ใครที่ศึกษาประวัติของอดีตนายกฯ ไทยคนนี้ จะพบว่า ฉายากระดูกเหล็กนั้นไม่เกินเลย เพราะยังมีการลอบสังหารท่านอีกเป็นครั้งที่ 3 ไม่นานจากครั้งที่ 2 เท่าไหร่นัก!
ถึงจะได้ชื่อว่าเป็น “จอมพลกระดูกเหล็ก” สำหรับ จอมพล ป.พิบูลสงคราม นายกฯ และ รมว.กระทรวงกลาโหมในขณะนั้น จากการรอดตายในครั้งแรกที่โดนลอบสังหารช่วงปี 2477
แต่ในครั้งที่ 2 ซึ่งเกิดขึ้นเมื่อวันที่ 9 พ.ย.2481 หรือวันนี้เมื่อ 79 ปีก่อน ก็ทำเอาเสียวสันหลังวาบเหมือนกัน เพราะการกระทำครั้งนั้นเป็นน้ำมือของคนในบ้าน!!
เหตุการณ์นี้ เกิดขึ้นก่อนการเลือกตั้งทั่วไปไม่นาน ที่บ้านของเขาเองย่านบางซื่อ เวลาราวทุ่มเศษ ขณะที่ จอมพล ป. พิบูลสงคราม แต่งตัวจะไปงานเลี้ยงที่กระทรวงกลาโหม
อยู่ๆ คนสวนที่บ้าน ซึ่งมีชื่อว่า นายลี บุญตา บุกเข้ามาไล่ยิงถึงในห้อง ว่ากันว่า เขาใช้ปืนคอลทต์รีวอลเวอร์ และบางแหล่งระบุว่าเจ้าตัวไปแอบซุ่มอยู่ใต้เตียงก่อนจะลงมือ
และที่บอกว่าน่าเสียวสันหลัง เพราะนายลีเป็นคนสวนที่หลวงพิบูลฯ อุปการะและไว้เนื้อเชื่อใจมานาน เหตุใดคนใกล้ชิดกันเองถึงทำกันได้!!
มีข้อมูลว่ากันว่า นายลีคนนี้เป็นคนขุขันธ์ เคยรับราชการทหาร เมื่อปลดประจำการได้เข้ามาเป็นคนสวนของบิดาหลวงพิบูลฯ และต่อมาได้เข้ามาเป็นคนรับใช้ในบ้านของหลวงพิบูลฯ ท่านรักใคร่และเมตตามาก เพราะถือเป็นข้าเก่า เต่าเลี้ยง
ประกอบกับขณะนั้นท่านเป็นรัฐมนตรีกลาโหม ศัตรูทางการเมืองมีมาก จึงต้องหาคนที่ไว้วางใจมาขับรถ จึงให้นายลี มาขับรถส่วนตัว ให้เงินเดือนไม่รวมเบี้ยเลี้ยงพิเศษเดือนละ 25 บาท ทั้งยังได้จัดพิธีแต่งงานให้เป็นฝั่งเป็นฝาอีกด้วย
แต่อยู่ดีๆ นายลี ก็หายออกไปจากบ้านโดยไม่มีร่องรอย หลวงพิบูลฯ ก็ร้อนใจ แต่คิดว่าคงไปเยี่ยมบ้าน ในที่สุดนายลีก็กลับมา ท่านจึงเรียกไปสอบถาม นายลีตอบว่าไปเที่ยวภูเขาทอง แล้วก็เพลินไปกับเพื่อนคนบ้านเดียวกัน จากวันนั้นมา นายลีเปลี่ยนไปเป็นคนละคน กินเหล้าจนเมามายทุกวัน และมีอาการเหม่อลอยอีกด้วย แต่ท่านก็ไม่ได้ใส่ใจคงไปไหนมาไหนกับนายลีเหมือนเดิม
จนกระทั่งมาก่อเหตุในที่สุด โดยมีข้อมูลหลายแหล่งระบุตรงกันว่า นัดแรกที่ยิงปรากฏว่า "กระสุนด้าน" หลวงพิบูลฯ จึงวิ่งสวนนายลีออกนอกห้องไป นายลีก็ไล่กวดไปยิงอีกหลายนัด แต่กระสุนกลับไม่ถูกตัวท่านเลย น่าอัศจรรย์ยิ่ง!
จนเสียงปืนทำให้ตำรวจที่อารักขา ประกอบด้วย ส.ต.ท.ผล ส.ต.ท.เปล่ง จ.ส.ต.ทองดี และ ร.ต.อ.เผ่า ศรียานนท์ วิ่งตามเสียงปืนขึ้นมา และช่วยกันควบคุมตัวนายลี ไว้ได้ พาไปสอบสวนเพื่อหาตัวคนบงการที่อยู่เบื้องหลังต่อไป
อย่างไรก็ดี ใครที่ศึกษาประวัติของอดีตนายกฯ ไทยคนนี้จะพบว่า ฉายากระดูกเหล็กนั้นไม่เกินเลย เพราะยังมีการลอบสังหารท่านอีกเป็นครั้งที่ 3 ไม่นานจากครั้งที่สอง คือในวันที่ 9 ธันวาคม 2581
ครั้งนี้ ยังคงเป็นคนในบ้าน โดยท่านถูกแม่ครัวลอบใส่ยาพิษในอาหารกลางวัน ซึ่งกำลังนั่งรับประทานอาหารร่วมกับพลพรรค แต่เมื่อรู้ตัวว่าถูกยาพิษ ได้รีบไปล้างท้องที่โรงพยาบาลทหารบกได้ทัน ส่วนคนร้ายนั้นไม่ซัดทอดผู้จ้างวานเช่นเดียวกัน
กล่าวย้อนไปยังครั้งที่ 2 นี้ ช่วงแรกนายลีไม่ยอมซัดทอดว่าใครเป็นผู้จ้างวาน จนกระทั่งภายหลังเขามาถูกตัดสินประหารชีวิตร่วมกับ นักโทษประหารอีก 17 คน ในคดีลอบสังหารจอมพล ป. ทั้ง 3 ครั้ง
เรื่องนี้ในหนังสือ “เบื้องแรกประชาธิปตัย บันทึกความทรงจำของผู้อยู่ในเหตุการณ์สมัย พ.ศ.2475-2500” หัวเรื่อง "ข้าพเจ้าเห็นการยิงเป้า" ซึ่งบันทึกโดย "จ.ส." เล่าไว้ว่า
หลังจากโจทก์พยายามพิสูจน์ว่า...ร.ท.ณ เณร ตาละลักษณ์ เป็นตัวการวางยาพิษ พระสุวรรณชิต เป็นตัวการวางแผนให้นายลี บุญตา ใช้ ปืนยิงในบ้าน หลวงชำนาญ เป็นตัวการจ้างนายพุ่ม ยิงที่สนามหลวง
วันที่ 3 ธันวาคม 2483 คนใต้หอรักษาการณ์ ได้ยินเสียงเพลงรื่นเริงสุขสำราญ ดังมาจากแดน 6 ขณะผู้คุมไปเบิกตัวนักโทษประหารชุดสุดท้าย เสียงเพลงจบ เสียงกริ๊กๆ แกร๊กๆ ของโซ่กระทบตรวนก็ดังตามมา...จนเห็นตัวนักโทษเดินเรียงแถวชัดเจน
ร.ท.ณ เณร ตาละลักษณ์ เดินหิ้วตรวนนำหน้า หวีผมเรียบแปล้ ทาแป้งหน้านวล ท่าทางองอาจ ใบหน้ายิ้มระรื่น พอเห็นนายลี บุญตา ผู้ซัดทอดว่า ร.ท.ณ เณรเป็นผู้จ้างวาน ต่อหน้าผู้เกี่ยวข้องการประหารมากมาย ร.ท.ณ เณร ถามนายลีว่า
"ไหน เราจะตายจากกันแล้ว อั๊วขอถามจริงๆ ต่อหน้าพระพุทธรูป ต่อหน้าพระสงฆ์ ลื้อกับอั๊ว เคยรู้จักกันมาก่อนหรือเปล่า"
นายลีหลบสายตาก้มหน้ามองดิน แล้วบอกเสียงแผ่วเบาว่า "ไม่เคย!"
ร.ท.ณ เณร กับนายลี เข้าหลักประหารคู่กัน ถูกยิงพร้อมกัน สิ้นเสียงปืนชุดแรก ทางนายลีเงียบ แต่ทาง ร.ท.ณ เณร มีเสียงร้องว่า
"ยังไม่ตายครับ ยิงซ้ำอีก!!!"
ตั้งแต่มีการยิงเป้ากันมา ไม่เคยปรากฏเรื่องอย่างนี้เลย นายทิพย์ มียศ เพชฌฆาตมือไม้สั่น ยิงต่อไม่ได้ นายเหรียญ เพิ่มกำลังเมือง เพชฌฆาตมือสองเข้าทำหน้าที่แทน...กระสุนชุดที่สองลั่น กระบวนการประหารก็จบลง
อย่างไรก็ดี เรื่องราวนี้เกิดขึ้นในท่ามกลางการแก่งแย่งแข่งขันในอำนาจ ที่จะให้ลงรายละเอียดก็คงไม่พอที่จะเล่ากันได้หมด
ทั้งยังมีเรื่องราวลึกซึ้งเกินกว่าที่ใครจะยืนยันได้แน่ชัด นอกจากอาศัยอ่านจากแหล่งข้อมูลต่างๆ ประกอบกันไปเท่านั้น
ข่าวที่เกี่ยวข้อง