เกาะติดข่าวสาร >> คมชัดลึก ออนไลน์
บูเช็คเทียน 38 // ** 27786551 **
ฮองเฮาอู่เจ้าอ้อนวอนต่อฮ่องเต้หลี่จื้อ เพื่อเดินทางไปสงบศึก
"หวังเจาจินอะไร ข้า เป็นฮั่นหยวนตี้หลิวซื่อ ที่ไร้สามารถใช่ไหม ข้ายืนกรานไม่อนุญาต ให้เจ้าไปทงโจวแทนข้า"
"จิ่วลั่ง ไม่อยากเห็นแผ่นดินต้าถังเราสงบสุขหรือ"
"กองทัพเราบัดนี้ มีรายงานมาบ่อยครั้ง มั่นใจในชัยชนะ ที่ปราบหลี่จ้วน"
"แต่ต้าถังเรา จะกลายเป็นเพราะความผิดของหลี่จ้วนคนเดียว ต้องทำร้ายขุนนางราษฎรสามเมือง"
เสียงเพ่ยเอี๋ยนดังเข้ามา "ไม่ว่าจะด้วยเหตุผลก็จะส่งฮ่องเต้ ไปที่ถ้ำเสือไม่ได้"
"ใต้เท้าเพ่ย มาตะโกนโหวกเหวกหน้าพระพักตร์ได้อย่างไรกัน"
ฮองเฮาอู่ทูลฮองเต้หลี่จื้อ "ฝ่าบาท เรียกตัวสี่จิ้งจง เพ่ยเอี๋ยน ใส่รองเท้าเข้าตำหนักได้ ฝ่าบาท"
"ได้ ให้ใส่รองเท้ามาได้" ฮ่องเต้หลี่จื้ออนุญาต
"เรียกตัวสี่จิ้งจง เพ่ยเอี๋ยนใส่รองเท้าเข้าตำหนักได้"
"คุกเข่าลง"
"กระหม่อมสี่จิ้งจง"
"กระหม่อมเพ่ยเอี๋ยน"
"ขอถวายพระพร"
"ลุกขึ้น"
"ขอบพระทัยฮ่องเต้"
"เพ่ยเอี๋ยน เมื่อกี้เจ้าตะโกนอะไร"
"กระหม่อมพูดว่า ไม่ว่าจะด้วยเหตุผลอะไร ก็จะส่งฮ่องเต้ไปที่ถ้ำเสือไม่ได้"
"นั่นซิ หือ ใครจะส่งข้าไปที่ถ้ำเสือ"
"ในราชสำนักย่อมมีคน สบคบคิดกับจิ้งจอกหลี่จ้วน นำฝ่าบาทส่งไปที่ปากถ้ำเสือทงโจว"
"ใคร เพื่อเหตุผลอะไร"
"อ้างแผ่นดินสงบ ช่วยเหลือราษฎร อะไรเทือกนี้ ฮ่องเต้ เหตุผลเช่นนี้ อย่าได้หลงเชื่อ"
"บังอาจนักเพ่ยเอี๋ยน เจ้าพูดเหลวไหลอะไร"
"ฮ่องเต้ กระหม่อมได้ยินอย่างชัดเจนที่หน้าตำหนัก มีคนคิดจะอ้างเหตุผลสวยหรูนี้ ส่งฮ่องเต้เข้าสู่ถ้ำเสือพะยะค่ะ"
"เพ่ยเอี๋ยน เจ้า เจ้ารู้ผลที่ตามมาของการหมิ่นเบื้องสูงไหม หือ"
"ฝ่าบาท เพ่ยเอี๋ยนเข้าใจผิดแล้ว"
"แต่ว่า ที่เขาพูด"
"ทูลฮองเฮา กระหม่อมชื่นชมในน้ำพระทัย อันกว้างขวางของพระองค์ ทรงมีเมตตา แต่เพ่ยเอี๋ยนเกิดมาเป็นขุนนางต้าถัง ตายก็เป็นผีที่ภักดีต่อต้าถัง แม้จะถูกตัดถูกสับ ก็จะใช้ศีรษะของตัวเอง เรียกสติขุนนางราษฎรของแผ่นดิน ให้ปกป้องเจ้าเหนือหัว อย่าให้ได้พวกคนถ่อย ได้สมใจหมาย"
"เพ่ยเอี๋ยนสมควรตาย เจ้าอยากติดคุกหลวงจริงๆ ใช่ไหม หือ จับตัวเข้าคุกซะดีไหม"
ฮองเฮาอู่ค้านทันที "ฝ่าบาท เพ่ยเอี๋ยนเข้าใจผิดอยู่น่ะ"
"ทูลฮองเฮา มิต้องเสแสร้งแกล้งทำ เพ่ยเอี๋ยนกล้าทำกล้ารับ จะให้ฮ่องเต้พลาดเข้าถ้ำเสือไม่ได้"
"เจ้า เพ่ยเอี๋ยน เจ้าไม่ได้ฟังรึไงที่ฮองเฮาทูลข้าเมื่อกี้นี้"
"ฝ่าบาท กระหม่อมได้ยินอย่างชัดเจน แม้จะมีเหตุผลให้แผ่นดินสงบ ช่วยเหลือราษฎร แต่กราบทูลให้เสด็จทงโจว นั้นมีจุดประสงค์แอบแฝงแน่"
"ฝ่าบาท ทรงได้ยินอย่างชัดเจนแล้วใช่ไหม เดี๋ยว ฝ่าบาทๆ อย่านะ"
"เพ่ยเอี๋ยน ทำหน้าที่ของการเป็นขุนนางอย่างเคร่งครัด"
"ทูลเตือนกษัตริย์อย่างไม่กลัวตาย เป็นหน้าที่ของขุนนาง"
ฮองเต้หลี่จื้อทรงรำคาญ "เจ้า เพ่ยเอี๋ยน เจ้าๆ ยังจะดื้อด้าน เจ้ารู้ไหม ฮองเฮาไม่ให้ข้าไปที่ทงโจว และฮองเฮาขอทำหน้าที่แทน จะขอไปทงโจวสงบศึกแทนข้า ลงนามในหนังสือสันติภาพ อีกอย่างที่ให้พวกเจ้ารีบมา เพราะฮองเฮาอยากหารือ ตอนนี้เจ้าเข้าใจแล้วใช่ไหม หะๆ แต่ข้าไม่อนุญาต คำขอของฮองเฮา หากว่าเป็นข้าไม่เรียกเข้ามาหารือหรอก ยังไม่รีบออกไปจากตำหนักอีก"
"น้อมรับพระบัญชา เพ่ยเอี๋ยน ยังไม่ออกไปตามพระบัญชาอีก"
"หา เออะ ฝ่าบาท กระหม่อมทำตนไม่สมเป็นขุนนาง เข้าใจผิดในองค์ฮองเฮา ฝ่าบาททรงโปรดสั่งประหารรด้วย"
"ฮึ ให้เจ้าตายเป็นพันครั้ง หือ ก็ไม่สาสม"
"น้อมรับพระบัญชา"
"ฝ่าบาท ท่านเป็นกษัตริย์ อย่าได้ตรัสตามอารมณ์"
"เห็นแก่ ที่เจ้าจงรักภักดีต่อข้า ยังไม่รีบ ขอบคุณฮองเฮาที่ช่วยชีวิต หือ"
"กระหม่อม ขอให้ฮองเฮาลงโทษ ประหารตามกฎหมายด้วย"
ฮองเฮาอู่ทรงรับสั่งให้เพ่ยเอี๋ยนไปดูแลระดับน้ำในฮวงโห และหาวิธีช่วยภัยน้ำท่วม ส่วนสี่จิ้งจงให้ร่างราชโอการให้ทูตเจรจาเฉินจื้ออั๋งส่งไปยังหลี่จ้วน เพื่อให้เขารู้ถึงความจริงใจของราชสำนัก
ฮองเต้หลี่จื้อยังทรงค้านและรับสั่งให้อู่ถวนเอ๋อพาฮองเฮากลับวัง
"อู่ถวนเอ๋อ" ฮองเฮาอู่รับสั่งเรียก
"ฮองเฮา"
"รีบเชิญใต้เท้าสี่จิ้งจง เพ่ยเอี๋ยนออกจากตำหนัก รอรับคำสั่ง"
"เหมยเหนียง เจ้าไม่ต้องเปลืองน้ำลายกับข้า เรื่องที่เจ้าทูลขอ ไม่ ถึงยังไง ก็ไม่อนุญาต ให้เจ้า รับภาระนี้แน่"
ฮองเฮาอู่จ้าวอ้อนวอนต่อฮ่องเต้หลี่จื้ออีกครั้ง พยายามหาเหตุผลมาอ้าง
"เหมยเหนียง ข้าให้เจ้าไปทงโจวไม่ได้"
"จิ่วลั่ง เรื่องถึงขั้นนี้แล้ว ต่อให้ทงโจวเป็นถ้ำเสือ อู่เหมยเหนียง ก็ต้องไปบุกสักครั้ง"
"เรื่องถึงขั้นนี้ เจ้า หมายความว่าอะไร"
"จิ่วลั่ง ท่านยังจำได้ไหม ตอนนั้นรัชทายาทเฉิงเฉียน ถูกฮ่องเต้ไท่จงปลดให้เป็นสามัญชน เวลาเดียวกัน เหว่ยอ๋องหลี่ไท่ เยี่ยอ๋องหลี่เจิ้น และหันอ๋องหลี่หยวนเจีย ก็คือพ่อของหลี่จ้วนกบฏราชสำนักในวันนี้ มีกล้าหาญชาญชัย จนได้รับคำยกย่องทั้งในและนอก เขาก็คือตัวเลือกชั้นดีในการเลือก รัชทายาทองค์ใหม่ของฮ่องเต้ไท่จง"
"ข้ารู้ ตอนนั้น หากไม่ใช่หลานคนโตของเสด็จอา คอยให้การสนับสนุนอย่างแข็งขัน ข้าคงไม่ได้เป็นประมุขวังตะวันออก กลายเป็นฮ่องเต้ต้าถังในทุกวันนี้"
"จิ่วลั่ง แม้ในที่สุดท่านจะได้เป็นกษัตริย์ต้าถัง ท่านก็เห็นกับตา รับรู้กับตัว เหล่าเชื้อพระวงศ์ของราชสำนักต้าถัง อิจฉาและไม่ยอมรับมากแค่ไหน ยิ่งไม่ต้องพูดถึง เชื้อพระวงศ์สุยที่ยังเหลืออยู่ ไม่เคยเลยความตั้งใจที่จะกู้ชาติ ยังมีชนเผ่าที่เหิมเกริม ที่คิดหาโอกาสนำกำลัง เข้ายึดครองจงหยวนอยู่ตลอดเวลา ขั้วอำนาจเหล่านี้ กำลังอยู่บนภูคอยดูเสือสู้กัน เรื่องความวุ่นวาย ที่ทงโจวเล็กๆ นี้ เป็นตัวประเมินกำลังของราชสำนัก หากเวลานี้ข้าไม่ไปทงโจวแทนท่าน หลี่จ้วน ก็จะได้โอกาสแพร่ข่าวลือว่า ท่านคิดกำจัดเชื้อพระวงศ์ ทำให้เกิดความวุ่นวายลุกลาม"
"รู้ไหมเหมยเหนียง หลี่จ้วนเจ้าเล่ห์โหดเหี้ยม ทงโจววางกลไกลอบสังหารไปทั่ว เจ้ายังจะเสี่ยงไป"
"อู่เหมยเหนียง ได้สละชีวิตเพื่อผู้ที่รัก ช่วยให้แผ่นดินไร้ความวุ่นวาย จะมีอะไรน่าเสียดาย ที่ข้าวางใจไม่ได้ ก็มีแต่ท่าน กับหลี่หงรัชทายาทขี้โรค ยังมีหลี่เสียน หลี่เสี่ยน หลี่ตั้น ที่ยังไร้เดียงสา และเสี่ยวไท่ผิง
"เหมยเหนียง"
"จิ่วลั่ง ข้ามีเรื่องจะทูลขอ หวังว่าท่านจะไม่ปฏิเสธ"
"ข้า ทำตามทุกเรื่อง"
"หากข้าเหมยเหนียง มีอันเป็นไป เพื่อจิ่วลั่ง เพื่อแผ่นดินของต้าถัง ท่านจะต้องไปให้ทั่วทุกสารทิศ จะหาผู้หญิงที่เข้มแข็ง หญิงที่เหมือนเหมยเหนียง ทำเพื่อท่านและแผ่นดิน โดยไม่ยึดติดกฎมณเทียรบาลให้ได้เป็นฮองเฮา และท่านอย่าได้ทำให้นางอึดอัดใจ เข้าใจผิดนาง จับนางเข้าวังเย็นอีก"
"ข้าทำตามทุกเรื่อง"
เมืองฝังโจว หลายวันต่อมา หลี่จ้วนและหยางฝาเตรียมรับมือฮองเฮาอู่อย่างเต็มที่
ต้าถังปีจงจางที่หนึ่ง คือเดือน 9 ค.ศ.ปี 668 วันปิงซวี่ ฮ่องเต้หลี่จื้อ นำเหล่าขุนนางอำมาตย์ มาส่งเสด็จฮองเฮาอู่ ที่สะพานป้าเฉียวชานเมืองฉางอัน เพื่อเดินทางไปทางถนนซานหนานมุ่งสู่ทางโจว เป็นตัวแทนของฮ่องเต้เพื่อให้ทงโจว ฝังโจว และเจิ้งโจว เพื่อประกาศราชโองการอภัยโทษให้
จบตอน 38
ข่าวที่เกี่ยวข้อง