ราชกิจจาฯ ประกาศจุดกำหนดเขตที่ดินที่จะ 'เวนคืน' พื้นที่บางบอนใต้

เมื่อวันที่ 17 ส.ค. 2566 ที่ผ่านมา เว็บไซต์ ราชกิจจานุเบกษา ประกาศ พระราชกฤษฎีกา กำหนดเขตที่ดินที่จะเวนคืน ท้องที่แขวงบางบอนใต้ เขตบางบอน กรุงเทพมหานคร พ.ศ. 2566  ข้อความว่า 

โดยที่เป็นการสมควรกำหนดเขตที่ดินที่จะเวนคืน ในท้องที่แขวงบางบอนใต้ เขตบางบอน กรุงเทพมหานคร เพื่อสร้างและขยายทางหลวงท้องถิ่น และเพื่อนำที่ดินไปชดเชยให้เกิดความเป็นธรรมแก่เจ้าของที่ดินที่ถูกเวนคืน 

 

 

 

 

 

 

 

อาศัยอำนาจตามความในมาตรา 175 ของรัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย มาตรา 8 วรรคหนึ่ง แห่งพระราชบัญญัติว่าด้วยการเวนคืน และการได้มาซึ่งอสังหาริมทรัพย์ พ.ศ. 2562 ประกอบกับมาตรา 68/1 แห่งพระราชบัญญัติทางหลวง พ.ศ. 2535 ซึ่งแก้ไขเพิ่มเติมโดยพระราชบัญญัติทางหลวง (ฉบับที่ 2) พ.ศ. 2549 จึงทรงพระกรุณาโปรดเกล้าฯ ให้ตราพระราชกฤษฎีกาขึ้นไว้ ดังต่อไปนี้ 

 

มาตรา 1 พระราชกฤษฎีกานี้ เรียกว่า "พระราชกฤษฎีกากำหนดเขตที่ดินที่จะเวนคืนในท้องที่ แขวงบางบอนใต้ เขตบางบอน กรุงเทพมหานคร พ.ศ.2566

 

มาตรา 2  พระราชกฤษฎีกานี้ให้ใช้บังคับตั้งแต่วันถัดจากประกาศในราชกิจจานุเบกษา เป็นต้นไป 

 

มาตรา 3 ที่ดินที่จะเวนคืนตามพระราชกฤษฎีกานี้มีวัตถุประสงค์เพื่อใช้ในการสร้าง และขยายทางหลวงท้องถิ่น สายซอยเอกชัย 101 และเพื่อนำที่ดินไปชดเชยให้เกิดความเป็นธรรมแก่เจ้าของที่ดินที่ถูกเวนคืน 

 

มาตรา 4 พระราชกฤษฎีกานี้ให้ใช้บังคับได้มีกำหนด 3 ปี 

 

 

 

มาตรา 5 เขตที่ดินที่จะเวนคืนตามพระราชกฤษฎีกานี้ อยู่ในท้องที่แขวงบางบอนใต้ เขตบางบอน กรุงเทพฯ มีส่วนแคบที่สุด 60 เมตร และส่วนกว้างที่สุด 80 เมตร  ทั้งนี้ภายในแนวเขตตามแผนที่ท้ายพระราชกฤษฎีกานี้ 

 

มาตรา 6 ให้เริ่มต้นเข้าสำรวจที่ดิน และอสังหาริมทรัพย์ทีอยู่ในแนวเขตที่ดินที่จะเวนคืนตามพระราชกฤษฎีกานี้ภายใน 120 วัน นับตั้งแต่วันที่พระราชกฤษฎีกานี้ใช้บังคับ 

 

มาตรา 7 ให้กรุงเทพมหานครเป็นเจ้าหน้าที่ในการเวนคืน

 

มาตรา 8 ให้รัฐมนตรีว่าการกระทรวงมหาดไทยรักษาการตามพระราชกฤษฎีกานี้ 

 

 

 

ทั้งนี้ เหตุผลในการประกาศเวนคืนพื้นที่ดังกล่าว เพื่ออำนวยความสะดวกและความรวดเร็วแก่การจราจรและการขนส่งอันเป็นกิจการสาธารณูปโภค และเพื่อนำที่ดินไปชดเชยให้เกิดความเป็นธรรมแก่เจ้าของที่ดินที่ถูกเวนคืน จึงสมควรกำหนดเขตที่ดินที่จะเวนคืนในท้องที่ดังกล่าว เพื่อให้พนักงานเจ้าหน้าที่มีสิทธิเข้าไปทำการสำรวจเพื่อให้ทราบข้อเท็จจริงเกี่ยวกับอสังหาริมทรัพย์ ที่ต้องได้มาโดยแน่ชัด จึงจำเป็นต้องตราพระราชกฤษฎีกา

 

 

 

 

 

 

 

ที่มา : ราชกิจจานุเบกษา