ด้วยวิบากกรรมอันนี้ ส่งผลให้ท่านทั้ง 5 ต้องตกจากที่สูงมามรณภาพพร้อมกัน โดยมีคุณหญิงท่านหนึ่ง ที่ท่านมาสิ้นชีวิตด้วยครั้งนี้!!
สำหรับเรื่องราวโศกนาฏรรมที่เกิดขึ้นในบ้านเรา และเกิดขึ้นในวันนี้เมื่อ 38 ปีก่อน เชื่อว่าคนไทยยุคหนึ่งจำได้ดี เพราะครั้งนั้นนับว่าเป็นการสูญเสียบุคคลสำคัญมากมายทีเดียวพร้อมกันครั้งหนึ่ง!
ย้อนกลับไปเมื่อวันอาทิตย์ที่ 27 เมษายน พ.ศ.2523 ซึ่งสุดจะคาดคิดว่า สภาพอากาศ จะเลวร้ายถึงขั้นมีผลทำให้วันนั้นเป็นวันสุดท้ายที่ไม่ได้บอกลา ของผู้คนบนเที่ยวบิน TG 231 อุดรธานี-กรุงเทพฯ!
โดยเหตุร้ายนั้นเลือกไปเกิดกับเครื่องบิน 2 ใบพัด รุ่น HS-748 รหัส HS-THB ของบริษัทเดินอากาศไทย ซึ่งบินออกจากท่าอากาศยานอุดรธานี มุ่งหน้าปลายทางที่ท่าอากาศยานดอนเมือง
แต่เนื่องจากสภาพอากาศเลวร้ายมีลมกระโชกแรง เกินที่นักบินจะควบคุมเครื่องให้ลงจอดได้อย่างปลอดภัย สุดท้ายเครื่องบินลำดังกล่าวได้เสียการควบคุม และตกลงมากระแทกกับพื้นดินบนท้องนา ทุ่งรังสิต บริเวณหมู่ที่ 4 ต.คลอง 4 อ.คลองหลวง จ.ปทุมธานี
แน่นอนที่ความแรง จะส่งผลทำให้ผู้โดยสารบนเครื่อง เสียชีวิตถึง 40 ราย จากจำนวนทั้งหมด 53 คน!
ที่สำคัญคือ ในจำนวนนั้น ยังเป็นถึงพระมหาเถระชั้นผู้ใหญ่ที่โดยสารมากับเครื่องลำดังกล่าว ซึ่งน่าสลดใจเป็นอันมากเพราะท่านถึงแก่มรณภาพ 5 รูปพร้อมกัน ประกอบด้วย
1.พระอาจารย์สิงห์ทอง ธมฺมวโร วัดป่าแก้ว บ้านชุมพล อ.สว่างแดนดิน จ.สกลนคร
ภาพจากhttp://www.dhammajak.net/
2.พระอาจารย์บุญมา ฐิตเปโม วัดสิริสาละวัน บ้านโนนทัน อ.เมือง จ.หนองบัวลำภู
ภาพจากhttp://www.dhammajak.net/
3.พระอาจารย์จวน กุลเชฏโฐ วัดภูทอก อ.ศรีวิไล จ.หนองคาย
ภาพจากhttp://www.dhammajak.net/
4.พระอาจารย์วัน อุตตฺโม วัดถ้ำอภัยดำรงธรรม อ.ส่องดาว จ.สกลนคร
ภาพจากhttp://www.dhammajak.net/
5.พระอาจารย์สุพัฒน์ สุขกาโม วัดป่าประสิทธิ์สามัคคี บ้านต้าย อ.สว่างแดนดิน จ.สกลนคร
ภาพจากhttp://www.dhammajak.net/
ทั้งนี้ พระคณาจารย์ทั้ง 5 ได้รับอาราธนานิมนต์ทางกรุงเทพมหานครจึงได้รวมกันที่ จังหวัดอุดรธานี เพื่อขึ้นเครื่องบิน เพราะลูกศิษย์ต้องการถวายความสะดวกและรวดเร็วในการเดินทาง ได้ขึ้นเครื่องบินที่อุดรธานี เมื่อวันที่ 27 เมษายน 2523
ที่สุด เรื่องนี้ได้สร้างความเศร้าสลดอาลัยทั้งคณะสงฆ์ เพื่อนสหธรรมิก คณะศิษยานุศิษย์ และพุทธศาสนิกชนทั่วไปเป็นยิ่งนัก ที่ต้องสูญเสียครูบาอาจารย์พระป่ากรรมฐานสายหลวงปู่มั่น ภูริทตฺโต ไปพร้อมกัน
ข่าวหลายแหล่งระบุตรงกันว่า ก่อนเครื่องจะตก ซึ่งเหลือระยะทางอีกเพียงประมาณ 20 กิโลเมตรเศษ จนเมื่อ เครื่องบินได้ตั้งลำ และลดเพดานบินเพื่อเตรียมลงสู่สนามบินดอนเมือง กลับต้องมาเจอ “พายุหมุน” และประกอบกับฝนตกหนัก จึงเสียหลักตกลงที่ท้องนาทุ่งรังสิต ทั้งนี้ ผู้ที่รอดชีวิตเป็นผู้ที่นั่งทางส่วนหางของเครื่องบิน เพราะส่วนหางของเครื่องบินยังอยู่ในสภาพดี
ทั้งนี้ เมื่อพระคณาจารย์ถึงแก่มรณภาพแล้ว จึงนำศพไปตกแต่งบาดแผลที่โรงพยาบาลภูมิพลและนำศพไปตั้งบำเพ็ญกุศลที่ วัดพระศรีมหาธาตุ โดยอยู่ในพระบรมราชานุเคราะห์ทั้ง 7 วัน
อย่างไรก็ดี ยังมีเรื่องราวอัศจรรย์ ซึ่งมีรายงานคำบอกเล่าของ หลวงปู่หลุย จันทสาโร เมตตาเล่าถึงบุพกรรมที่ทำให้พระอริยเจ้าทั้ง 5 รูป ต้องประสบอุปัทวเหตุเครื่องบินตกในครั้งนี้ว่า
ในอดีตชาติ ท่านทั้ง 5 เกิดในสกุลชาวนาที่ยากจน ต้องขวนขวายหาเลี้ยงชีพไปวันๆ ทั้ง 5 คนเป็นเพื่อนที่คุ้นเคยกันมา เมื่อยังเด็กได้จูงควายออกไปเลี้ยงพร้อมกัน ผูกควายกันแล้วก็พากันเล่นและออกหากบเขียดไปเป็นอาหารตามประสาคนจน
ทีนี้ 1 ใน 5 คน เกิดไปเห็นรังนกเข้า ก็ช่วยกันหาไม้เขี่ยรังนกให้ตกลงมาเพื่อหวังเอาไข่นกไปกิน แต่เมื่อรังนกตกลงมากลับกลายเป็นลูกนก 3 ตัวแล้วตายสิ้น ไม่ใช่ไข่นกดังที่เข้าใจ
ด้วยวิบากกรรมอันนี้ส่งผลให้ท่านทั้ง 5 ต้องตกจากที่สูงมามรณภาพ ในเครื่องบินลำนั้นมีคุณหญิงท่านหนึ่งกลับจากไปปฏิบัติธรรมกับท่านพระอาจารย์จวนมาด้วย ท่านเลยมาสิ้นชีวิตพร้อมกัน
ในอดีต ขณะที่เด็กชายทั้ง 5 กำลังเขี่ยรังนกอยู่นั้น เด็กหญิงลูกชาวนาผู้เป็นน้องสาวของ 1 ใน 5 คนก็มายืนเชียร์อยู่ข้างๆ
“จะหล่นแล้ว...จะหล่นแล้ว”
โดยเธอไม่ได้ลงมือทำ เด็กหญิงในภพนั้นคือคุณหญิงในภพนี้ ก็เพียงมีจิตคิดยินดีในการประกอบอกุศลกรรมของผู้อื่น วิบากนั้นยังส่งผลมาให้เกิดในภพชาติเดียวกัน บันดาลให้ไปตกเครื่องบินพร้อมกัน
แล้วถ้าทำเองเล่า ??? พูดถึงตรงนี้ หลวงปู่หลุยก็สั่งว่า
"อย่าไปยินดีในการทำชั่วของคนอื่น เพราะเราจะมีส่วนในบาปนั้นด้วย แต่ให้ยินดีในการประกอบคุณงามความดีของตนและของคนอื่น เพราะจะได้แต่บุญโดยฝ่ายเดียว"
ขณะที่ยังมีรายงานเกี่ยวกับคำบอกเล่าของ หลวงปู่ดู่ ที่ได้กล่าวถึงเรื่องเหตุสลดนี้ว่า
“ท่านเหล่านั้น ตายก่อนตาย ท่านจึงไม่กลัวตาย ท่านตายแล้วก่อนเครื่องบินจะตกลงกับพื้น”
เรื่องนี้จึงยังความสงสัยให้กับลูกศิษย์ผู้หนึ่งเป็นอันมาก จนหลวงปู่ท่านตอบกลับมาราวกับรู้จิตว่า
“ท่านเป็นพระอรหันต์ กิเลสท่านหมดแล้ว ตายตอนไหนก็เป็นเรื่องของสังขารร่างกาย จิตท่านไม่ตาย”
ลูกศิษย์ทั้งหลายยกมือสาธุคำพูดของหลวงปู่ ความสงสัยในใจของเขาเหล่านั้นหายไป และชวนให้นึกถึงพระโมคคัลลาน์ พระอรหันต์ผู้ทรงคุณวิเศษ ยังต้องถูกโจรทุบตาย กรรมทางร่างกายเกิดขึ้นกับท่าน เพราะด้วยใช้กรรมจากอดีต เนื่องจากเคยทารุณบิดามารดาในกาลก่อน (http://www.tnews.co.th/contents/313715)
ที่สำคัญยังว่าตรงกันหลายแหล่งว่า ความจริง พระเกจิอาจารย์ที่โดยสารมากับเครื่องบินลำนี้ ท่านทราบล่วงหน้าด้วยญาณอยู่แล้วว่าเครื่องบินลำนี้จะตกเมื่อใกล้ถึงสนามบิน แต่ท่านไม่ต้องการหลีกเลี่ยงกรรม จึงเต็มใจละสังขารแต่โดยดี
ต่อมาในวันพุธที่ 7 พฤษภาคม 2523 เวลา 04.00 น. รถเชิญศพได้เคลื่อนออกจากวัดพระศรีมหาธาตุ เขตบางเขน กรุงเทพมหานคร จนเวลา 07.00 น.เศษ ขบวนเชิญศพถึงจังหวัดนครราชสีมา กระทั่งเมือเสร็จพิธีการต่างๆ ขบวนเชิญศพได้ออกเดินทางต่อไปถึงวัดโพธิสมภรณ์ อุดรธานี เมื่อเวลา 12.30 น.
จนเมื่อทางวัดโพธิสมภรณ์และชาวจังหวัดอุดรธานี และผู้ว่าราชการจังหวัดอุดรธานี ได้นำประชาชนหลายจังหวัดมารอและเคารพศพเสร็จแล้ว เวลาประมาณ 14.00 น.เศษ รถเชิญศพจึงได้แยกย้ายกันไปยังวัดต่างๆ
สำหรับศพพระอาจารย์วัน อุตตโม ได้ไปถึงวัดถ้ำอภัยดำรงธรรม (วัดถ้ำพวง) ต.ปทุมวาปี อ.ส่องดาว จ.สกลนคร
ศพของท่านพระอาจารย์จวน กุลเชฏโฐ ตั้งบำเพ็ญกุศลที่วัดเจติยาคิรีวิหาร (วัดภูทอก) ต.นาแสง อ.ศรีวิไล จ.หนองคาย
ศพของท่านพระอาจารย์บุญมา ฐิตเปโม ตั้งบำเพ็ญกุศลที่วัดสิริสาลวัน บ้านโนนทัน ต.โนนทัน อ.เมือง จ.หนองบัวลำภู
ศพของท่านพระอาจารย์สิงห์ทอง ธัมมวโร ตั้งบำเพ็ญกุศลที่วัดป่าแก้วชุมพล ต.บ้านชุม อ.สว่างแดนดิน จ.สกลนคร
ส่วนศพของท่านพระอาจารย์สุพัฒน์ สุขกาโม นำไปตั้งบำเพ็ญกุศลที่วัดป่าประสิทธิสามัคคี บ้านต้าย อ.สว่างแดนดิน จ.สกลนคร
อนึ่งสำหรับบริเวณที่เครื่องตก ภายหลังต่อมาพื้นที่บริเวณใก้ลๆกันนั้น ได้จัดสร้างวัดขึ้นชื่อว่า “วัดป่าห้าพระองค์” ซึ่งมีรายงานว่า ความเป็นมาในการจัดสร้างวัดนั้นเพื่อเป็นอนุสรณ์จากเหตุการณ์เครื่องบินตกเมื่อวันที่ 27 เมษายน 2523 นั่นเอง
โดยเริ่มก่อสร้างสำนักเมื่อวันที่ 3 พ.ย. 2553 จากผืนดินที่เป็นท้องทุ่งนาปัจจุบันกลายเป็นสำนักที่มีชื่อเสียงเป็นที่รู้จักกันดีโดยทั่วไปว่าสำนักแห่งนี้เป็นสำนักสงฆ์ที่เน้นไปทางด้านเสริมสร้างทักษะความรู้ทาง
ด้านพระศาสนาและเจริญวิปัสสนากัมมะฐาน โดย พระครูปลัดคณเชษฐ์พงษ์ สิริวโส เป็นเจ้าอาวาส
ที่นี่ยังมี มหาบูรพาองค์ใหญ่คือหลวงปู่มั่น ภูริทัตโต องค์ใหญ่ที่สุดของจังหวัดปทุมธานีก็ว่าได้ ซึ่งประดิษฐานอยู่ทางเข้าวัด โดยทางเจ้าอาวาสและญาติโยมตลอดจนสาธุชนในจังหวัดปทุมธานีและจังหวัดใกล้เคียง ได้ร่วมจิตร่วมใจกันก่อสร้างรูปหล่อขึ้นมา และยังมีรูปเหมือนของพระมหาบูรพาจารย์ทั้ง 5 พระองค์ ที่มรณะภาพด้วย
นอกจากนี้ ขณะนี้ได้มีกำหนดจัดงานทักษิณานุประทานถวายคุณแด่พระบูรพาจารย์ ทั้ง 5 พระองค์ในวันที่ 28-29 เมษายน 2561 นี้อีกด้วย
ซึ่งจัดให้มีการเททองหล่อรูปเหมือน พระมหาบูรพาจารย์ (หลวงปู่มั่น ภูริทัตโต ) เท่าองค์จริงหน้าตัก 29 นิ้ว และ หน้าตัก 9 นิ้ว โดยในวันที่ 29 เม.ย. 2561 เวลาประมาณ 15.00.น.-16.00.น.โดยประมาณ จะมีการจัดเททองหล่อรูปเหมือน พระมหาบูรพาจารย์ (หลวงปู่มั่น ภูริทัตโต) ขนาด 9 นิ้ว หลวงปู่วัน อุตตโม ขนาด 5 นิ้ว และ หลวงปู่จวน กุลเชฏโฐ ขนาด 5 นิ้ว ดังนั้นจึงขอเชิญญาติโยมเดินทางมากันอย่างพร้อมเพียงกัน หรือติดต่อประสานงานที่ โทร 084-640-1527
///////////////////
ขอบคุณภาพและข้อมูลจาก
http://www.dharma-gateway.com/monk/monk_biography/lp-juan/lp-juan-hist-12.htm
ข่าวที่เกี่ยวข้อง