ดร.วีระศักดิ์ โควสุรัตน์ ในฐานะรัฐมนตรีที่ทำงานใกล้ชิดในการช่วยเหลือ 13 หมูป่า เมื่อ 5 ปีก่อน เล่าถึงความโดดเด่นของ 'ผู้ว่าฯ ณรงค์ศักดิ์' ระหว่างปฏิบัติงานอยู่ในวอร์รูมถ้ำหลวง-ขุนน้ำนางนอน ผ่าน 'คมชัดลึก' ไว้น่าสนใจ โดยเฉพาะ 'ภาวะผู้นำ' ในภาวะวิกฤต 3 ประการ
'ผู้ว่าฯหมูป่า' ณรงค์ศักดิ์ โอสถธนากร อดีตผู้ว่าฯ เชียงราย จากมุมมอง อดีต รมว.การท่องเที่ยวและกีฬา ดร.วีระศักดิ์ โควสุรัตน์ ซึ่งร่วมทำงานอย่างใกล้ชิดตลอด 17 วัน ในวอร์รูมช่วยชีวิตทีมนักเตะ 13 หมูป่า ออกจากถ้ำหลวง-ขุนน้ำนางนอน สรุป 'ภาวะผู้นำ' ของ 'ผู้ว่าฯณรงค์ศักดิ์' ที่โดดเด่น 3 ประการ ผ่าน 'คมชัดลึก' ไว้อย่างน่าสนใจ
1) ความนิ่งและความอดทน ในภาวะวิกฤตนั้นผู้นำหรือผู้บัญชาการเหตุการณ์จะต้องมีคุณสมบัติเศษเพื่อทำให้ทีมงานหรือผู้ร่วมแก้ปัญหามีความมั่นใจ ไม่วอกแวก หรือเกิดความแตกตื่น ซึ่ง ผู้ว่าฯ ณรงค์ศักดิ์ มีเต็มเปี่ยม
2) ความรับผิดชอบที่สูงมาก ไม่เคยหลุด ไม่หงุดหงิด ไม่บ่น โดยที่ ผู้ว่าฯ หมูป่าทำให้ผู้ร่วมงานเห็นถึงความเป็นผู้นำของผู้บัญชาการเหตุการณ์อย่างโดดเด่น
3) การจัดการวิธีการสื่อสาร รู้ว่าจะต้องสื่อสารเมื่อไหร่ และสื่อสารอย่างไร ซึ่งเป็นที่มาของการกำหนดช่วงเวลาแถลงข่าว 2 รอบ คือ 11.00 น. และ 17.00 น. โดยที่ระหว่างวัน ผู้ว่าฯ ณรงค์ศักดิ์ ไม่ยอมให้มีความลับรั่วไหลไปออกสื่อจนเกิดความสับสน
ดร.วีระศักดิ์ บอกว่า การจัดการเรื่องการแถลงข่าวเป็นเรื่องสำคัญที่ไม่ควรมองข้าม เพราะขณะนั้นตรงกับมหกรรมฟุตบอลโลกที่รัสเซียเป็นเจ้าภาพ และแฟนบอลต่างให้ความสนใจจับจ้องไปยังดินแดนหมีขาว ทว่าเหตุการณ์ 13 หมูป่าติดถ้ำก็เป็นอีกสถานการณ์ที่ผู้คนทั่วโลกเฝ้าคอยติดตามไม่แพ้การแข่งขันศึกลูกหนัง
การแบ่งช่วงเวลาแถลงข่าวของผู้ว่าฯ หมูป่า ออกเป็น 2 รอบ ทำให้มีเวลาในการอัปเดตสถานการณ์ที่ลงตัว โดยเฉพาะช่วยให้นักข่าวไม่ต้องกังวลในการทำงาน แค่มาฟังแถลงตามเวลานัดก็จะได้อัปเดตความคืบหน้า ขณะเดียวกันสื่อไทยหรือสื่อต่างชาติที่มาเกาะติดข่าว 13 หมูป่าอย่างล้นหลาม ยังสามารถเอาเวลาระหว่างวันไปเจาะหาประเด็นอื่นๆ รายงานข่าวได้
การกำหนดเวลาแถลงข่าวของ ผู้ว่าฯ ณรงค์ศักดิ์ ทำให้โลกทั้งใบต้องหันมาติดตามความคืบหน้าของ 13 หมูป่าในประเทศไทยได้ตามช่วงเวลาที่ชัดเจน โดยไม่พลาดอัปเดตเหตุการณ์ช็อคโลกที่ขุนน้ำนางนอนทางภาคเหนือของประเทศไทย
นี่คือ "ภาวะผู้นำ" ที่ "ดอกเตอร์เอ" วีระศักดิ์ โควสุรัตน์ สรุปรวบยอด โดยยังบอกด้วยว่า นอกเหนือหน้าที่หลักแล้ว ผู้ว่าฯ หมูป่ายังเอาเวลาไปเยี่ยมคนทำงานในโรงครัว พบปะผู้ปกครองหรือบรรดาญาติที่มาเฝ้าลุ้นเหตุการณ์ ระหว่างการพูดคุยผู้คนที่มาคอยให้ข้อมูล ผู้ว่าฯ ณรงค์ศักดิ์ก็พร้อมรับฟัง ไม่ตัดบท แต่สามารถนำมาสรุปเป็นข้อมูลสั้นๆ ได้โดยเฉพาะข้อเสนอให้ทำพิธีบวงสรวงสิ่งศักดิ์สิทธิ์ ซึ่งผู้ว่าฯ ณรงค์ศักดิ์อาจจะไม่ได้เชื่อมาก แต่ก็พร้อมจัดทำพิธีกรรมนี้ขึ้น ซึ่งเป็นคุณสมบัติที่ดีของทั้งนักบริหารและนักปกครอง
ดร.วีระศักดิ์ เล่าอีกว่า หลังจากผ่านพ้นเหตุการณ์ครั้งประวัติศาสตร์นั้นมาแล้ว ยังมีโอกาสได้ทำงานร่วมกับผู้ว่าฯ ณรงค์ศักดิ์ เช่น เมื่อครั้งย้ายไปเป็นผู้ว่าฯ พะเยาก็ไปแก้ปัญหาเรื่องกว้านพะเยา ทั้งที่เป็นงานในความรับผิดชอบของกรมประมง ย้ายมาเป็นผู้ว่าฯ ลำปางก็ทำให้พื้นที่แห่งนี้เป็นจังหวัดแรกที่ประชาชนเข้ารับการฉีดวัคซีนมากที่สุดของประเทศ
ขณะที่ ดร.วีระศักดิ์ เป็นรองประธานกรรมาธิการทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม วุฒิสภา และประธานคณะอนุกรรมาธิการการจัดการทรัพยากรธรรมชาติอย่างยั่งยืน ก็ได้มีโอกาสไปลงพื้นที่ดูงานการแก้ปัญหาไฟป่าที่ จ.ลำปาง ซึ่งทำให้ทราบว่า ผู้ว่าฯ ณรงค์ศักดิ์ได้สั่งห้ามข้าราชการลาหยุดในวันศุกร์ เสาร์ และอาทิตย์ เหตุเพราะเป็นช่วงที่มีการลักลอบเผาป่ามากกว่าวันอื่นๆ
นอกจากนั้นยังสั่งให้เฝ้าดูดาวเทียมที่เคลื่อนผ่านประเทศไทยในช่วงเวลาใกล้รุ่ง (แทนที่การดูช่วงกลางวัน) เพื่อจะได้ทราบทิศทางการไหม้ของไฟได้ใกล้เคียงความเป็นจริงมากที่สุด หรือสอดคล้องกับการส่งเจ้าหน้าที่เข้าไปดักหัวไฟ หรือสามารถดับไฟได้ทันเวลา นี่ก็ถือเป็นความใส่ใจในรายละเอียดของผู้ว่าฯ ณรงค์ศักดิ์
แม้กระทั่งช่วงที่ย้ายมาเป็นผู้ว่าฯ ปทุมธานี ดร.วีระศักดิ์ บอกว่า ผู้ว่าฯ ณรงค์ศักดิ์ดูซูบลงอย่างเห็นได้ชัด จึงได้สอบถามอาการ คำตอบที่ได้คือ "ผมยังดูแลตัวเองได้อยู่" ซึ่งเวลานั้นได้ผลักดันนโยบายส่งเสริมการท่องเที่ยวทางน้ำของปทุมธานี โดยผู้ว่าฯหมูป่า ที่ใครๆ เรียกกันติดปากได้เดินทางไปตามท่าน้ำต่างๆ ตลอด ถือเป็นผู้นำที่แอคทีฟตลอดเวลา อยู่ในหน้าที่เป๊ะ ใครชวนไปลงรับสมัครผู้ว่าฯ กทม. ก็บอกทุกคนว่า "ผมยังเป็นข้าราชการอยู่ครับ"
จะเห็นได้ว่าแม้มีกระแสโน้มน้าวให้ผู้ว่าฯ หมูป่ามาลงสมัครผู้ว่าฯ กทม. แต่ก็ไม่หวั่นไหว กลับมุ่งหน้าทำหน้าที่ของตัวเอง โดยที่ไม่ได้หลงไหลไปกับคำเยินยอหรืออำนาจ ดร.วีระศักดิ์ ยังเล่าว่า ก่อนจะเสียชีวิตผู้ว่าฯ ณรงค์ศักดิ์ยังได้ "ทำหน้าที่พ่อ" ด้วยการนั่งรถเข็ญจากโรงพยาบาลไปร่วมงานแต่งของลูก และก็เสียชีวิตในเวลาต่อมาในวัยเพียง 58 ปี
ข่าวที่เกี่ยวข้อง