นายกฯต้องสานรอยร้าวในพลังประชารัฐ (ถ้าจะอยู่ยืด)

          ...เพราะหนึ่งพรรคมีสิงร่างในพรรคพลังประชารัฐ ทำให้เกิดรอยร้าวขึ้น อันที่จริงความ “ไม่ลงรอย” กันระหว่าง ผู้มีบารมีสีเขียวกับสามมิตร ซึ่งเป็นแกนหลักในการขับเคลื่อนพรรคพลังประชารัฐ มีมาตั้งแต่ตอน “ปักหมุด” ตั้งพรรค 

          ตั้งแต่เริ่มแรกการคัดเลือก “คณะผู้บริหารพรรค” แต่ยังไม่เห็น “รอยร้าว” ชัดเจน จนกระทั่งการแบ่งเค้กจัดรัฐมนตรีตั้งรัฐบาลมาถึง เพราะนี่คือการเมือง ที่แย่งชิงทรัพยากร(เก้าอี้เสนาบดี) ที่มีอยู่อย่างจำกัด

          การให้ร้ายระหว่างกัน ทั้งทางลับและทางแจ้ง ของทั้งผู้มีบารมีสีเขียวและกลุ่มสามมิตร จะเป็นปัจจัยในการ “กร่อนเซาะ บ่อนทำลาย” ทั้งพรรคพลังประชารัฐ และเสถียรภาพรัฐบาล พลเอกประยุทธ์ จันทร์โอชา โดยปริยาย

          ไม่ว่าการพยายามจากผู้มีบารมีสีเขียว ในการสลายกลุ่มสามมิตรด้วยยุทธวิธี “ตกปลาในบ่อสามมิตร” ดึง ส.ส.ออกจากกลุ่มสามมิตร หรือความพยายามของสามมิตรในการ “ตกปลาในบ่อ” ดึง ส.ส.ในพรรคเข้ากลุ่ม ล้วนแต่เป็นการขยายผลแห่ง “บาดแผล”ความขัดแย้งให้ลึกลงไปอีก และไม่ได้เกิดประโยชน์ใด ๆ ต่อพรรคและเสถียรภาพของรัฐบาลพลเอกประยุทธ์ แม้แต่น้อย

          ครั้นจะปล่อยให้ “ผู้มีบารมีสีเขียว” หรือ ”สามมิตร” แก้ไขปัญหากันเอง ด้วยวิธีการเฉกเช่นที่เป็นอยู่ ไม่เห็นวี่แววว่า ความขัดแย้งจะยุติลง ตรงกันข้าม จะเป็นความร้าวลึกที่รอวัน “ปะทุ”รอบใหม่ ที่อาจจะสะสมพลังปะทะดังเสมือนภูเขาไฟที่รอวันระเบิด 

          เพราะต่างฝ่ายต่าง ”โยนความผิด” ทั้งผลเลือกตั้ง และการเจรจาจัดตั้งรัฐบาล ว่าเป็นเพราะฝ่ายหนึ่ง ที่ทำให้พลังประชารัฐได้ ส.ส.ต่ำกว่าเป้า-เจรจาตั้งรัฐบาลเสียเปรียบพรรคร่วม เพราะพอใจฝั่งตน ได้กระทรวงสมใจอยาก

          อาการแบบนี้ มีคนเดียวเท่านั้นที่ต้องเป็น “กาวใจ” บริหารความขัดแย้งให้ได้ เพราะนี่คือความอยู่รอดทางการเมืองรอบสอง ในตำแหน่งนายกรัฐมนตรี ของพลเอกประยุทธ์ เอง

          เมื่อขั้นตอนการแต่งตั้งนายกรัฐมนตรีเสร็จสิ้นอย่างเป็นทางการ ตั้งแต่ 11 มิถุนายน ที่ผ่านมา ต่อแต่นี้ เราจะเห็นบทบาทนายกรัฐมนตรี พลเอกประยุทธ์ จันทร์โอชา ต้องลงมาแก้ปัญหาทางสองกลุ่ม เพราะคนเป็นกองหลังให้ทั้งสองกลุ่ม “ไม่ธรรมดา” 

          ที่จะใช้แค่ผู้กองมนัส ร.อ.ธรรมนัส พรหมเผ่า หรือ เสธ.ต่างๆ รอบกาย มาเคลียร์ไม่ได้ ต้องเป็น “ลุงตู่” คนเดียวเท่านั้นถึงจะ “เอาอยู่”