'พนมเทียน'เปลวแสงส่องงานวรรณศิลป์

               ถามถึงนวนิยายที่ครองใจนักอ่านชาวไทยมาอย่างต่อเนื่องหลายยุคหลายสมัย เรื่อง "เพชรพระอุมา" ที่เขียนโดยนักเขียนผู้ใช้นามปากกา "พนมเทียน" เป็นหนึ่งในนวนิยายอมตะที่ได้รับการยอมรับว่าสามารถยึดพื้นที่ในดวงใจของนักอ่านชาวไทย รวมไปถึง จุฬาตรีคูณ เล็บครุฑ ศิวาราตรี ละอองดาว สกาวเดือน กัลปังหา มัจจุราชสีรุ้ง มัสยา รัตติกาลยอดรัก ฯลฯ

               "พนมเทียน" นามจริง นายฉัตรชัย วิเศษสุวรรณภูมิ เป็นชาวปัตตานี วัย 82 ปี เปิดบ้านเลขที่ 2 หมู่บ้านสวนแหลมทอง 2 ซอย 7 ถนนพัฒนาการ แขวงสวนหลวง เขตประเวศ กรุงเทพมหานคร ให้คณะของกรมส่งเสริมวัฒนธรรม จัดโครงการเสริมสร้างความสัมพันธ์กับศิลปินแห่งชาติ ผู้ทรงคุณวุฒิทางวัฒนธรรม และผู้มีผลงานดีเด่นทางด้านวัฒนธรรม และได้เล่าถึงแรงบันดาลใจในการสร้างสรรค์วรรณกรรมอมตะ เรื่อง "เพชรพระอุมา" ที่ใช้เวลาในการเขียนยาวนานเกือบ 26 ปี ตั้งแต่ พ.ศ.2507 จนจบเรื่องเมื่อ พ.ศ.2533 ซึ่งถือเป็นนวนิยายที่มีความยาวที่สุด ได้รับความนิยมในหมู่นักอ่านและยังมียอดพิมพ์จำหน่ายที่สูงสุดอีกด้วย

               "เพชรพระอุมา" เป็นนวนิยายแนวผจญภัยแบบไทยๆ เน้นเกมกีฬาของคนหนุ่มที่ชอบการผจญภัย เข้าป่าล่าสัตว์ ที่ตื่นเต้นและหวาดเสียวให้แก่ผู้อ่านได้อย่างน่าพิศวง น่าติดตาม ตลอดการเดินทางเพื่อจะให้ถึงที่หมายคือ สมบัติของพระอุมา ต้องบุกป่าฝ่าดง พบเจอสัตว์ป่าที่ดุร้ายและยังต้องเผชิญกับเรื่องเร้นลับอาถรรพณ์ของป่า โดยเอาชีวิตเป็นเดิมพัน ซึ่งการล่าสัตว์เป็นเกมกีฬานี้เป็นสิ่งที่ "พนมเทียน" ไม่สนับสนุนให้ผู้อ่านทำตาม เพราะเป็นการสร้างบาปกรรมให้แก่ตนเอง หากแต่การล่าสัตว์ป่าของ รพินทร์ ไพรวัลย์ ตัวแสดงนำในเรื่องก็เพราะเป็นอาชีพ การฆ่าสัตว์ก็เพื่อรักษาชีวิตตนเองและชีวิตของผู้ร่วมชะตากรรมเดียวกัน เท่านั้น

               จะเห็นได้ว่า เรื่อง "เพชรพระอุมา" เป็นงานเขียนที่ยาวนานต่อเนื่อง มีการเรียงร้อยถ้อยคำที่สามารถสร้างจินตนาการได้อย่างไม่น่าเชื่อ บรรยายรายละเอียดบุคลิก รวมถึงอิริยาบถตลอดจนอารมณ์และความรู้สึกของตัวแสดงต่างๆ ได้อย่างชัดเจน นำพาผู้อ่านเข้าสู่โลกแห่งการผจญภัย ที่เต็มไปด้วยความบันเทิง ตื่นเต้น ทำให้น่าติดตามอ่านจนจบ หากอ่านอย่างพินิจพิเคราะห์ จะพบว่า "พนมเทียน" ได้สอดแทรกหลักของมนุษยธรรมไว้ในงานเขียน แสดงให้เห็นว่าชีวิตของคนต้องดำรงอยู่ด้วยมนุษยธรรม ใช้ชีวิตอย่างมีศีลธรรม มีความซื่อสัตย์สุจริต ไม่ทรยศหักหลังกัน มีธรรมะของความเป็นมนุษย์เหมือนตัวแสดงนำอย่าง รพินทร์ ไพรวัลย์ เนื้อหาของเรื่องนี้จึงให้ทั้งความบันเทิงและแฝงด้วยคุณค่าสาระสอนให้ผู้อ่านรู้จักการใช้ชีวิตให้เป็นมนุษย์ที่สมบูรณ์ได้

 ............................................

('พนมเทียน'เปลวแสงสาดส่องงานวรรณศิลป์ : คอลัมน์หัวใจไทย)