'ไอเอส'จะไปได้ไกลขนาดไหน

               เห็นความโหดเหี้ยมของกลุ่มก่อการร้ายกลุ่มนี้แล้วเพลีย และยิ่งเพลียมากขึ้นเมื่อรู้ว่าแนวคิดของพวกเขากระจายไปทั่ว เป็นไอดอลของกลุ่มก่อการร้ายอื่นหรือพวกที่มีปัญหากับสังคมโดยรวมให้ก่อเหตุอุกอาจบ้าคลั่งมากขึ้น จนคนปกติไม่ว่ามุมใดของโลกต้องคอยผวาไม่รู้ว่าจะแจ็กพอตโดนวางระเบิดหรือบุกสังหารหมู่เมื่อไร และยิ่งเพลียสุดๆ เมื่อรู้ว่ามีคนอีกเป็นจำนวนมากไม่รู้ร้อนรู้หนาวกับการกระทำของกลุ่มไอเอส ทั้งยังเห็นใจด้วยซ้ำว่าเพราะคิดว่าก็ตะวันตกเองนั่นแหละเลวกว่า สมควรตายแล้ว อคติที่มืดบอดในใจคนประเภทหลังนี้แหละหล่อเลี้ยงอุดมการณ์บ้าๆ ให้มีพลังมากกว่าพวกโรคจิตหรือนักรบติดอาวุธเสียด้วยซ้ำ

               ในวันนี้หลายๆ ชาติก็ให้หวั่นใจกับความเย้ายวนใจของกลุ่มก่อการร้ายนี้ เราได้เห็นกันแล้วเมื่อปลายศตวรรษก่อนว่าสงครามในอัฟกานิสถานหล่อหลอมให้คนจากต่างถิ่นโพ้นทะเลที่เข้าไปร่วมรบกลายเป็นคนแบบใด พวกเขากลายเป็นเครื่องจักรสงครามที่ปราศจากความปรานี พร้อมที่จะสังหารคนอื่นหรือแม้แต่ตัวเองได้อย่างเลือดเย็น เพียงเพราะคนนั้นมีความเห็นต่างทางอุดมการณ์หรือถ้าเขาได้รับคำสั่งจากคนที่เขาศรัทธา ศรัทธาในแนวคิดเบี่ยงเบนและขีดความสามารถในการก่อการร้ายคือสิ่งที่เขานำกลับไปประเทศถิ่นพำนักถาวรของเขา ไกลออกไปถึงมินดาเนา อัมบอน หรือเยเมน แล้วสร้างความวุ่นวายโกลาหล

               สงครามต่อต้านก่อการร้ายที่เริ่มขึ้นสมัยบุชหลังเหตุการณ์ 9/11 นั้นเหมือนฝีแตกแต่ก็จำกัดวงก่อการร้ายได้เหมือนกัน การร่วมมือกันของชาติพันธมิตรในเอเชียตะวันออกกลางเราได้สยบแผนร้ายของกลุ่มเจไอและเครือข่าย ปัญหาอาเจ๊ะ มินดาเนาหรือภาคใต้กลายเป็นปัญหาจำกัดวง ในอิรักก็ปราบเครือข่ายซากาวีลงได้ ตาลีบันก็หลบไปอยู่ตามรอยต่ออัฟกานิสถาน-ปากีสถาน ในรอบไม่กี่ปีมานี้โลกดูเหมือนจะผ่อนคลายกับปัญหาก่อการร้ายลงไป หันไปใส่ใจกับเรื่องความขัดแย้งของตัวแปรตามแบบมากกว่า เช่น ความขัดแย้งอเมริกากับจีน หรือยุโรปกับรัสเซีย
               
               แต่อาหรับสปริงเป็นต้นเหตุของการเปิดกล่องสยองขวัญออกมาอีกครั้ง แล้วได้กลุ่มก่อการร้ายสายพันธุ์ใหม่อย่างไอเอสที่ไม่ใช่แค่ประสบความสำเร็จในการยึดครองพื้นที่ในตะวันออกกลาง แต่ในใจของคนจำนวนมากที่โหยหาชัยชนะเหนือระบอบการเมืองและสังคมของโลกยุคนี้ด้วย พวกเขาคิดว่าต้องใช้ธงของอุดมการณ์ของไอเอสเท่านั้นจึงจะมีชัยต่อระบอบที่ตะวันตกสร้างไว้ คือต้องไม่ปรานีกับคนต่างความเชื่อ ต้องร่ำรวยเพียงพอเพื่อเลี้ยงตนเองได้ และต้องมีรัฐที่ปกครองแบบไอเอสบนโลกมนุษย์นี้ ปฏิบัติการชั่วแบบนี้ถ้าไม่ถูกยับยั้งโดยเฉพาะการยับยั้งที่ไอดอลต้นทางคือไอเอส เราอาจจะได้เห็นชัยชนะของกลุ่มก่อการร้ายตั้งรัฐอิสระในไนจีเรีย เยเมน หรือแม้แต่ในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ขึ้นมาบ้างก็ได้

               เป็นที่น่ายินดีที่โอบามา ซึ่งถึงแม้จะเหลือวาระแค่สองปีและยังมีปัญหาในประเทศให้ต้องแก้ไขมากมาย เห็นว่าเรื่องนี้เป็นปัญหาใหญ่ ถึงฝรั่งจะหน่ายสงครามแล้วก็ตาม แต่ถ้าไม่ถมเลือดนำลงไปแก้ปัญหานี้ ก็ต้องอยู่ใต้ความหวาดกลัวเหมือนรอให้นักรบไอเอสมาเชือดคอเล่นสักวันหนึ่ง ก็หวังว่าชาติอื่นๆ จะไม่นิ่งดูดายช่วยกันสู้กับการก่อการร้ายให้เต็มกำลังเหมือนที่เคยอ้างว่าเป็นน้ำหนึ่งใจเดียวกันต่อกรณีชาร์ลี เอบโด ไอเอสจะพบจุดจบยังไงก็ต้องดูที่สามัคคีของพันธมิตรอเมริกันล่ะครับ