แชร์ว่อน มติมหาเถรสมาคม ประกาศการใช้ชื่อ "โรคโควิด" เป็นภาษาบาลีว่า "โควิโท"

เมื่อวันที่ 3 มิถุนายน 2564 เฟซบุ๊ก ข่าวสารงานพระพุทธศาสนา ได้แชร์ภาพเอกสารมติมหาเถรสมาคม เรื่อง การใช้ชื่อ "โรคโควิด" เป็นภาษาบาลี โดยเนื้อหาระบุว่า

ในการประชุมมหาเถรสมาคม ครั้งที่ ๑๔/๒๕๐๔ เมื่อวันที่ ๒๑ พฤษภาคม ๒๕๖๔ เลขาธิการมหาเถรสมาคมเสนอว่า ตามที่มหาเถรสมาตมได้มีมติครั้งที่พิเศษ ๔/๒๕๖๔ เมื่อวันที่ ๕ พฤษภาคม ๒๕๖๔ เห็นชอบให้เจริญพระพุทธมนต์ บทรัตนสูตร เพื่อเป็นขวัญและกำลังใจแก่ประชาชน และความเป็นสิริมงคลต่อประเทศ เมื่อวันที่ ๑๑ พฤษภาคม ๒๕๖๔ นั้น

ในการเจริญพระพุทธมนต์ ได้มีการนำบทคาถาไล่โควิด มาเป็นบทเจริญพระพุทธมนต์ดังกล่าว เพื่อให้การใช้ศัพท์ "โรคโควิด" ในบทเจริญพระพุทธมนต์ให้ถูกต้องตามหลักภาษาบาลี และเป็นประวัติศาสตร์ของประเทศไทย สำนักงานพระพุทธศาสนาแห่งชาติเห็นควรนำเสนอมหาเถรสมาคมเพื่อโปรดพิจารณา

ในการพิจารณาการใช้ศัพท์คำว่า "โควิด" เป็นภาษาบาลี สำนักงานพระพุทธศาสนาแห่งชาติได้อาราธนาพระภิกษุ และเชิญบุคคลเข้าร่วมถวายความเห็นประกอบการพิจารณา ดังนี้

๑. พระธรรมราชานุวัตร วัดโมลีโลกยาราม เขตบางกอกใหญ่ กรุงเทพมหานคร

๒. พระเทพศากยวงศ์บัณฑิต วัดบวรนิเวศวิหาร เขตพระนคร กรุงเทพมหานคร

๓. นาวาเอก ทองย้อย แสงสินชัย ผู้แทนสำนักพระราชวัง

ที่ประชุมได้อภิปรายกันอย่างกว้างขวาง สรุปความว่า คำว่า "โรคโควิด" หรือ "โควิด" เป็นศัพท์เฉพาะ (อสาธารณนาม) ซึ่งเป็นอักษรย่อที่มาจากภาษาอังกฤษว่า "COVID' หรือ Corona Virus Disease เมื่อนำมาเขียนเป็นภาษาบาลื ต้องปริวรรตอักษรเป็นอักษรโรมันที่ใช้เขียนภาษาบาลี และเป็นภาษาบาลีสากล โดยเปรียบเทียบกับ ภาษาอังกฤษ เปรียบเทียบกับตัวสะกดในแม่กดในภาษาไทย และเปรียบเทียบกับประกาศกระทรวงสาธารณสุข เรื่อง ชื่อและอาการสำคัญของโรคติดต่ออันตราย (ฉบับที่ ๓) พ.ศ. ๒๕๖๓