อันตราย แร่ใยหิน แอสเบสตอส

ได้แก่ วัสดุก่อสร้าง ท่อซีเมนต์ กระเบื้องมุงหลังคา ประมาณ 90% ผ้าเบรกและคลัทช์ ประมาณ 8% กระเบื้องปูพื้น วัสดุกันความร้อน 2%
อันตรายจากสารใยหิน (ASBESTOS) 
 1. โรคเมโสเธลิโอมา (MESOTHELIOMA) คือ ชนิดหนึ่งของมะเร็งซึ่งเกิดจากการได้รับสารใยหินเข้าสู่ร่างกายมนุษย์ ซึ่งมีอยู่ 2 รูปแบบ คือ
  1.1 เยื่อหุ้มปอด (PLEURAL) ซึ่งจะทำลายเซลล์ด้านนอกปอดและเยื่อหุ้มปอด
  1.2 เยื่อบุช่องท้อง (PERITONEAL) ซึ่งจะทำลายเยื่อบุของท้อง
 2. โรคมะเร็งปอด (LUNG CANCER) คือเนื่องจากใยหินที่เข้าสู่โพรงอากาศชั้นในปอดได้ จะทำให้เกิดการระคายเคืองแล้วปอดจะสร้างเมือก หุ้มซึ่งเป็นสาเหตุของ โรคมะเร็งปอด
 3. โรคแอสเบสตอสซิส (ASBESTOSIS) ไม่ใช่มะเร็งแต่เป็นโรคที่รุนแรงมากคือเนื้อเยื่อปอดถูกใยหินบาดเป็นแผลจะมีอาการทุรนทุรายหายใจได้สั้นๆ และเหนื่อยง่าย ซึ่งจะเป็นผลสืบเนื่องทำให้หัวใจล้มเหลว พิการ และอาจเสียชีวิตได้
 การหายใจเอาอากาศที่มีฝุ่นละอองของแร่ใยหินปนเปื้อนเข้าสู่ร่างกายเป็นเวลานานๆ จะทําให้เกิดโรคปอดอักเสบ (Asbestosis: โรคแอสเบสโตซิส) โรคเยื่อหุ้มปอดอักเสบ มะเร็งเยื่อหุ้มปอดและเยื่อบุช่องท้อง (Mesothelioma) และมะเร็งปอด
 การทำงานที่เกี่ยวข้องกับใยหิน โดยไม่มีการป้องกันใดๆ อาจทำให้ผู้ปฏิบัติงานเสียชีวิตได้ คุณสามารถดำเนินการป้องกันอันตรายได้ ด้วยการฝึกอบรม ควบคุมการสัมผัสใยหิน และการจัดอุปกรณ์ป้องกันอันตรายส่วนบุคคลให้เหมาะสม ใยหินยังคงถูกใช้อย่างแพร่หลาย โดยการใช้งานใยหินจะยังคงปลอดภัยหากใยหินยังยึดติดกับไฟเบอร์อยู่ แต่เมื่อไรก็ตามที่เกิดการแตกตัวก็จะส่งผลให้เกิดอันตราย เนื่องจากใยหินสามารถเข้าสู่ร่างกายได้ทั้งทางปากและการหายใจ
 ผลกระทบจากการสัมผัสใยหิน จะทำให้เกิดโรค asbestosis, mesothelioma และโรคมะเร็งปอด เนื่องจากใยหินส่งผลกระทบต่อสุขภาพอย่างมาก OSHA จึงได้ออกมาตรฐานเพื่อป้องกันพนักงานจากการสัมผัสใยหินในที่ทำงาน มาตรฐาน OSHA ครอบคลุมลูกจ้างที่ทำงานในงานก่อสร้าง (29 CFR 1926.1101) รวมถึงการแก้ไข ซ่อมแซมและรื้อถอนโครงสร้างที่มีใยหิน ทำงานในอู่ต่อเรือ (29 CFR 1915.1001) และทำงานในอุตสาหกรรมทั่วไป (29 CFR 1910.1001) เช่น ซ่อมเบรก-คลัทช์ และงานผลิตใยหิน รวมถึงผลิตภัณฑ์ที่มีส่วนประกอบของใยหิน จำกัดการสัมผัสใยหิน
 มาตรฐานของ OSHA กำหนดไว้อย่างเคร่งครัด ในการจำกัดการสัมผัสใยหิน ผู้ปฏิบัติงานที่ทำงานเฉลี่ยมากกว่า 8 ชั่วโมงต่อวันในสถานที่ทำงาน จะต้องมีปริมาณใยหินในอากาศไม่เกิน 0.1 เส้นใยต่อลูกบาศก์เซนติเมตร (0.1f/cc) และหากมีปริมาณใยหินในอากาศเท่ากับ 1 เส้นใยต่อลูกบาศก์เซนติเมตรอากาศ (1f/cc) จะทำงานได้เฉลี่ยเพียง 30 นาที หากปริมาณใยหินในอากาศเกินขีดจำกัดที่ OSHA กำหนด คุณจะต้องใช้วิธีการทางวิศวกรรมควบคุมและลดระดับเหล่านี้ 
 ยกตัวอย่างการใช้ระบบระบายอากาศ และระบบการเก็บฝุ่น เมื่อมีการใช้เลื่อย สว่าน หรือเครื่องมืออื่นๆ ที่สามารถทำให้เส้นใยหินกระจายในอากาศ หากวิธีการควบคุมทางวิศวกรรม ไม่สามารถลดความเข้มข้นของใยหินให้อยู่ในระดับที่ปลอดภัย ดังนั้น
 - พนักงานจะต้องสวมหน้ากากกรอง หรือเครื่องช่วยหายใจ ที่มีประสิทธิภาพเพื่อกรองเส้นใยหิน
 - สวมอุปกรณ์ป้องกันอื่นๆ สวมชุดป้องกันร่างกายไม่ให้สัมผัสใยหิน
 - ใส่ถุงมือ
 - อุปกรณ์ป้องกันการสัมผัสใยหินสำหรับศีรษะ และ เท้า (หมวกคลุมผม ถุงเท้า)
 - กระบังหน้า หรือ แว่นตานิรภัยแบบป้องกันสารเคมี (goggles)
สำนักงานพัฒนาวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีแห่งชาติ 
กระทรวงวิทยาศาสตร์
โทร.0-2664-8150  ต่อ 212, 217, 712