ไลฟ์สไตล์

หลวงพ่อใหญ่ วัดตาล พระศักดิ์สิทธิ์ คู่บ้านคู่เมือง ของชาวหล่มเก่า

หลวงพ่อใหญ่ วัดตาล พระศักดิ์สิทธิ์ คู่บ้านคู่เมือง ของชาวหล่มเก่า

07 ก.ค. 2563

หลวงพ่อใหญ่ วัดตาล ปางมารวิชัย สร้างด้วยปูนปั้น เป็นศิลปะร่วมสมัยสุโขทัยกับอยุธยา รูปแบบ เป็นศิลปกรรมลาวหลวงพระบาง พระศักดิ์สิทธิ์ คู่บ้านคู่เมือง ของชาวหล่มเก่า


"วัดตาล" เป็นหนึ่งในสถานที่ซึ่งเป็นความภาคภูมิใจของคน “หล่มเก่า” วัดนี้มีชื่อเดิมว่า วัดตาลสราญรมณ์ ตั้งอยู่เลขที่ 73 หมู่ที่ 3 ตำบลหล่มเก่า อำเภอหล่มเก่า จังหวัดเพชรบูรณ์ เนื้อที่กว่า 5 ไร่ บางตำรากล่าวกันว่า “เจ้าเมืองลม” หรือ “เจ้าเมืองหล่มเก่า” เป็นผู้สร้าง แต่บางตำราก็ว่าเป็นวัดที่ราษฎรร่วมกันสร้าง ประวัติความเป็นมาดั้งเดิม ปรากฏไว้เพียงตำนานเล่าขานของคนรุ่นหลังที่ถ่ายทอดกันมาจากรุ่นสู่รุ่นแบบปากต่อปาก  


วัดดังกล่าวเป็นที่ประดิษฐานของพระพุทธรูปองค์ใหญ่ที่ชาวบ้านเรียนว่า หลวงพ่อใหญ่ เป็นพระปางมารวิชัย สร้างด้วยปูนปั้น เป็นศิลปะร่วมสมัยสุโขทัยกับอยุธยา รูปแบบ เป็นศิลปกรรมลาวหลวงพระบาง ขนาดหน้าตักกว้าง 2.95 เมตร สูง 4.019 เมตร

 

 

 

หลวงพ่อใหญ่ วัดตาล พระศักดิ์สิทธิ์ คู่บ้านคู่เมือง ของชาวหล่มเก่า

 


มีคำบอกเล่าต่อกันมาว่า มีพระเถระผู้ใหญ่เดินทางมาจากทางใต้ ลงเรือที่ท่าน้ำวัดแล้วขึ้นมาพบชาวบ้านละแวกนี้พร้อมยังได้พัฒนาวัด สร้างพระพุทธรูปองค์ใหญ่นี้ขึ้นมา ในวันที่นำช่าง...ชาวบ้าน ปั้นแต่งพระเศียรพระพักตร์นั้น ยังไม่ทันได้ลงมือก็ถึงเวลาพักเที่ยง ต่างคนก็ต่างช่วยกันหุงข้าวปลา หาอาหารกันบริเวณป่าไผ่ด้านตะวันออก ปัจจุบัน ก็คือพื้นที่หลังต้นหางนกยูง ปรากฏว่ามีหลายคนเห็นคนแก่นุ่งขาวห่มขาว เดินไป-มาระหว่างบ่อน้ำ ใต้ต้นจันทน์ กับพระพุทธรูปที่กำลังสร้าง...รับประทาน อาหารกันเรียบร้อย อิ่มหนำสำราญจะกลับมาทำงานกันต่อ ปรากฏว่า พระพักตร์ พระเศียร ได้รับการปั้นแต่งงดงามสมบูรณ์เรียบร้อยแล้วต่างคนก็ต่างเข้าใจตรงกันว่า “เทวดา” มาช่วยสร้าง

 

 

หลวงพ่อใหญ่ วัดตาล พระศักดิ์สิทธิ์ คู่บ้านคู่เมือง ของชาวหล่มเก่า

 

 

มีเรื่องราวอีกมากมายที่จะเล่าสู่กันฟัง ไม่ว่าจะเป็นเรื่องของความเกี่ยวข้องของเกจิชื่อดังของเพชรบูรณ์ กับวัดนี้ทำให้ก่อกำเนิดตำนานของสิ่งศักดิ์สิทธิ์ที่คนหล่มเก่าทุกคนหาไว้คู่ตัว ผู้เขียนจะนำเสนอให้รับทราบกันในตอนต่อไป

 

 

 

หลวงพ่อใหญ่ วัดตาล พระศักดิ์สิทธิ์ คู่บ้านคู่เมือง ของชาวหล่มเก่า

 


ชัยวัฒน์ วิเชียรบุรี (เพชรบูรณ์) เรียบเรียง