Lifestyle

บูเช็คเทียน 37 // ** 27786509 **

เกาะติดข่าวสาร >> คมชัดลึก ออนไลน์
logoline

บูเช็คเทียน 37 // ** 27786509 ** "ช้าก่อน" เซี่ยเหยาหวนห้ามไว้อีก หลี่จี้เริ่มฉุน "เซี่ยเหยาหวน ข้าพูดไปแล้ว รีบเก็บกระบี่ถอยไปซะ" "จะให้ข้าเก็บกระบี่ถอยไปไม่ยาก แม่ทัพใหญ่ควรถอนคำสั่งคืนก่อน" "พูดจาโอหัง" "ขอถามแม่ทัพใหญ่ ใต้หล้ากษัตริย์เป็นใหญ่ หรือทหารเป็นใหญ่" "เจ้าจะเล่นลิ้นกับข้าเหรอ" "แม่ทัพใหญ่อย่าเลี่ยงคำถาม คำสั่งของทหารหรือคำสั่งของเจ้าแผ่นดิน สิ่งใดใหญ่กว่า" "คำสั่งของเจ้าแผ่นดิน ใหญ่กว่าคำสั่งในค่าย" "ข้านึกว่าแม่ทัพใหญ่ จะยืนกรานว่าคำสั่งในค่ายใหญ่กว่าคำสั่งของเจ้าแผ่นดิน" "ข้าภักดีต่อกษัตริย์รักประชา จะให้คำสั่งในค่ายทหารใหญ่กว่า คำสั่งของเจ้าแผ่นดินได้อย่างไร" "เช่นนั้นหลี่จิ้งเย่ มีโทษไม่ถึงตาย" "คำสั่งทหารมิใช่เรื่องเด็กเล่น" "ในเมื่อแม่ทัพใหญ่ทำงานอยู่ภายนอก ไม่รับคำสั่งกษัตริย์ ไม่มีความผิด งั้นหลี่จิ้งเย่ทำการอยู่ภายนอก ก็จะไม่ทำตามคำสั่งของทหารได้เช่นกัน ทำไปตามสถานการณ์ ไม่ให้เกิดเหตุ" "เถียงข้างๆ คูๆ ข้าจะเห็นตามเจ้าได้อย่างไร" แม่ทัพเจิ้งโจวเข้ามา "ช้าก่อน หลี่เฉิง ผู้นี้คือใคร" หลี่เฉิงตอบว่า "เขาคือแม่ทัพจิ้งโจว" "อ้อ แม่ทัพใหญ่หลี่จี้ ข้าเป็นนายทหารเจิ้งโจว วันนี้ข้านำขุนนางราษฎรทั้งเมือง ต้อนรับแม่ทัพใหญ่ นำกองทัพเข้าไปเมือง" หลี่จี้หัวเราะ "แม่ทัพรักษาเมืองเจิ้งโจว ก็เป็นทหารเก่าแก่ที่ติดตามฮ่องเต้ไท่จงบุกเบิกราชวงศ์ถัง" "ใช่แล้ว" "ตัวท่านอยู่บนกำแพงเมืองเจิ้งโจว ข้าอยู่ใต้กำแพง พบกันหลายหน วันนี้ ข้าได้เห็นท่านชัดเจนแล้ว" "ชื่อเสียงท่านแม่ทัพ โด่งดัง ลือลั่นปฐพี ข้าได้เห็นความสง่าผ่าเผยของแม่ทัพรุ่นแรก ผู้บุกเบิก รากฐานต้าถังอย่างชัดเจนแล้ว เป็นแม่ทัพที่อายุยืนที่สุด" หลี่จี้หัวเราะ "อย่าเอ่ยถึงเลยๆ ยมทูตของท่านยมบาลมารออยู่ที่หน้าประตูบ้านแล้ว" ทั้งสองต่างหัวเราะ หลี่จี้กล่าวต่อว่า "ได้มาพบกับสหายร่วมรบ ที่อาบเลือดในตอนสร้างชาติแล้ว ข้าสุขใจจริงๆ" "แม่ทัพใหญ่ ท่านอายุยืนร้อยปี" "นี่ๆ คนให้อยู่นานแค่ไหน แก่แล้วต้องฆ่าต้องฟัน มีความหมายไหม" แม่ทัพเจิ้งโจวเห็นด้วย "นั่นซิ" "เฮ้อ คนถ่อยต่ำช้าถึงจะชอบสงคราม สุภาพบุรุษล้วนส่งเสริมให้โลก มีสันติภาพ ครั้งนี้ข้าเดินทางมาเจิ้งโจว รับพระบัญชาจากฮ่องเต้ และบัญชาฮองเฮา ให้พวกเราทุกคน สร้างสันติสุขให้แก่แผ่นดินต่อไป" "อื้ม แม่ทัพใหญ่ อันที่จริง นักรบที่แท้จริง ล้วนยอมอุทิศตน เพื่อให้โลกสงบสุข ผู้คนอยู่อย่างสันติ เลิกรบราฆ่าแกงกัน ข้าเชื่อนะ เชื่อเป็นพันครั้ง เชื่อเป็นหมื่นครั้ง นักรบสามกองทัพก็เชื่อ ประชาชนล้วนเชื่อกันทั้งหมด" "เฮ่อะๆ ท่านเชื่อความหวังดี ของฮ่องเต้ฮองเฮาต้าถังเราแล้วใช่ไหม" "วันนี้ เวลานี้ เชื่อ ข้าเชื่อแล้ว" หลี่จี้หัวเราะ "พวกเจ้าได้พบนักรบอาวุโส ไม่โห่ร้องยินดีเหรอ" พวกทหารพากันโห่ร้องยินดี แม่ทัพเจิ้งโจวหัวเราะ "นี่แม่ทัพใหญ่ แล้ว หลี่จิ้งเย่นี่ล่ะ เกิดเรื่องครั้งนี้ เพราะเขาหลงกลของแม่ทัพใหญ่ โปรดอภัยโทษด้วย" หลี่จี้หัวเราะ "ได้ๆๆ" แม่ทัพเจิ้งโจวหัวเราะ "ดี ขอบคุณแม่ทัพใหญ่" พวกทหารยิ่งโห่ร้องดีใจ หลี่จิ้งเย่ได้ถูกเว้นโทษประหารจากคำขอร้องของนางในเซี่ยเหยาหวนและเฉินจื้ออั๋งและบรรดาขุนศึก แม่ทัพเจิ้งโจว แห่งเมืองเจิ้งโจวแอบได้ยิน แม่ทัพใหญ่หลี่จี้และขุนศึกพูดถึง ความปรารถนาดีของฮองเฮาอู่จ้าว ต้องการช่วยสามเมืองด้วยจริงใจ จึงเปลี่ยนใจเข้าสวามิภักดิ์ ทุกคนต่างยินดีกับหลี่จิ้งเย่ แม่ทัพเจิ้งโจวและแม่ทัพหลี่จี้ต่างปรึกษาหารือถึงการเผชิญหน้ากับหลี่จ้วน หลี่จี้จะให้ถอยทัพ 30 ลี้ แต่หลายคนไม่เห็นด้วย เซี่ยเหยาหวนถามหลี่จี้ว่า "ขอถามท่าน หลี่จ้วนกับพวกพ้อง เป็นพวกกลัวสงครามไหม" "อา หลี่จ้วนต้องการชิงบัลลังก์ หน้ามืดตามัว พวกพ้องก็สำคัญผิดว่ารุกหรือถอยก็มีแต่ตาย ย่อมต้องเสี่ยงตายต่อสู้" "ดังนั้นให้ทหารประชิดกำแพง ลั่นกลองรบปราบฝังโจวไม่ได้" ซินเหอลี่ย้อนถามว่า "แม่หนูน้อย ถอยออกมา 30 ลี้ แล้วจะยึดฝังโจวได้เหรอ" เฉินจื้ออั๋งกล่าวว่า "แม่ทัพชีซินเหอลี่ จะต้องให้ทหารชาวบ้านฝังโจวรู้ว่า ข่าวลือของหลี่จ้วน ไม่มีข้อพิสูจน์ได้ ทหารชาวบ้านที่คิดจะเสี่ยงตายออกรบ จะได้โจมตีย้อนกลับ เช่นนี้ถึงจะเป็นแผนชั้นยอด" "แม่ทัพใหญ่ เฉินจื้ออั๋งและเซี่ยเหยาหวนพูดได้ถูกต้อง" แม่ทัพเจิ้งโจวกล่าวขึ้นว่า "แม่ทัพใหญ่ ท่านอ๋องรอง กองทัพถอยออกมา 30 ลี้ ให้ข้าเข้าเมืองเพียงคนเดียว ให้ข้าได้เข้าไปเกลี้ยกล่อม ขุนนางประชาชน ไม่ให้เชื่อข่าวลือของหลี่จ้วนอีกต่อไป" "อา ท่านกล้าหาญเหนือคน แต่หลี่จ้วนอยู่ในเมือง ข้าจะให้ท่านเข้าไปตายได้อย่างไร" "แม่ทัพใหญ่พูดมีเหตุผล ให้ท่านเข้าไปคนเดียวไม่ได้" "แม่ทัพใหญ่ แม่ทัพเจิ้งโจวจะมิได้เข้าไปเพียงผู้เดียว" เซี่ยเหยาหวนว่า "ยังมีผู้ใด" หลี่เฉิงถาม เซี่ยเหยาหวน กับเฉินจื้ออั๋งบอกว่าทั้งสองจะไปด้วย หลี่เฉิงค้านทันที "ไม่ได้ๆ หลี่จ้วนอยากฉีกเนื้อเถือหนังพวกเจ้าสองคนอยู่แล้ว จะไปได้อย่างไร อีกอย่างแม่ทัพใหญ่ เขาสองคนเป็นทูตเจรจาที่ฝ่าบาททั้งสองส่งมา จะให้พวกเขาสองคนไปตายไม่ได้เป็นอันขาด" "เฉินจื้ออั๋ง เซี่ยเหยาหวน มีแม่ทัพใหญ่ชีซินเหอลี่อยู่ที่นี่ ฆ่าศัตรูง่ายเหมือนปอกกล้วย จะให้พวกเจ้าไปตายเปล่าได้อย่างไร" สวีเหยินกุ้ยเห็นด้วย "ใช่ ใต้เท้าเฉิน นางกำนัลเซี่ย ไม่ได้เป็นอันขาด" "แม่ทัพใหญ่ ไม่ได้เป็นอันขาด" เซี่ยเหยาหวนกล่าวว่า "ในเมื่อเป็นทูตเจรจา ย่อมกระทำการด้วยความจริงใจ เพื่อแสดงถึงการเจรจาสันติของข้า จึงไม่ทำให้ฝ่าบาททั้งสองต้องผิดหวัง" ซินเหอลี่คุกเข่าต่อหน้าเซี่ยเหยาหวนและเฉินจื้ออั๋ง "เอ๊ะ แม่ทัพชีซินเหอลี่ โปรดลุกขึ้นๆ แม่ทัพชีซินเหอลี่ ท่านทำอะไรกันนี่" "เฉินจื้ออั๋ง ท่านมิใช่ขุนนางชั้นต่ำด้อยค่า เซี่ยเหยาหวน ท่านก็มิใช่เด็กหญิง ที่ปากไม่สิ้นกลิ่นน้ำนม ท่านคือวีรชน ท่านคือลูกผู้ชาย ข้าเป็นคนถ่อย ที่ดูคนไม่เป็น" "แม่ทัพเป็นวีรบุรุษของต้าถัง" "ใช่ ท่านซิถึงจะเป็นวีรบุรุษต้าถัง" "ไม่ ข้าเป็นคนโง่จากทูฉีซือ รู้จักแต่รบรา ตะลุยศึกนึกว่าจะเป็นวีรบุรุษที่ไม่กลัวเกรงสิ่งใด อันที่จริง กล้าบุกเข้าถ้ำเสือแดนมังกร ยามสู้ศึก ข้าต้องใช้ดาบ ฆ่าคนไม่เลือก ก็นึกว่าตัวเองเก่ง อดีตข้าดูถูกท่าน ข้าเป็นคนถ่อย ที่มองไม่เห็นความสามารถของท่าน ท่านแม่ทัพ ข้าชีซินเหอลี่ ขอคุ้มกันแม่ทัพเจิ้งโจว เฉินจื้ออั๋ง เซี่ยเหยาหวน เข้าไปเจรจาในฝังโจว" "ท่านแม่ทัพ พวกเราเต็มใจคุ้มกันส่งเข้าเมืองไปเจรจา" สามแม่ทัพกล่าวพร้อมกัน หลี่จี้กล่าวว่า "ทหารกำยำรวมตัวกันเข้าไปในเมืองฝังโจว จะสร้างบรรยากาศเจรจาสันติได้อย่างไร แม่ทัพทุกท่านโปรดลุกขึ้นเถอะ" ซินเหอลี่กับหลี่จิ้งเย่จะค้าน หลี่จี้กล่าวต่อว่า "ฟังข้า ถอยทัพ 30 ลี้ ตั้งค่ายทหาร เรื่องเข้าเมืองเจรจา ไม่ใช่เรื่องธรรมดา จะต้องวางแผนให้รอบคอบก่อนค่อยดำเนินการ" "รับคำสั่ง" "แม่ทัพใหญ่หลี่จี้ ส่งถึงแม่ทัพเมืองฝังโจว เพื่อแสดงเจตนา ของราชสำนักในปราบกบฏ เจรจาสันติ จึงได้ส่งทูตเจรจาจากราชสำนักเฉินจื้ออั๋ง เซี่ยเหยาหวน โดยให้แม่ทัพเจิ้งโจวเป็นผู้นำทางเข้าเมือง เพื่อเจรจากับทหารประชาชน หวังว่าท่านจะเห็นแก่อาณาประชาราษฎร์ อนุญาตให้เข้าเมือง เช่นนี้เป็นบุญของแผ่นดิน หลี่จี้" เมื่อทุกคนเข้าไปได้ก็ได้รับข้อเสนอจากหลี่จ้วนมา ซินเหอลี่กล่าวกับหลี่จี้ว่า "แม่ทัพใหญ่ สิ่งที่กองทัพต้าถังเรากระทำที่เจิ้งโจวมีสายตาเป็นประจักษ์พยาน หากคิดกว้างล้าง 3 เมืองจริงๆ เทียบความต่างของกำลังมหาศาลของ 2 ฝ่าย คงจะปราบ 3 เมืองได้ก่อน 1 ปีแล้ว ไยต้องถ่วงเวลาเช่นนี้ เงื่อนไขที่หลี่จ้วนยกมา เห็นชัดๆ ว่าแฝงเจตนาร้าย มีแผนการซุกซ่อนอยู่ เราจะยอมตามไม่ได้" "เรื่องอะไรฮ่องเต้ต้าถังไยต้องลดเกียรติ เสด็จมารังกบฏเพื่อประกาศราชโองการ เรื่องนี้ไม่จำเป็นต้องเสนอขึ้นอีก" หลี่เฉิงกล่าวว่า "ที่หลี่จ้วนเสนอมา ต้องมีเจตนาอื่นแน่" "ท่านอ๋องรอง เงื่อนไขนี้ท่านอ๋องใหญ่เสนอขึ้นมาด้วยห่วงใยประชาชน" ซินเหอลี่สีหน้าตกใจ "หา" "อยากให้แผ่นดินสงบสุขจริงๆ ใต้เท้าเฉิน นางกำนัลเซี่ยได้รับรู้ถึงจิตใจ ที่รักประชาชนของหลี่จ้วนแล้ว ตอนอยู่ที่เมืองฝังโจว ขอเพียงกราบทูลให้ฮ่องเต้ เสด็จทงโจว ประกาศราชโองการ พวกเราจึงจะกล้ายอมรับผิดต่อราชสำนัก" "ฮึ เจ้าทำตนไม่สมเป็นขุนนางที่ดี ลดตัวไปทำชั่วกับหลี่จ้วน คิดแผนการร้ายนี้ขึ้น วันนี้ในกระโจมใหญ่นี้ ข้าจะยังไม่เอาชีวิตเจ้า แต่พรุ่งนี้เปิดศึก สวีเหยินกุ้ย จะต้องเด็ดหัวเจ้าลงมาแน่" "แม่ทัพสวี อย่าด่าทอแม่ทัพฝังโจว" เซี่ยเหยาหวนเตือน หลี่จิ้งเย่ไม่พอใจ "เซี่ยเหยาหวน อย่าออกรับแทน ฝักใฝ่ศัตรู" เฉินจื้ออั๋งกลับเข้าข้างเซี่ยเหยาหวน "แม่ทัพน้อย นางกำนัลเซี่ย พูดมีเหตุผล" หลี่จิ้งเย่แย้ง "ใต้เท้าเฉิน ท่านกับนางกำนัลเซี่ยไม่ได้รับรู้ ถึงความเจ้าเล่ห์โหดเหี้ยมของ หลี่จ้วน" หลี่จี้ขัดขึ้น "หลี่จิ้งเย่ แม่ทัพฝังโจวถูกหลี่จ้วนบีบบังคับ วันนี้มายอมรับผิดที่กระโจมใหญ่ จะด่าทอเขาไม่ได้ เงียบไว้ เฉินจื้ออั๋ง เซี่ยเหยาหวน พวกท่านเห็นว่าควรจะกราบทูลคำร้องของหลี่จ้วนไปถึงราชสำนักหรือไม่" "แม่ทัพใหญ่ ราชสำนักเรา มีปณิธานให้แผ่นดินเป็นสุข สร้างสันติภาพให้โลกเห็น ย่อมต้องแสดงความจริงใจของราชสำนักให้ใต้หล้าได้รับรู้ ฮ่องเต้ต้าถังเรา เสด็จทงโจว เพื่อให้แผ่นดินสันติ มิใช่ปราบปราม แต่เพื่อความสงบสุข เมื่อจะสลายความข้องใจของประชาชน 3 เมือง อีกทั้งแลกกับสันติภาพชั่วนิรันดร์ ย่อมเป็นคำพูด อันประเสริฐจริงๆ" "อื้ม นั่นซิ ใจคน แลกด้วยใจถึงจะเอาชนะได้" "เฉินจื้ออั๋ง เซี่ยเหยาหวนฟังคำสั่ง" "รับคำสั่ง" หลี่จี้ออกคำสั่งว่า "รีบกลับราชสำนักทันที กราบทูล คำขอของหลี่จ้วน" "ขอรับ/เจ้าค่ะ" "ทหารขุนนางทั้งหลาย" "ขอรับ" "ระหว่างที่รอคำตอบจากราชสำนัก ต่างฝ่ายต่างดูแลคนของตนเองให้เข้มงวด อย่าให้ก่อเรื่องก่อราว ผู้ขัดขืนคำสั่ง ฆ่าได้เลย" จบตอน 37
logoline
แท็กที่เกี่ยวข้อง

ข่าวที่น่าสนใจ