"นางบำเรอ" แค่จิ๊บๆ "แดนฉกรรจ์" คือ เซฟเฮ้าส์ มหาเศรษฐีเงินเทา | คมชัดลึก

22 พ.ย. 2568 นายจตุรงค์ สุขเอียด อดีตบรรณาธิการข่าวเฉพาะกิจ สถานีโทรทัศน์ไอทีวี ผู้เชี่ยวชาญข่าวสืบสวนสอบสวน ออกมาโพสต์เฟซบุ๊กถึงประสบการณ์เข้าไปสัมภาษณ์ผู้ต้องขังภายในเรือนจำ หลังขณะรี้เรือนจำพิเศษกรุงเทพฯ กำลังมีประเด็นร้อน ว่า ในฐานะที่ผมเคยเข้าไปทำงานในเรือนจำพิเศษคลองเปรมและสัมภาษณ์เหยื่อหลายคนในหลายเรือนจำมาก่อน ผมไม่แปลกใจที่วันนี้ มีข่าวว่า เจ้าหน้าที่ช่วยกันอำนวยความสะดวกให้นำหญิงนางแบบเข้าไปบำเร่อนักโทษชาวจีนในเรือนจำได้

ผมเชื่อว่า เรื่องแบบนี้ ทำได้ และ ไม่ใช่เรื่องใหม่อะไรในเรือนจำ เพราะถ้านักโทษมีเงินมากๆจากธุรกิจผิดกฎหมายที่ยังคงดำเนินการอยู่ แม้ตัวหัวหน้าจะอยู่ในห้องขังแล้วก็ตาม

 

ผมเคยเข้าไปขอสัมภาษณ์พิเศษผู้ต้องขัง ในเรือนจำคลองเปรม ขอดูห้องขังเดี่ยวที่มีข่าวว่าบางห้องมีทีวีจริงไหม

ตอนนั้นช่วงฟุตบอลโลก จะมีเสียงเชียร์ดังออกมาชัดเจน เพราะมีทีวีให้ดูในห้องวีไอพี บางครั้งผู้ต้องขังคนหนึ่งใช้โทรศัพท์ส่งภาพ mms มาร้องเรียน ว่า มีการตั้งวงเล่นไพ่กัน แล้วโทรศัพท์มาส่งเบาะแสให้

เขาว่า เวลาเลิกใช้จะแยกชิมกับเครื่องใส่ถุงยัดท่อน้ำทิ้งไว้ พอจะใช้งานหรือมีคนเช่าก็เอาออกมาคิดค่าเช่า ค่าใช้ก็แบ่งกันผู้คุมที่เกี่ยวข้องในเรือนจำ 

 

แดนฉกรรจ์ เป็นพวกพ่อค้ายาเสพติดรายสำคัญ หากขังรวมเขากลับร้องขอให้แยกขังเดี่ยว เพราะกลัวจะถูกคนลอบฆ่า การได้ขังเดี่ยว นอนคนเดียว จึงเป็นเหมือนเซฟเฮ้าที่ปลอดภัย
 

บางราย ไม่อยากออกมาเพราะอยู่ข้างในปลอดภัยกว่า แถมตัวติดคุก ยังสร้างเครดิตให้แหล่งค้ายาได้ว่าเป็นตัวจริงแล้วลูกน้องดำเนินการแทน 

ส่วนเงินโอนผ่านคนข้างนอก เขาว่า แม้แต่อาหาร ก็ยังสั่งพิเศษได้

 

เล่าถึงว่า บางรายนัดให้เมียไปหา โดยเตี้ยมกันว่า ป่วยไปนอนห้องพยาบาล ไปแล้ว ปล่อยให้ผัวเมียอยู่กันลำพังเป็นอันเข้าใจ..ในเรือนจำยังมีอะไรอีกมากมายที่เป็นแหล่งรายได้ของเจ้าหน้าที่

 

ผมเคยไปจับทุจริตสอบเข้ารับราชการกับกรมสอบสวนคดีพิเศษ ที่พบการจ้างสอบ พบว่า แม้จะเป็นข้าราชการมีระดับต้น กลับจ้างเฉลยข้อสอบสูง 3-600,000 บาทต่อคน โดยสูงสุดคือสอบเข้ากรมศุลกากร   โรงเรียนนายสิบ ปลัดอำเภอ และเจ้าหน้าที่อบต. เป็นต้น

ตอนนั้นยังไม่เข้าใจผู้คุมทำไมจึงยอมขายที่ดินมาจ้างเฉลยคำตอบแพงๆและแย่งกันเข้า

พอมาสัมภาษณ์คนจ้างสอบถึงรู้ว่า พวกเขารู้ว่า จะหาเงินจากผู้ต้องขังได้อย่างไรบ้าง
พอช่วยแพะในหลายคดีออกมา บางคนเล่าว่า แม้จะเป็นผู้ต้องขังธรรมดา แต่เพื่อความสบายใจ ญาติยังจ่ายเงินให้ผู้คุมแดนเดือนละพันหรือ2พันบ้างเพื่อให้ช่วยดูแลเรา

นี่ยังไม่นับถึงบรรดาเทาๆทั้งหลายที่เงินทองไหลเข้าทุกวัน แม้ตัวอยู่ในเรือนจำ 
คนพวกนี้จึงใช้เงินเท่าไรก็ได้ เพื่อจะเปลี่ยนให้ที่คุมขังกลายเป็นบ้านแสนสุขและปลอดภัยของตัวเอง

เราเคยร่วมทำข่าวรื้อค้นเรือนจำหลายครั้งหลายรอบ เสียดาย เป็นเพียงแค่ปฎิบัติการตบตานักข่าวและประชาชนล้วนๆ รากของมัน จึงอยู่ที่การทุจริตที่มันกัดกร่อนอยู่ในเนื้อขององค์กรเหล่านี้นานมากแล้ว ไม่สามารถแก้ไขอะไรได้จนถึงตอนนี้