“ศรีสุวรรณ” นักร้องคดีทุจริตถูกตลบหลัง สะท้อนภาพ “สังคมไทย” ไร้ความหวัง

ข่าวครึกโครมการล่อซื้อและบุกจับคาบ้าน “ศรีสุวรรณ จรรยา” นักร้องคดีทุจริต เบอร์ต้นๆของประเทศไทย และผู้ช่วยนักการเมืองอีกสองรายคาทำเนียบรัฐบาลเมื่อวันก่อน เป็นข่าวช็อกการเมืองอย่างเหลือเชื่อ เพราะ #ศรีสุวรรณ คือมือ 1 ที่ร้องแล้วมีข้าราชการและนักการเมืองติดคุกกันระนาว 

 

ใครจะคาดคิดว่าความหวังของสังคมไทย ในการล้างการทุจริตจะกลับตาลปัตร กลายเป็นคนถูกกล่าวหาทุจริตเสียเอง ซึ่งส่งผลต่อความน่าเชื่อถือของพรรคการเมืองต้นสังกัดของ เจ๋งดอกจิก และน.ส.พิมณัฏฐา จิระพุทธิภาคย์ ตลอดจนพรรคการเมืองแทบทุกพรรคในสาระบบการเมืองไทย

 

 

ความจริงแล้วกรณีของ ศรีสุววรณ จรรยา และพวกเป็นเพียงเศษเสี้ยว ของพฤติกรรมการส่อทุจริตคอร์รัปชั่นในสังคมไทย เพราะองค์กรความโปร่งใสนานาชาติ (Transparency International) ได้จัดอันดับความโปร่งใสจากดัชนีวัดภาพลักษณ์คอรัปชั่น ของประเทศต่างๆ ทั่วโลกเป็นประจำทุกปี ตั้งแต่ปี พ.ศ. 2538 ซึ่งพบว่า 27 ปีที่ผ่านมาประเทศไทยไม่เคย ได้คะแนนความโปร่งใสที่ถือว่า “สอบผ่าน” แม้แต่ครั้งเดียว

 

 

ล่าสุดในปี2565 ประเทศไทยได้คะแนน 36 จากคะแนนเต็ม 100 อันดับความโปร่งใสอยู่ที่ 101 จาก 180 ประเทศ

 

 

ในขณะที่รัฐธรรมนูญปี2560 ที่กล่าวว่าเป็นรัฐธรรมนูญฉบับปราบโกง ได้บัญญัติให้มีบทบัญญัติและองค์กรอิสระเพื่อปราบโกงหลายองค์กร รวมทั้งมียุทธศาสตร์ชาติและพระราชบัญญัติป้องกันและปราบปรามการทุจริตและกฏหมายประกอบ เป็นเครื่องมืออีกหลายฉบับ แต่ตลอดระยะเวลาเกือบสามทศวรรษปัญหาการทุจริตคอร์รัปชั่นมิได้ลดน้อยถอยลง กลับฝังรากลึกลงไปทุกองคาพยพของสังคมไทย ทั้งในระบบราชการ นักธุรกิจ นักการเมืองและประชาชนส่วนใหญ่ของประเทศ

 

เกี่ยวกับเรื่องนี้ ดร.อวยชัย วะทา นักวิชาการนักเคลื่อนไหวทางสังคมและประธานเครือข่าย ป.ป.ช.ภาคประชาสังคมแห่งประเทศไทยเปิดเผยกับ “คมชัดลึก” ว่าตลอดระยะเวลา 15 ปีในการเป็นกำลังสำคัญสร้างหลักสูตรและสร้างเครือข่ายภาคประชาสังคมให้แก่สำนักงานป้องกันและปราบปรามการทุจริตแห่งชาติ(ป.ป.ช.) พบว่า รูปแบบวิธีการ ระเบียบกฏหมายและกลยุทธ์ต่างๆ ถูกนำมาใช้อย่างเข้มข้นครบถ้วน แต่โครงสร้างสังคมระบบอุปถัมภ์ขั้นสูงสุดและระบอบประชาธิปไตยเพื่อการคอรัปชั่นของกลุ่มทุน ได้มีการปรับเปลี่ยน รูปแบบและวิธีการทุจริตคอรัปชั่นล้ำหน้าองค์กรต่อต้านคอร์รัปชั่นหลายพันเท่า

 

 

จากการลงพื้นที่ปฏิบัติการตรวจสอบการทุจริตของเครือข่ายภาคประชาสังคมในแต่ละจังหวัดทุกปีๆละประมาณ 100-300 จุดพบว่ามีการทุจริตมากมายหลายรูปแบบจากเบาสุดไปหาหนักสุด มีการเรียกรับผลประโยชน์ตั้งแต่ร้อยละ 10-50 และประชาชนทุกหมู่บ้านทุกชุมชน ตลอดจนข้าราชการในส่วนราชการต่างๆรับทราบว่ามีพฤติกรรมการทุจริตคอร์รัปชั่นในองค์กรแต่ทำอะไรไม่ได้ เพราะอำนาจและกระแสการทุจริตสูงมาก ไม่มีใครอยากเป็นแกะขาวเพียงตัวเดียวในฝูงหมาป่าทั้งฝูง

 

 

ดร.อวยชัย วะทา เปิดเผยอีกว่า การทุจริตเพื่อให้ได้รับเลือกตั้งของนักการเมืองและพรรคการเมืองจากหลักฐานเชิงประจักษ์มีไม่น้อยกว่าร้อยละ 90 โดยเฉพาะอย่างยิ่งมีองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น(อปท.)แห่งใดบ้างที่ได้มาโดยไม่มีการซื้อเสียง ? นั่นจึงเป็นที่มาของการถอนทุนด้วยการทุจริตโครงการต่างๆ แม้กระทั่งการสอบบรรจุเข้าทำงานท้องถิ่น ในหลายจังหวัดมีการเรียกเก็บค่าหัวๆ ละ 500,000-700,000 บาท ปัจจุบันได้ถูกศาลทุจริตทยอยตัดสินจำคุกไปแล้วตั้งแต่ 30-200 ปี เหลือที่กำลังพิจารณาอยู่อีกกว่า 20 แห่ง

 

 

กรณีของพรรคการเมืองและนักการเมือง การแสวงหาอำนาจทางการเมือง ต้องทุ่มทุนมหาศาลหลายร้อยหลายพันล้านบาท เป้าหมายสำคัญคือ ตำแหน่งทางการเมืองเพื่อยึดกุมการใช้งบประมาณผ่านกระทรวงและหน่วยงานต่างๆ การแต่งตั้งข้าราชการการเมืองแวดล้อมรัฐมนตรีล้วนมีผลประโยชน์เชิงอำนาจและสิ่งอื่นแอบแฝงอยู่ทั้งสิ้น ลองตรวจสอบประวัติความเป็นมาและความรู้ความสามารถของบุคคลเหล่านั้น โดยประชาชนคนเดินดินทั่วไป ก็จะได้รับคำถามถามสวนกลับมาว่า “แค่นี้...ตั้งมาเพื่ออะไร” ซึ่งคำตอบก็คือผลประโยชน์ต่างตอบแทนนั่นเอง

 

 

สำหรับกรณีของ ศรีสุวรรณ จรรยา เจ๋ง ดอกจิก และน.ส.พิมณัฏฐา จิระพุทธิภาคย์ เป็นเพียงเศษเสี้ยวของภูเขาน้ำแข็งที่เรามองเห็น หรือเทียบได้กับดอกไม้พิษเล็กๆ สองสามดอกกลางทุ่งหญ้าอันกว้างใหญ่ แต่อย่าลืมคำกล่าวที่ว่า 

       “เพียงเด็ดดอกหญ้า ก็สะเทือนถึงดวงดาว” 

 

หมายเหตุ : อะไรก็เกิดขึ้นได้สำหรับประเทศไทยแห่งนี้ ถ้ามันเกินไป...ไม่เชื่ออย่าลบหลู่