อนาคตใหม่ ไร้เดียงสา เลือกตั้งท้องถิ่น

 

 

 

          ปรากฏการณ์ “อนาคตถอย” ของสมาชิกพรรคอนาคตใหม่บางส่วน ไม่เกินความหมาย และไม่ใช่ประเด็นเปรียบเปรย “เนื้อดาบ” กับ “เศษสนิม” 

 

          คอลัมน์นี้เคยหยิบเอาเรื่องพรรคอนาคตใหม่ จะลุยเลือกตั้งท้องถิ่นมาวิเคราะห์ และชี้ว่า การเปิดทางให้มีผู้สมัครเสนอชื่อเข้าแข่งขันในนามพรรคหลายทีม หากกรรมการบริหารพรรคอนาคตใหม่ ไม่มีระบบการคัดเลือกที่ดีพอ ก็จะเกิดรอยร้าวภายในพรรค และภายในจังหวัด

 

          แล้วก็เกิดสถานการณ์เช่นนั้นขึ้นมาจริงๆ นิพนธ์ แจ่มจำรัส อดีตผู้สมัคร ส.ส.เขต 2 พรรคอนาคตใหม่ ก็จัดทีมผู้สมัครลงท้องถิ่น แต่เลขาธิการพรรคกลับไปเลือก 2 ทีมที่ได้รับการสนับสนุนจาก “หัวหน้าสำนักงานพรรค” ประจำจังหวัดชลบุรี

          “นิพนธ์” จึงนำทีมลาออกจากการเป็นสมาชิกพรรค ทำนองเดียวกัน “เจ๊ดา” ลัดดา จตุอุทัยศรี ผู้สนับสนุน ส.ส.จันทบุรี อนาคตใหม่ ทั้งเขต 1 และเขต 2 ก็ส่งใบลาออกจากพรรค 

          เนื่องจากเลขาธิการพรรคไม่เลือกเจ๊ดา เป็นผู้สมัครนายก อบจ.จันทบุรี แต่กลับไปเลือกคนของหัวหน้าสำนักงานพรรคประจำจังหวัดจันทบุรีแทน

 

 

 

อดีตผู้สมัคร ส.ส.นำทีมลาออก

 

          เจ๊ดาจึงประกาศนำทีม “อนาคตจันท์” ชนกับทีม “อนาคตใหม่” ในสนามเลือกตั้งนายก อบจ.จันทบุรี วัดกำลังกันไปเลย 

          “ปิยบุตร แสงกนกกุล” เป็นนักวิชาการด้านกฎหมาย และช่ำชองเรื่องพรรคการเมืองแนวทางเลือกในยุโรป อภิปรายได้ พูดได้เป็นคุ้งเป็นแคว แต่มาตกม้าตายกับ “การเมืองไทย”

 

          แกนนำพรรคส้มหวาน ต่างรู้จักมักคุ้นกับ “คนวงใน” พรรคไทยรักไทย แต่ไม่เคยเก็บรับบทเรียนจากความขัดแย้งภายในพรรคของทักษิณ ชินวัตร เรื่องการส่งผู้สมัครรับเลือกตั้งท้องถิ่นมาศึกษา

          สมัยไทยรักไทยเฟื่องฟู ใครต่อใครก็วิ่งหา อยากขอป้ายชื่อไปหาเสียงเลือกตั้งท้องถิ่น จนเกิดไทยรักไทย 3-4 กลุ่มภายในจังหวัด “ทักษิณ” เลยตัดสินใจให้แข่งขันกันเอง พรรคจะไม่เข้าไปยุ่ง 

          ตอนนั้น จึงมีทีมไทยรักไทย 2-3 ทีมแข่งกัน โดยทักษิณห้ามเอาชื่อพรรคและชื่อหัวหน้าพรรคไปหาเสียง พูดง่ายๆ ใครชนะก็คือคนไทยรักไทย

          ชวน หลีกภัย ได้ใช้นโยบายทำนองนี้ที่ภาคใต้ พรรคจะไม่เข้าไปยุ่ง ปล่อยให้เป็นเรื่องของแกนนำ ปชป.ในแต่ละจังหวัด เลือกตั้งนายก อบจ. จะมีคน ปชป. 5 ทีม 10 ทีมลงแข่งกัน สุดท้ายผู้ชนะก็เป็นคนของ ปชป.

 

 

 

กลุ่มเปลี่ยนชลบุรี อกหักจากอนาคตใหม่

 

 

          ตรงกันข้าม “ธนาธร จึงรุ่งเรืองกิจ” คิดการณ์ใหญ่ อยากล้มระบอบการเมืองอุปถัมภ์ และกวาดล้าง “บ้านใหญ่” จึงมีนโยบายจะคัดสรรผู้สมัครสวมเสื้ออนาคตใหม่ลงสนามเพียงคณะเดียวในแต่ละจังหวัด

          บังเอิญการเลือกตั้ง 24 มีนาคม 2562 เป็นการต่อสู้ระหว่างคนรุ่นเก่ากับคนรุ่นใหม่ ฝ่ายอนุรักษนิยมกับฝ่ายก้าวหน้า กระแสเลือกเปลี่ยนขั้วมาแรง จนพรรคอนาคตใหม่ ได้ ส.ส.มากถึง 80 คน

          “ธนาธร-ปิยบุตร” ก็คิดเองเออเองว่า การเมืองไทยเปลี่ยนแล้ว และได้เวลาคนรุ่นใหม่ จึงวางแผนคัดเลือกผู้สมัครนายก อบจ. เหมือนพรรคการเมืองในยุโรปที่เปิดเวทีดีเบต และให้มวลสมาชิกเป็นคนเลือก

          เอาเข้าจริงๆ กลุ่มแกนนำพรรค รวมถึง “เด็ก” ของรองเลขาธิการพรรคที่ประจำตามศูนย์ต่างๆ ก็ใช้วิธีกลั่นกรองตามใจชอบ มองอดีตผู้สมัคร ส.ส. หรือผู้สนับสนุนบางคน เป็นผู้หวังโหนกระแสธนาธร ไม่ใช่อนาคตใหม่ของแท้

          โดยเฉพาะประโยคที่ว่า “คนพวกนี้คิดแบบการเมืองเก่า” หรือ “คนพวกนี้หัวนักเลง” เลยทำให้เกิดความแตกแยกในหมู่สมาชิกพรรคระดับล่าง

          รังสรรค์ ธนะพรพันธุ์ ได้บัญญัติคำว่า “กลุ่มพลังยียาธิปไตย” หมายถึงนักการเมืองภูธร ที่เติบโตในยุคประชาธิปไตยครึ่งใบ โดยกลุ่มพลังยียาธิปไตยเรืองอำนาจสุดๆ ในยุครัฐบาลของ พล.อ.ชาติชาย ชุณหะวัณ (ปี 2531-2534)

          ในรอบ 2 ทศวรรษนี้ ประเทศไทยผ่านการใช้รัฐธรรมนูญ 2540 มีการรัฐประหาร 2 ครั้ง ตัวนักการเมืองเก่าอาจล้มหายตายจากไป แต่ความคิดแบบ “ยียาธิปไตย” ยังดำรงอยู่

          โรคไร้เดียงสาของ “ฝ่ายสีส้ม” ไม่ต่างอะไรกับข้อวิจารณ์ของเลนิน ที่เขียนไว้ในโรคไร้เดียงสาของฝ่ายคอมมิวนิสต์ ไม่ว่าจะเป็นการก้าวล้ำหน้ามวลชน และการเล่นพรรคเล่นพวก ไม่ส่งเสริมประชาธิปไตยในพรรคอย่างจริงจัง
อ่านข่าวที่เกี่ยวข้อง
-วิษณุ ชี้ หากโหวตพ.ร.บ.งบไม่ผ่านรัฐบาลควรยุบสภา-ลาออก
-ร่าง พ.ร.บ.งบประมาณ ชี้ชะตา รบ.เสียงปริ่มน้ำ
-ธรรมนัส มั่นใจ เสียงในสภาโหวตผ่านงบ
-ช่างกล้า ขยี้งบกองทัพ