
ย้อนเส้นทางรัก "หลวงพ่ออลงกต" อกหักจึงมาบวช ชะตาชีวิตพลิกสู่เทพเจ้าเอดส์
ย้อนเส้นทางรัก "หลวงพ่ออลงกต" อกหักจึงมาบวช จากหนุ่มแข้งทองนามว่า“เกรียงไกร เพ็ชร์แก้ว” สู่ผู้ก่อตั้งมูลนิธิธรรมรักษ์ วัดพระบาทน้ำพุ
"หลวงพ่ออลงกต" วัดพระบาทน้ำพุ ผู้ก่อตั้งมูลนิธิธรรมรักษ์ ผู้ยื่นมือให้คนที่โลกไม่เหลียวแล สู่ที่พึ่งสุดท้ายผู้ป่วยเอดส์ หรือชื่อเดิมมีนามว่า จอร์จ “เกรียงไกร เพ็ชร์แก้ว” เมื่อสมัยเรียนอยู่ชั้น มศ1 ที่โรงเรียนแก่นนครวิทยาลัย เป็นนักฟุตบอลของโรงเรียน ฝีเท้าดีจนติดทีมเยาวชนของจังหวัด ชุดชิงแชมป์ภาคตะวันออกเฉียงเหนือปี 2519หลังเรียนจบปี 2519 ไม่มีใครได้ข้อมูลของ จอร์จอีกเลย
แต่ข้อมูลอีกกด้านโดยอ้างอิงจากเอกสารในหนังสือวันเด็กปี 2537 ในชื่อเรื่อง "เทพเจ้าเอดส์" ซึ่งระบุว่าเขียนโดย พระอลงกต ติกฺขปญฺโญ ได้มีการเปิดเผยเรื่องราวชีวิตในวัยเด็กของท่านที่หลายคนอาจไม่เคยรู้มาก่อนเรื่องราวในหนังสือเล่มนี้ได้ฉายภาพชีวิตของพระอลงกตตั้งแต่ยังเป็นเด็กขี้กลัวผีโดยเล่าถึงจุดเปลี่ยนสำคัญที่ทำให้ท่านทุ่มเทชีวิตให้กับการดูแลผู้ป่วยโรคเอดส์
ดราม่าชีวิต จากนักเรียน ม.เกษตรฯ สู่ "เทพเจ้าเอดส์"
ประวัติของพระอาจารย์อลงกตที่ถูกเปิดเผยในหนังสือดังกล่าว ชี้ให้เห็นถึงชีวิตวัยเด็กที่เต็มไปด้วยความกลัว โดยเริ่มต้นชีวิตในจังหวัดราชบุรี ก่อนจะย้ายเข้ามาเรียนต่อในกรุงเทพฯ ที่โรงเรียนมีชื่อเป็นสวนดอกไม้ และได้เข้าศึกษาต่อในระดับอุดมศึกษาที่มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ ที่นี่เองที่ชีวิตของท่านได้พบกับความรักและการอกหักที่เป็นจุดเริ่มต้นการเปลี่ยนทิศทางของชีวิต
เนื้อหาในหนังสือเล่าว่า หลังเรียนจบปริญญาตรี ท่านตัดสินใจเดินทางไปศึกษาต่อปริญญาโทที่ออสเตรเลีย แต่โชคชะตาเล่นตลก ทำให้ 3 ปีแห่งความห่างไกล ผู้หญิงคนนั้นได้แต่งงานกับอาจารย์หนุ่มรุ่นพี่ที่สนิทกับตัวเอง การสูญเสียครั้งนี้ทำให้ท่านตัดสินใจเดินทางกลับประเทศไทย และชีวิตเริ่มเข้าสู่ช่วงขาลง เกิดอุบัติเหตุซ้ำแล้วซ้ำเล่า จนอาการบาดเจ็บสาหัสและต้องนอนรักษาตัวในโรงพยาบาล
จุดเปลี่ยนจากอกหัก สู่การอุทิศชีวิต
กระทั่งได้เห็นน้ำตาของแม่ที่เจ็บปวดกับการกระทำของตนเอง ท่านจึงตัดสินใจบวชเพื่อตอบแทนพระคุณ ซึ่งการศึกษาธรรมะในครั้งนี้เองที่ทำให้ท่านค้นพบความสงบ และเลิกกลัวผีในที่สุด แต่แล้วชีวิตก็หักมุมอีกครั้ง เมื่อท่านได้พบกับเพื่อนมนุษย์ที่ถูกสังคมทอดทิ้งอย่างคนไข้เอดส์ ท่านได้ตระหนักว่า ความเจ็บปวดจากการถูกทิ้งนั้นคล้ายคลึงกับความเจ็บปวดของท่านที่ถูกคนรักทอดทิ้งเพื่อไปมีรักใหม่ เรื่องราวส่วนตัวที่เจ็บปวดนี้เองได้กลายเป็นแรงผลักดันให้ท่านสร้างบ้านพักผู้ป่วยเอดส์ระยะสุดท้าย เพื่อให้พวกเขาได้จากไปอย่างสงบ ทำให้ท่านได้รับฉายาว่า "เทพเจ้าเอดส์"
เรื่องราวชีวิตของพระอาจารย์อลงกตในหนังสือวันเด็กเล่มนี้ถูกนำเสนอในรูปแบบที่สะเทือนอารมณ์ และเป็นที่พูดถึงในสังคม เนื่องจากเป็นเรื่องราวที่สะท้อนถึงชีวิตของบุคคลที่เคยผิดหวังจากความรักและผิดพลาดในชีวิต แต่กลับพลิกฟื้นและอุทิศตนเพื่อผู้อื่นในที่สุด