หนุ่มกู้ภัยฯ โร่พบตำรวจ แจงปม โพสต์แจกรองเท้าฟรี โบ้ยชาวบ้าน เป็นคนบอก | คมชัดลึก

จากกรณีผู้ใช้เฟซบุ๊กรายหนึ่ง โพสต์ภาพชาวบ้านแห่เลือกรองเท้าผ้าใบมือสอง นับหมื่นคู่ ถูกนำมากองทิ้งไว้สวนสาธารณะทุ่งหนองนามน บ้านหัวขัว ต.เมืองเพีย อ.กุดจับ จ.อุดรธานี เวลาประมาณ 08.00 น. วันที่ 19 ธ.ค. 2567 ระบุข้อความว่า "ไผบ่มีเกิบมาเอาเด้อครับ555 สงสัยเจ้าของใส่แล้วเลยเบื่อ" พิกัดทุ่งนามนบ้านหัวขัว จนชาวบ้านแห่ไปเก็บจนเกลี้ยง

ต่อมา นางละออง (สงวนนามสกุล) อายุ 58 ปี มาแสดงตัวเป็นเจ้าของร้องเท้า และเข้าแจ้งความไว้เป็นหลักฐานกับตำรวจ สภ.กุดจับ เพื่อเอาผิดกับคนโพสต์ ให้รับผิดชอบค่าเสียหาย ต้นทุนค่ารองเท้า 8 หมื่นบาท ที่ตนเองกู้เงินมาลงทุน ตามที่มีการนำเสนอข่าวไปแล้วนั้น 

20 ธ.ค. 2567 เมื่อเวลา 15.30 น. นายจูญ (สงวนนามสกุล) หรือ นพ อายุ 46 ปี หัวหน้ากู้ภัยมูลนิธิแห่งหนึ่ง ผู้โพสต์ภาพรองเท้าแจกฟรี เดินทางเข้าพบ ร.ต.อ.สมชาย ทาพิลา รอง สว.(สอบสวน)สภ.กุดจับ เพื่อแสดงความบริสุทธิ์ใจ

นายจรูญ บอกว่า หลังจากตนโพสต์ภาพชาวบ้านมาเก็บรองเท้าผ้าใบมือสอง ที่ถูกกองทิ้งไว้จุดเกิดเหตุ จนเป็นกระแสว่า ตนโพสต์บอกให้ชาวบ้านมาขนเอาไป ยืนยันว่า ขณะนั้นตนไม่รู้ว่ารองเท้าเป็นของใคร รู้จากชาวบ้าน แบบปากต่อปาก ว่ามีคนนำรองเท้ามากองทิ้งไว้จุดเกิดเหตุ และไม่มีคนเฝ้า ซึ่งจุดเกิดเหตุห่างจากบ้านของตนประมาณ 1.5 กิโลเมตร ขณะตนขับรถส่งลูกไปโรงเรียน ผ่านมาพบตามที่ชาวบ้านบอก

ด้วยสัญชาติญาณกู้ภัยฯ ที่คอยช่วยเหลือคน จึงจอดรถตรวจสอบ พร้อมกับแจ้งข่าวให้คนรับทราบ อีกทั้งมีชาวบ้านแห่มาจอดรถริมถนนจำนวนมาก จึงดูแลความปลอดภัยด้านการจราจร เกรงว่าจะเกิดอุบัติเหตุขึ้น โดยโทรบอกน้องๆ กู้ภัยฯ ให้มาดูแลด้านการจราจรต่อจากตน หลังจากนั้นตนก็ไปส่งลูกที่โรงเรียน

นายจรูญ กล่าวอีกว่า ตนทำงานกู้ภัยมาตั้งแต่อายุ 16 ปี จนได้เป็นหัวหน้าจุดฯ ที่โพสต์ภาพลงไปพร้อมกับข้อความ ก็เพราะชาวบ้านบอกว่ามีคนนำรองเท้ามือสอง มากองทิ้งไว้ 5-6 วันแล้ว ตนมาทราบช่วงเช้าวันที่ 19 ธ.ค. ที่ผ่านมา และพบกองรองเท้าก็ถูกรื้อค้นกระจัดกระจายแล้ว จึงโพสต์ข้อความลงแบบขำๆ ไม่ได้หวังผลประโยชน์อะไร เพราะตนไม่รู้จริงๆ ว่ามีเจ้าของ นำมากองไว้ข้างถนน และทำให้ชาวบ้านเข้าใจผิด จนเกิดความเสียหายต่อคุณป้าเจ้าของรองเท้า และตนไม่มีเจตนาให้ป้าเสียทรัพย์สินเลย

หลังจากพนักงานสอบสวนรวบรวมพยานหลักฐานเสร็จแล้ว และจะเชิญตนและคุณป้ามาเจรจาไกล่เกลี่ยทำความเข้าใจกัน หากตนผิดจริงก็ยอมชดใช้ หากตนไม่ผิดก็ปล่อยไป และไม่คิดจะเอาอะไรกับคุณป้า