"พระพุทโธน้อย"พระเครื่องศักดิ์สิทธิ์จากแรงจิตอธิษฐาน

 

 

          ในบรรดาแม่ชีผู้ปฏิบัติธรรมที่ได้รับการยอมรับว่า ท่านมีจิตอันบริสุทธิ์และเปี่ยมด้วยเมตตาจนสำเร็จถึงขั้น จตุตถฌาน หรือ ฌาน4 ก็คือท่านแม่ชีบุญเรือน โตงบุญเติม ซึ่งนอกเหนือจากการสำเร็จในฌาน ทั้ง 4 แล้ว แม่ชีบุญเรือน ท่านยังได้เพียรพยายามฝึกจิต และสมาธิอย่างแรงกล้า ทั้งได้ประกอบการบุญอันเป็นอานิสงส์แห่งชีวิตอย่างสูงส่ง จนท่านสำเร็จในอภิญญา 6 กล่าวคือ

 

          1.อิทธิวิธี คือแสดงฤทธิ์ได้ ปรากฏว่าแม่ชีบุญเรือนได้กระทำมาแล้วหลายวิธี เช่น อธิษฐานต้นมะม่วงต้นเล็กๆ ให้ออกดอกได้ภายในคืนเดียว เดินกลางฝนไม่เปียก เรียกฝนให้ตกได้ ขอให้ฝนหยุดตกได้ ฯลฯ

          2. ทิพโสต หรือที่เรียกว่าหูทิพย์ แม่ชีบุญเรือนสามารถบอกเล่าเรื่องราวที่คนอยู่ไกลๆ พูดกัน ให้คนใกล้ชิดท่านฟังได้อย่างถูกต้อง ฯลฯ

 

 

แม่ชีบุญเรือน โตรงบุญเติม

 

          3. เจโตปริยญาณ อันได้แก่การกำหนดจิตให้แก่ผู้อื่น ในเวลาที่แม่ชีบุญเรือนสนทนากับใคร ไม่ว่าใครจะคิดหรือจะพูดอะไรกับแม่ชี ท่านก็สามารถทราบได้ด้วยฌานวิเศษของท่าน ฯลฯ

          4. บุพเพนิวาสานุสสติญาณ ได้แก่การระลึกชาติได้ แม่ชีบุญเรือนได้เคยเล่าเรื่องราว ชาติภพก่อน ให้ลูกๆ และคณะศิษย์ ได้ฟัง รวม 3 ชาติ แม้ว่าเรื่องระลึกชาติ เป็นเรื่องที่พิสูจน์ยาก แต่แม่ชีบุญเรือนเป็นผู้ยึดมั่นในศีล 5 ก็ทำให้เชื่ออย่างมั่นคงว่าสิ่งที่ท่านพูดนั้นเป็นความจริง

          5. ทิพจักษุ หรือตาทิพย์ การมองเห็นสิ่งหนึ่งสิ่งใดที่พึงประสงค์ แม้ว่าสิ่งนั้นจะอยู่ห่างไกล ต่างบ้านต่างเมืองก็ตาม แต่เรื่องตาทิพย์นี้ ท่านได้เคยบอกเล่าให้คณะศิษย์ฟัง ฯลฯ

          6. อาสวักขยญาณ คือ ทำให้พ้นจากทุกข์ สมุทัย นิโรธ มรรค ท่านได้สำเร็จในข้อนี้ ผู้ที่เดินทางมาหาท่านไม่ว่าจะใกล้หรือไกล จะยากดีมีหรือจน ก็จะได้รับความเมตตาเท่าเทียมกัน

          จากการที่ท่านได้อภิญญาทั้งหมด ทำให้แรงอธิษฐานธรรมประจุพระพุทธรูป และพระเครื่องสำคัญ รวมไปถึงสิ่งของต่างๆ มีความเข้มขลังศักดิ์สิทธิ์อย่างมาก รวมไปถึงพระเครื่องชุดสำคัญ คือ พระพุทโธองค์ใหญ่ ซึ่งได้จัดทำพิธีหล่อสร้างที่วัดสัมพันธวงศ์ เมื่อวันที่ 26 กุมภาพันธ์ 2496 แล้วสมโภชครั้งใหญ่เมื่อวันที่ 4 ถึง 13 มีนาคม 2499 ก่อนจะอัญเชิญไปวัดสารนารถธรรมาราม อ.แกลง จ.ระยอง เมื่อวันที่ 7 มีนาคม 2499 และประดิษฐานอยู่ในอุโบสถวัดสารนาถธรรมารามจนถึงปัจจุบัน ท่านอธิษฐานจิตให้ตลอดการดำเนินงาน

 

 

 

พระพุทโธน้อย พิมพ์กลาง สร้างเมื่อ 2494

 

          ส่วนพระพุทโธองค์เล็ก หรือพระพุทโธน้อย ที่มีชื่อเสียงโด่งดังมาจนถึงทุกวันนี้ สร้างขึ้นที่วัดอาวุธวิกสิตาราม บางพลัดนอก ธนบุรี โดย พระอาจารย์สงวน โฆสโก เจ้าอาวาสวัดอาวุธฯ ในขณะนั้น คุณแม่บุญเรือนได้ร่วมสร้างและทำพิธีอธิษฐาน เมื่อ 11-13 กันยายน 2494 จัดสร้างรวมจำนวน 100,000 องค์ และกลายเป็นพระเครื่องศักดิ์สิทธิ์ในด้านเมตตามหานิยม ป้องกันภัย แคล้วคลาด เจริญโภคสมบัติ กำจัดโรคร้าย จนแม้แต่เซียนพระชื่อดัง “บอย ท่าพระจันทร์” ยังพกพาบูชาติดตัวตลอดเวลา

          สำหรับองค์ที่ผมนำมาให้ชมกันนี้ เป็นพระพุทโธน้อย พิมพ์กลาง รุ่นแรก ปี 2494 อธิษฐานขอได้แทบทุกอย่าง เป็นของดีมากที่อยากให้ผู้ที่สนใจเสาะแสวงหามาเก็บไว้สักองค์

          ซึ่งในการสร้างพระเครื่องคราวนั้น แม่ชีบุญเรือนเขียนบันทึกด้วยลายมือไว้ว่า

          "นมัสการเรียนพระเดชพระคุณทราบ ดิฉันได้อธิษฐานมา 4 วัน ตั้งแต่วันศุกร์มาถึงวันจันทร์กลางคืน ได้อัญเชิญธรรม ที่พระเดชพระคุณอธิษฐานเมื่อครั้งตั้งพระประธาน และสวมพระรัศมี วันนั้นเทวดาได้ถอนมาให้ แต่ของพระเดชพระคุณได้ลอยอยู่บนนภากาศ ดิฉันได้อัญเชิญประจุองค์พระพุทโธองค์นี้ ให้พระเดชพระคุณแล้ว แต่พระเดชพระคุณจะปรารถนาให้โบสถ์แล้วเร็วๆ แต่พระพุทโธองค์นี้ดิฉันถวายพระเดชพระคุณ เพื่อช่วยในด้านศาสนาให้เจริญด้วย ขอให้พระเดชพระคุณอาราธนาไปพร้อมกับทอดผ้าป่าด้วย เพื่อจะได้ประโยชน์กับวัดสารนารถและพระเดชพระคุณด้วย พุทธบริษัท 4 จะได้เจริญรุ่งเรือง สุกใสตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป กราบนมัสการมาด้วยความเคารพยิ่ง บุญเรือน โตงบุญเติม"

          ในหนังสือ อนุสรณ์ คุณแม่บุญเรือน โตงบุญเติม หน้า 105-132 หจก.เกษมการพิมพ์ พระนคร ระบุว่า นับแต่เดือนมกราคม พ.ศ. 2507 เป็นต้นมา แม่ชีบุญเรือน มีอาการป่วยเป็นโรคไต หัวใจอ่อน โลหิตจาง และความดันโลหิตสูง ติดต่อกันมาเป็นลำดับ อาการมีแต่ทรงกับทรุด ท่านไม่ยอมรับการรักษาจากแพทย์ แม้ว่านายแพทย์ปรีดา ล้วนปรีดา กับ แพทย์หญิงวัฒนา ดวงจันทร์ ซึ่งเป็นศิษย์ใกล้ชิดได้อ้อนวอนขอให้รับการรักษาจากแพทย์ โดยฉีดยา ให้น้ำเกลือ และกลูโคส และให้รับประทานยาแผนปัจจุบันบ้างเป็นครั้งคราว ท่านก็ไม่ยอม จะพาไปโรงพยาบาลท่านก็ไม่ไป ท่านต้องนอนป่วยลุกนั่งไม่ได้เป็นเวลา 9 เดือน ก่อนจะละวางสังขารในเวลา 11.20 นาฬิกา ของวันที่ 7 กันยายน พ.ศ. 2507

          เมื่อคุณแม่บุญเรือน โตงบุญเติม วายชนม์แล้ว บรรดาคณะสามัคคีวิสุทธิรับแจ้งข่าว ต่างหลั่งไหลมากราบศพ เคารพศพ สวดอภิธรรมบำเพ็ญกุศลที่บ้านพระโขนงทุกคืน ได้ร่วมแห่ขบวนศพไปวัดธาตุทอง วันที่ 10 กันยายน พ.ศ. 2507 เวลา 13.00 น. และร่วมบำเพ็ญกุศลศพถึงวันที่ 13 กันยายน และต่อมาทุกวันอาทิตย์อย่างคับคั่งตลอดมาจนกระทั่ง วันที่ 23-24 และวันที่ 25 กันยายน พ.ศ. 2507 อันเป็นวันประชุมเพลิง

          ฝากไว้เพียงคำสอนอันเป็นมรดกแห่งธรรมและวัตถุมงคลที่เปี่ยมด้วยพุทธคุณจากแรงอธิษฐาน !