเล็กๆ ของสังคม ผมก็จะตั้งใจทำอย่างสุดความสามารถ

            ในอนาคตผมยังไม่รู้ว่าจะได้ช่วยพัฒนาประเทศในส่วนไหน แต่ผมมีความเชื่อเบื้องต้นว่า ถ้าทุกคนทำหน้าที่ และรับผิดชอบสิ่งที่ตัวเองทำอยู่ให้ดี ประเทศของเราก็จะมีความเจริญก้าวหน้า

            นอกจากนั้นแล้วผมตั้งใจที่จะมีส่วนร่วมในการช่วยเหลือสังคม และพี่น้องร่วมชาติ ตามแรงและกำลังที่ผมมีอยู่ ผมภาคภูมิใจที่เกิดมาเป็นคนไทย รักคนไทยทุกคน และอยากให้คนไทยทุกคนรักกัน เพื่อความสุขสงบ ร่มเย็นของประเทศไทยของเรา 

            “ผมรักในหลวง และรำลึกในพระมหากรุณาธิคุณของพระองค์ท่านครับ”

นายกิตติภพ แจ้งอรุณ

นักศึกษาชั้นปีที่ 1 คณะวิทยาศาสตร์

จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย

+++++

            ความในใจ จากเด็กๆ

1.

เวลาหนูเห็นรูปในหลวงหรืออ่านหนังสือเกี่ยวกับในหลวง แม้ว่าหนูไม่เคยเจอท่าน หนูรู้สึกใกล้ชิดกับท่าน แล้วเป็นความรู้สึกที่อบอุ่น หนูคิดว่าคนไทยส่วนใหญ่ก็เป็นแบบนี้ หนูอยากรู้จริงๆ ว่า เป็นเพราะอะไร หนูอาจจะรู้สึกเหมือนใกล้ชิดท่านเพราะรูปท่านอยู่ทุกที่ เพราะความดีที่ท่านทำ เพราะเก้าอี้ท่านเป็นพื้นดิน เพราะท่านรักและห่วงประชาชน หรืออาจจะทั้งหมดก็ได้

.....

หนูอ่านหนังสือที่แม่ซื้อให้ หน้าแรกเกี่ยวกับคำว่า “พระเจ้าอยู่หัว” ประชาชนจะยกพระหัตถ์ของในหลวงวางไว้บนหัวของตัวเอง เพราะหัวเป็นของสูงสำหรับคนไทย คนไทยจึงเรียกพระองค์ว่า “พระเจ้าอยู่หัว” แต่สำหรับหนูพระองค์เป็น “พระเจ้าอยู่หัว(ใจ)” เพราะทุกอย่างที่พระองค์ทำ เพื่อให้ประชาชนอยู่ดีกินดี

.....

หนูรู้เรื่องเกร็ดเล็กเกร็ดน้อยเกี่ยวกับในหลวงแล้ว หนูรู้สึกเสียดายที่ไม่รู้เรื่องพวกนี้มาก่อน ก่อนหน้านี้หนูแปลกใจที่ไม่มีข้อมูลเกี่ยวกับในหลวงเยอะๆ แบบนี้ เหมือนคนที่ไม่มีเวลาอยู่กับพ่อแม่แล้ว พอนึกออกก็สายเกินไปแล้ว

ด.ญ.ในใจ เม็ทซกะ

อายุ 10 ปี

ผู้เขียนหนังสือ 'ความในใจ'

2.

ตอนตีสี่ ฉันแทบไม่อยากลืมตา แต่ตัดสินใจที่จะไปหาในหลวง ตอนที่ฉันไปถึงยังไม่มีแสง พอไปถึงกำแพงวัง เริ่มมีแสงอ่อนๆ ฉันเข้าไปใกล้ถึงวังแล้ว แต่มีขบวนเสด็จฯ เลยนั่งรออีกประมาณสองชั่วโมง มีแสงสว่างแล้ว แสงสว่างมาจากท้องฟ้า ฉันคิดว่า...แสงสว่างมาจากในหลวง ที่ชื่นชมความอดทน และความตั้งใจของฉัน ที่จะได้อยู่ใกล้ท่านสักครั้ง ฉันอยากบอกในหลวงว่า “หนูดีใจ ที่เป็นประชาชนของท่าน”

.....

ฉันอยากบอกคนไทยว่า “พระเจ้าอยู่หัวไม่จากไปไหนหรอกค่ะ” ท่านคอยดูเราอยู่บนท้องฟ้า ตามที่เราเคยขอว่า “อย่าทิ้งประชาชน” ฉันคิดว่า ท่านต้องทำตามคำพูดของท่านเองแน่

ด.ญ.ติณณา แดนเขตต์ (ตินติน)

อายุ 8 ปี

ผู้เขียนหนังสือเรื่อง “อยากให้ทุกสิ่งในโลกนี้มีชีวิต”

3.

วันนี้เป็นอีกครั้งที่ฉันเดินทางมาสนามหลวง ผู้คนใส่ชุดดำมายืนเข้าแถว

เพื่อกราบในหลวง แถวยาวจนสุดสายตา อากาศก็ไม่ร้อน เมฆสีฟ้า แต่ไม่มีแสงส่องผ่านเมฆ ถนนสายนี้อาจเป็นสีดำ แต่มีแสงสว่างจากจิตใจ ที่จงรักภักดีต่อในหลวง เป็นแสงนำทาง

.....

ฉันไม่ได้รักในหลวง เพราะใครๆ ก็บอกให้รัก ฉันรักในหลวงเพราะสิ่งที่ฉันเห็น ฉันรักเพราะฉันรู้ ฉันรักเพราะฉันเห็นจริง ฉันมีคำถามทุกที่ที่ฉันไป ฉันได้คำตอบมากมายเกี่ยวกับในหลวง ฉันรักเพราะฉันคิดว่า ไม่มีใครทำเพื่อเรามากเท่าในหลวงอีกแล้ว

ด.ญ.ซายูริ ซากาโมโตะ

อายุ 9 ปี

                        

                                  (จากซ้าย น้องในใจ น้องซายูริ และ น้องตินติน)

                           ***ขอบคุณข้อมูลจากเฟซบุ๊คคุณมกุฏ อรฤดี Makut Onrudee***