นิทรรศการ Transience มุมที่คุณเคยไม่รู้มาก่อนของ "ก๊อตจิรายุ"

อีกมุมหนึ่งที่ใครหลายคนอาจจะไม่ทราบว่า  “ก๊อต  จิรายุ  ตันตระกูล”  ในฐานะนักแสดงผู้มากความสามารถแต่ในอีกมุมหนึ่งเขาได้ค้นพบ ความสุขอันเกิดจากการทำงานศิลปะ กับผลงานนิทรรศการ “Transience”  ในการมอบความสุขอันประณีตนั้นให้แก่ผู้ชื่นชมงานศิลปะบนโลก ใบนี้  โดยเจ้าตัวได้ออกมาเปิดใจเล่าถึง ตัวตน วิธีคิดตลอดจน บางแง่มุมในวิถีชีวิต ซึ่งได้กลายเป็น แรงผลักดันจากด้านในให้ปรากฏ ถ่ายทอดความเป็นตัวตนของลงบนผลงานศิลปะอย่างลึกซึ้งและชัดเจน

 

 

 

“ ก๊อต  จิรายุ” เผยว่าจุดเริ่มต้น จากการเป็นเด็กที่ชอบวาดรูปและมีความสุขกับการได้เขียนรูป เส้นทางสายศิลปะจึงเป็นสิ่งที่เกิดขึ้นตามมาทีหลัง  ในวินาทีแรกคือการค้นพบว่า  เรามีความสุขกับการขีดๆ เขียนๆ พอเริ่มโตขึ้นมาหน่อยก็สนุกกับเรื่องของทฤษฎีสีสัน โดยที่มาของการจัดนิทรรศการนี้เกิดขึ้นจากมีคนมาถามผมว่า “น้องก๊อตสนใจจะแสดงงานศิลปะใหม?  น้องก๊อตมีความสุข กับการทำงานศิลปะ  แต่เชื่อใหมว่ายังมีผู้คนจำนวนมาก ที่มีความสุขกับการดูเหมือนกันนะ!  อย่าปิดโอกาสของคนเหล่านี้” ผมได้กลับมาย้อนคิดว่า  “ใช่”   ในเมื่อด้านศิลปะการแสดง  ผมยังเต็มใจอย่างมากที่ให้คนดูได้เห็น  แล้วเพราะเหตุใดผมจึงไม่เต็มใจให้คนเห็นงานศิลปะของผมล่ะ จากจุดนั้นผมเริ่มค้นหา STUDIO สำหรับจัดนิทรรศการ  และได้พบกับ Joyman Gallery Art Studio ก่อนจะเริ่มต้นคุยกันอย่างจริงจัง

 

 

หากมองย้อนกลับไปเมื่อประมาณ 3- 4 ปีที่ผ่านมา   ผมเริ่มทำงานศิลปะสะสมไว้ ด้วยความเชื่อว่า สักวันหนึ่งผมจะต้องมีนิทรรศการแสดงผลงานของตนเอง จนเมื่อวันนั้นมาถึง ทุกอย่างลงตัว นิทรรศการ Transience  จึงเกิดขึ้นภายในระยะเวลา เพียง 3 เดือนเศษ จากคอนเซ็ปต์ของนิทรรศการ Transience ซึ่งแสดงให้เห็นถึง ความเปลี่ยนแปลงที่ต่อเนื่องกันไปตลอดเวลา ไม่มีวินาทีไหน ที่ไม่เปลี่ยนแปลง เหมือนเวลาที่เราดำดิ่งลงไปในแม่น้ำ แล้วโผล่ขึ้นมาเบื้องบน แม่น้ำก็ไม่ใช่สายเดิม ตัวเราก็ไม่ใช่คนเดิม แต่ด้วยกระแสน้ำที่ยังคงไหลอยู่ ทำให้เราหลงคิดว่า นี่คือแม่น้ำสายเดิม แต่ที่จริงแล้วไม่มีอะไรเป็นของเดิมเลย นี่คือสิ่งที่ผมต้องการสื่อสารให้รับรู้ ซึ่งผู้ชมจะได้เห็น สภาวะความเป็นจริงที่มันแปรปรวนอย่างมาก ที่ผมสื่อสารในงานแต่ละชิ้น ซึ่งไม่มีชิ้นไหนที่เหมือนกันโดยสิ้นเชิง

 

 

 

โดย “ก๊อต  จิรายุ” กล่าวอีกว่า..หากถามผมว่ารูปไหนที่สร้างความประทับใจ หรือจุดประกายในการทำงานศิลปะก้าว ผมคงตอบไม่ได้ เพราะผมให้ความสำคัญในเรื่ององค์ประกอบและ เทคนิคของการทำงานมากกว่า ผมทำทุกอย่างและนำทุกสิ่งมาประกอบกัน เพื่อให้สิ่งที่ผมเชื่อว่ามันใช่ และเกิดเป็นรูปธรรมขึ้นมาในขณะนั้น ยกตัวอย่างในงานชุดนี้ สีแดง ที่ดูเป็นกำมะหยี่ ผมรู้จริตของตัวเองดีว่า ไม่มี Skill ในการ Painting หรือประสบการณ์และความนิ่งที่มากพอในการที่จะไล่เฉดสีจนได้แดงกำมะหยี่ที่ผมต้องการ  ผมจึงทดลองใช้เทคนิค การนำสีอะคริลิกแดงด้าน มาผสมเข้ากับทรายละเอียด ก็จะได้พื้นผิวกำมะหยี่แบบที่ผมต้องการในที่สุด 

 

                                                               

สำหรับการจัดแสดงนิทรรศการผลงานศิลปะ ครั้งแรกของผม  คอนเซ็ปต์มุ่งเน้นการอธิบายอย่างตรงไปตรงมาเพื่อสะท้อนถึง“สภาวะการเปลี่ยนแปลง”  (Transience) ที่เป็นภาพสะท้อน อารมณ์ ความรู้สึกจาก สภาวะภายในที่เกิดและดับอย่างรวดเร็ว ในขณะที่จิตหยั่งลึกลงไปในสมาธิ ซึ่งมีความเปลี่ยนแปลงเกิดขึ้นสลับกันไปมา  ทั้งหมดจึงเป็นภาพของการเปลี่ยนแปลงสภาวะจิต ที่เกิดขึ้นจากประสบการณ์ตรงจากการฝึกสมาธิเป็นประจำทุกวัน” หลายคนอาจมองว่า นิทรรศการครั้งนี้เป็นงานศิลปะ ในเชิงนามธรรมหรือที่เรียกว่า” Abstract art”  ซึ่งผมมองว่า เป็นเรื่องของภาษาที่มีการให้นิยามหรือคำจำกัดความ สำหรับการทำงานของผมไม่ได้มีขีดจำกัดในด้านการสื่อสาร ผมมีความสุขที่ได้ทำงานศิลปะ เป็นสิ่งบันเทิงใจที่ผมสามารถทำได้ทุกวัน ทำเรื่อยๆและทำมาตลอดระยะเวลาหลายปี โดยมีการเปลี่ยนแปลงอยู่ตลอดเวลา ตามอารมณ์และความรู้สึกของผม ซึ่งเชื่อว่าไม่มีใครที่จะดำเนินชีวิตได้เหมือนเดิมทุกๆวัน หรือมีอารมณ์เดียวกันในทุกๆวันได้

                                                  

 

               

                                  

มนต์เสน่ห์ของการจัดนิทรรศการที่ผ่านมา อยู่ที่ภาพรวมซึ่งผมทำขึ้นด้วยมิติห้องมืด ห้องดำ มีเสียงดนตรีคลอๆ เป็น Meditation จุดประสงค์ก็เพื่อให้คนรับรู้ถึงพลังของความสงบ แต่ก็ไม่รู้ว่าผู้ชมจะสื่อสารได้มากน้อยเพียงใด  เพราะคนส่วนใหญ่จะสนใจเฉพาะสิ่งที่เขาได้เห็น ซึ่งการมองเห็นเป็นเพียงประสาทสัมผัสหนึ่งเท่านั้น แต่งานของผมนำเสนอ ทั้งภาพ  ทั้งเสียง  ทั้งกลิ่น และ Texture รวมอยู่ในนั้นดังนั้นผู้ที่ Awareness ก็จะสามารถตื่นตัวและสัมผัสได้ ถึงสภาวะการรับรู้ในด้านต่างๆ ที่ผมตั้งใจสื่อสารมันออกมา นั่นคือเสน่ห์ที่ผมเองก็ยังรู้สึกประทับใจ ยกตัวอย่าง โซนภาพโทนสี ขาว ก็จะมีกลิ่นที่มากระทบต่อประสาทสัมผัสในระดับหนึ่ง  ส่วนโซนที่เป็นสีแดงผมตั้งใจให้กลิ่นที่รุนแรงขึ้น  เพื่อเร้าสัมผัสในการชมผลงาน  เช่นเดียวกับเสียงที่มีผลอย่างมากต่อการรับรู้ของคน ในตอนแรกผมอยากออกแบบให้พื้นห้องเต็มไปด้วยกรวด เพื่อให้สอดคล้องกับชิ้นงานที่เต็มไปด้วยพื้นผิวที่หยาบ แต่ด้วยสถานการณ์โควิด และเหตุผลหลายประการที่ไม่เอื้ออำนวย จึงขอเก็บไอเดียนี้ไว้ให้ติดตามชมในการจัดนิทรรศการครั้งต่อไป 

 

                                                            

 

 

 "ก๊อต จิรายุ" กล่าว ต่ออีกว่า สภาวะที่นำมาถ่ายทอดลงใน ผลงานศิลปะเหล่านี้ เกิดจากสัมผัสและแรงบันดาลใจ ในการฝึกสำรวจจิตใจและร่างกายของคนเรา ซึ่งพบว่าทุกสิ่งทุกอย่างมีลักษณะที่เหมือนกันคือ ความแปรปรวนที่เกิดขึ้นอยู่ตลอดเวลา จึงได้นำมาถ่ายทอดผ่านแม่สีทั้ง 3 ได้แก่ สีดำ สีแดง และสีขาว สีดำแทนค่าของมิติเวลาในขณะที่เราหลับตาทำสมาธิ เราจะอยู่ท่ามกลางความเวิ้งว้างเดียวกันกับจักรวาล เป็นความประทับใจจากประสบการณ์การฝึกสมาธิแบบธิเบต และหนังสือเกี่ยวกับการฝึกสมาธิเป็นเวลานับปีอยู่ภายในห้องมืดของพระธิเบตกลุ่มหนึ่ง  พอเมื่อเรานั่งสมาธิถึงจุดดิ่งจริงๆ ความเปลี่ยนแปลงก็เห็น ความสงบนิ่งก็เห็น ทุกอย่างดำเนินอยู่ควบคู่กันไปแม้ในความสงบนิ่งก็ยังมีความแปรปรวนเกิดขึ้น

            

                                                                                     

ทุกวันนี้ผมวางแผนชีวิตควบคู่ไปกับแผนการทำงานศิลปะในทุกแขนงอย่างเข้มข้น โดยในอนาคต มีโครงการจะทำสถานที่ สำหรับสร้างงานศิลปะเป็นของตนเอง โดยหลอมรวมธรรมชาติ กับงานศิลปะเข้าไว้ด้วยกันแบบปัจเจกชน เพราะธรรมชาติให้พลัง แห่งการเจริญเติบโตที่บริสุทธิ์ หากเราได้นำงานศิลปะที่สร้างขึ้น ด้วยความปราณีตลึกซึ้งของจิตใจไปหลอมรวมกับสิ่งที่ธรรมชาติได้สร้างสรรค์ไว้ให้ ณ จุดๆนั้น นั่นคือเป้าหมายสูงสุดที่ผมกำลังมองหา สถานที่อันเป็นจุดหมาย สำหรับสร้างอาณาจักรส่วนตัวให้ผม สามารถดำเนินชีวิตต่อไปจวบจนลมหายใจสุดท้าย ด้วยความสุขใจ ในธรรมชาติและศิลปะ ที่ผสมผสานกลมกลืนเป็นวิถีเดียวกัน

 

                                                

 

 ขอบคุณข้อมูลจากเพจ ดาราภาพยนตร์