'ข้อคิด' เตือนใจตน

 

                    มีเพื่อนฝูงส่งข้อความน่าอ่านเป็นข้อคิด ข้อเตือนใจตน เนื่องในวันปีใหม่ไทยที่ไม่ได้มีแต่การจ้องสาดน้ำ ประแป้ง กินเหล้ายาปลาปิ้ง หรือแต่งตัวแบบไม่เหมาะสมอย่างที่เราๆ ท่านๆ จะชินตากันมาโดยตลอด มุมมองความคิดของคนเราเมื่อแก่ตัวขึ้นมาพอจะมองหรือรับฟังเรื่องอะไรเข้ามาก็จะมองต่อไปต่างจากตอนที่ตัวเรามีอายุน้อยๆ เขาได้ส่งข้อความมาให้ดังนี้ครับว่า พออายุใกล้ 70 ปี เราได้เรียนรู้สิ่งสำคัญในชีวิต กล่าวคือ

 

                    เรื่องแรก คือต้องอยู่ให้รอด-ดวงอาทิตย์ขึ้นแล้วก็ตกไป อยู่อีก 1 วัน เหลือน้อยลง 1 วัน สุขอีก 1 วัน กำไร 1 วัน อ่านแล้วได้คิดนะครับว่ามองมุมไหนก็คิดเป็นบวกทั้งสิ้น เช่น เพื่อนผมท่านนี้เป็นคนก่อตั้ง เป็นเจ้าของกิจการ เป็นเอสเอ็มอี จนท้ายสุดเป็นผู้ถือหุ้นและผู้บริหารบริษัทที่จดทะเบียนในตลาดหลักทรัพย์บ้านเรา เพื่อนผมให้ข้อคิดง่ายๆ สำหรับเวลานี้ว่า

 

                    เรื่องที่ 1.ภายใต้ภาวะเศรษฐกิจมีปัญหา หัวใจสำคัญที่สุดที่ช่วยให้เอสเอ็มอีผ่านภาวะวิกฤติได้ คือการควบคุมค่าใช้จ่ายให้เข้มข้น ไม่ใช่เพิ่มยอดขาย

 

                    การควบคุม ค่าใช้จ่ายต้องทำควบคู่ไปกับการปรับกลยุทธ์ คู่กันไปคือ “การต่อให้ยาว และการตัดให้สั้น” ต่อเติมยอดขายให้ยาวหรือเพิ่มเติมอย่างเหมาะสม (เน้นว่าไม่ใช่เอาแต่ปริมาณ ต้องไม่บ้ายอดขายเชื่อ เพราะเสี่ยงเรื่องเก็บเงินไม่ได้) และเน้นการตัดค่าใช้จ่ายให้สั้นลง ให้ลดลงให้มากที่สุด

 

                    เอสเอ็มอีส่วนใหญ่ คิดจะฝ่ากระแสเศรษฐกิจผันผวนโดยการเพิ่มยอดขาย เร่งยอดขาย ทุ่มเทหน้าตักเพื่อให้ได้ยอดขาย หรือมุ่งรักษายอดขายให้เท่าเดิม ซึ่งเรื่องแบบนี้ขึ้นกับปัจจัยภายนอกเยอะ ควบคุมได้ยาก มีความเสี่ยงสูง แต่หากควบคุมค่าใช้จ่ายให้ดี แน่นอนว่าจะควบคุมได้ง่ายกว่า

 

                    ตอนจบของความพยายามที่ทุ่มเทลงไปมากก็กลายเป็นอาการสุดท้ายรายได้ไม่เข้าเป้า แต่ค่าใช้จ่ายเข้าเป้า ตัวเลขกำไรบรรทัดสุดท้าย หรือ bottom line ก็กลายเป็นติดลบแดงเถือก ทีนี้ถ้ายิ่งมาเจอกระแสเงินสด (รับกับจ่าย) มีปัญหาอีก ก็เป็นอันจบเห่

 

                    เรื่องที่ 2.ในยามลำบากมากอุปสรรค ต้องตั้งหลักให้มั่นคง...ยามได้ดี มียศสูงส่ง ต้องรู้ตัว ต้องรู้ปลง รู้ปลดปล่อยวาง ฉะนั้น ต้องอย่าท้อ ต้องคิดให้ได้ว่า เวลาผ่านไป เงื่อนไขก็เปลี่ยนแปลง สถานการณ์ก็แปรเปลี่ยน อาจดีขึ้นหรือเลวลงไปกว่าเดิมอีกก็ได้...โลกนี้ไม่มีอะไรแน่นอน

 

                    เรื่องที่ 3.อย่าคาดหวังใครว่าจะโบยบินมาเป็นอัศวินขี่ม้าขาวมาช่วย เราต้องพึ่งสติปัญญาตนเองเป็นหลัก ปัญหาของเรา เราคือคนที่ต้องลงมือแก้เอง คติที่ต้องใช้เป็นอย่างมากเพื่อให้ใจเข้มแข็งคือ ยามป่วยอย่าคาดหวังใคร แม้แต่ลูกๆ ดังคำที่ว่า “ไม่มีลูกกตัญญูหน้าเตียงคนที่ป่วยเรื้อรัง” ที่จะคาดหวังได้ คือต้องมีเงินออมให้เพียงพออย่างเดียว เพียงพอที่จะรับมือกับสิ่งที่จะเกิดขึ้นในเวลาที่มีปัญหา

 

                    เรื่องสุดท้ายคือ อย่ากลัวความตาย อย่ากลัวความล้มเหลว เพราะในชีวิตจริง ในชีวิตของธุรกิจนั้น เกิด-แก่-เจ็บ-ตายเป็นเรื่องธรรมชาติ ทุกคน ทุกธุรกิจมีความเท่าเทียมกัน ตัวของเรา ตัวของธุรกิจเราต้องมีความพร้อมในด้านจิตใจ ชนิดที่ว่าพอท่านยมบาลมาเรียก หากตัวเราไม่มีความยึดติดก็พร้อมที่จะไปได้เลย เรียกว่าต้องไม่มีการอาลัยอาวรณ์...

 

 

 

 

--------------------