นาซาพัฒนาแผนที่อินทีเรียดาวอังคารสำเร็จ!

จากที่องค์การนาซา (Nasa) ได้ส่งยานอินไซท์ (InSight) ที่ขับโดยหุ่นยนต์ขึ้นไปบนดาวอังคารครั้งแรกในเดือน พ.ค. 2018 และถึงดาวอังคารเดือน พ.ย. ในปีเดียวกัน จุดมุ่งหมายทางวิทยาศาสตร์ของภารกิจอินไซท์ก็เพื่อไปศึกษา แผ่นดินไหววิทยา หรือ ศึกษาความไหวสะเทือนของดาวอังคาร

 

 

 

 

เป้าหมายของการศึกษาแผ่นดินไหววิทยานี้เพื่อที่จะได้รู้ถึงการรวมตัวของสสารที่ก่อรวมกลายเป็นดาวอังคาร ภารกิจนี้ใช้เทคโนโลยีคล้ายกับภารกิจก่อนหน้าที่ชื่อ ฟีนิกซ์ (Phoenix) แต่ต่างที่จุดประสงค์ เพราะภารกิจ ฟีนิกซ์ นั้นขึ้นไปสำรวจร่องรอยความเป็นอยู่ของสิ่งมีชีวิตบนดาวอังคารในอดีตจนถึงปัจจุบัน ที่น่าสนใจก็คือ ตอนนี้นักวิทยาศาสตร์ได้ประสบความสำเร็จในการพัฒนาแผนที่โครงสร้างภายในของดาวอังคาร หรือที่เรียกอีกอย่างว่า แผนที่อินทีเรีย (interior) แผนที่นี้ไม่เพียงเป็นแผนที่แรกที่ทำให้เราเห็นและเข้าใจโครงสร้างภายในของดาวดวงอื่นนอกจากดาวโลกของเราแล้ว แต่ยังเป็นแผนที่ต้นแบบและกรณีตัวอย่างให้กับการศึกษาโครงสร้างภายในของดาวเคราะห์และดาวหินดวงอื่น ๆ อีกด้วย

 

 

อยากให้คุณลองนึกภาพตาม จะเปรียบเทียบให้เข้าใจการศึกษานี้ให้ง่ายขึ้น

หากคุณเป็นหมอและคุณมีประสบการณ์การรักษาคนไข้มาหลาย ๆ เคส ความรู้และประสบการณ์เหล่านี้เองจะทำให้คุณมีความรู้ที่เป็นรูปธรรมเกี่ยวกับแพทย์ศาสตร์มากขึ้น ส่งผลให้เป็นหมอที่มีความน่าเชื่อถือมากขึ้น การศึกษาดวงดาวก็เหมือนกัน ความเข้าใจเกี่ยวกับดาวดวงอื่น ๆ นอกจากโลก เป็นสิ่งที่ทำให้เราเข้าใจความเป็นมาของจักรวาลและโลกที่เราอาศัยอยู่มากขึ้น เหมือนกับที่ผ่านมา เราได้ศึกษาจนเข้าใจถึง กฏแรงโน้มถ่วง ชั้นบรรยากาศของโลก และ วิวัฒนาการความเป็นมาของโลก

 

 

จริง ๆ แล้ว การทำแผนที่ชิ้นนี้เป็นโปรเจกต์ที่ท้าทายมากสำหรับนาซา ด้วยความที่ภารกิจนี้มีเครื่องวัดแผ่นดินไหว หรือเครื่องที่ใช้เก็บข้อมูลเพียงตัวเดียว และสามารถเก็บข้อมูลแผ่นดินไหวได้จากจุด ๆ เดียวเท่านั้น และแผ่นดินที่ไหวบนดาวอังคารนั้นไม่แรงมาก ไม่เกิน 4 ริกเตอร์ ทำให้ข้อมูลที่มีนั้นถูกจำกัด แต่อย่างที่เรารู้ ๆ กันว่านาซาเป็นองค์กรของเหล่านักวิทยาศาสตร์หัวกะทิ  เรื่องนี้จึงไม่ใช่เรื่องยากเกินไปที่พวกเขาจะนำข้อมูลที่มี มาวิเคราะห์รวมข้อมูลสนามแม่เหล็ก และวงโคจรของดาวอังคารจนสามารถทำออกมาให้เป็นแผนที่อินทีเรียได้ในที่สุด

 

 

จากการวิเคราะห์ ทีมนักวิทยาศาสตร์ได้สรุปว่าแก่นกลางของดาวอังคารมีเส้นรอบวงอยู่ที่ 2,275 ไมล์ หรือ 3,661 กิโลเมตร ซึ่งพอวิเคราะห์รวมกับมวลน้ำหนักของดาว ก็ได้ค้นพบว่าสสารที่ประกอบเป็นแก่นกลางของดาวจะเป็นสสารชนิดธาตุเบาอย่าง กำมะถัน ออกซิเจน และ คาร์บอน ซึ่งต่างจากของโลก ในส่วนของเปลือกดาว นักวิทยาศาสตร์ค้นพบว่ามีความเก่ามาก มีความหนาในพื้นที่ราบสูงทางตอนใต้ และบางในที่ราบลุ่มทางตอนเหนือซึ่งอาจเป็นมหาสมุทรเมื่อนานมาแล้ว โดยเฉลี่ย เปลือกดาวจะมีความหนาระหว่าง 15 ถึง 45 ไมล์ หรือ 24 ถึง 72 กม. และแบ่งออกเป็นหินภูเขาไฟหลายชั้น เนื้อของดาวที่อยู่ระหว่างเปลือกโลกและแกนกลางยาวประมาณ 970 ไมล์ หรือ 1,561 กม. ซึ่งจะบางกว่าของโลกและมีธาตุองค์ประกอบที่ต่างจากโลก ตรงนี้เองนักวิทยาศาสตร์จึงอธิบายให้เราเข้าใจอย่างง่าย ๆ ว่าการก่อตัวขึ้นของดาวอังคารกับโลกเกิดขึ้นจากธาตุประกอบที่ต่างกัน 

 

 

ผลลัพธ์ที่ได้ทำให้นักวิทยาศาสตร์มีความเข้าใจใหม่ ๆ ไม่ใช่เพียงอินทีเรียของดาวอังคาร แต่รวมถึงลักษณะการก่อตัวของดาวเคราะห์หินทั่ว ๆ ไปอีกด้วย ความเข้าใจนี้เองที่จะช่วยให้นักวิทยาศาสตร์พัฒนาทฤษฎีเกี่ยวกับการก่อตัวของดาวเคราะห์ที่อาจมีความหมายพิเศษในอนาคต  และอาจทำให้มนุษยชาติได้เข้าใกล้คำตอบของปริศนาที่ข้องใจพวกเรามาอย่างนานอย่างการเกิดขึ้นของมนุษยชาติและจักรวาลที่เราอาศัยอยู่
ที่มาของบทความ: https://www.engadget.com/nasas-insight-reveals-the-first-detailed-look-at-the-interior-of-mars-071812860.html?src=rss
เครดิตภาพ: https://mars.nasa.gov/insight/.   https://www.engadget.com/