ข่าว

เปิดชีวิต "น้องเมย์" วัย 9 ขวบ เหยื่อความรุนแรง ด.ญ.ที่ไม่เคยส่งเสียงพูด

เปิดชีวิต "น้องเมย์" วัย 9 ขวบ เหยื่อความรุนแรง ด.ญ.ที่ไม่เคยส่งเสียงพูด

06 พ.ค. 2568

อดีต ผกก.ตากใบ เปิดเรื่องราว "น้องเมย์" วัย 9 ขวบ เด็กหญิงที่ไม่เคยส่งเสียงพูด ถูกพรากชีวิต ไปก่อนจะมีโอกาสได้พูดคำ ว่า "ครู" หรือ "แม่"

จากกรณีคนร้าย ใช้อาวุธปืนกราดยิงใส่ชาวบ้าน ได้รับบาดเจ็บและเสียชีวิต บริเวณบ้านหลังหนึ่ง ต.โฆษิต อ.ตากใบ จ.นราธิวาส เมื่อเวลา 19.38 น. วันที่ 2 พ.ค. ที่ผ่านมา ในจำนวนนี้ มี ด.ญ.สสิตา จันทร์คง อายุ 9 ขวบ หรือ "น้องเมย์" ผู้พิการทางการได้ยินและการพูดมาตั้งแต่กำเนิด รวมอยู่ด้วย

6 พ.ค. 2568 ตำรวจภูธรภาค 9 เผยข้อความจากก้นบึ้งของหัวใจของ พ.ต.อ.ศุภชัช (ยีหวังกอง) ณ พัทลุง อดีต ผกก.สภ.ตากใบ เขียนเล่าถึง "รอยยิ้มสุดท้ายของน้องเมย์" ระบุว่า

8 เดือนที่แล้ว พวกเรายืนกันใต้ชายคาบ้านหลังเก่าๆ ในหมู่บ้านปลักปลา ตำบลโฆษิต อำเภอตากใบ จ.นราธิวาส ท่ามกลางสภาพบ้านที่ไม่ค่อยเอื้ออำนวยต่อการอยู่อาศัยมากนัก แต่กลับมีรอยยิ้มเล็กๆ ที่ส่งมาให้ด้วยความจริงใจ และไร้เดียงสาจากเด็กหญิงคนหนึ่ง

“น้องเมย์” เด็กผู้หญิง ตัวน้อยๆ ผิวคล้ำ หน้าคม ดวงตาเป็นประกาย ดูน่ารักสมวัย ที่เธอเอาแต่ยิ้ม ไม่พูด…ไม่ตอบ เป็นเพราะน้องเป็นผู้พิการทางการได้ยินและการพูดมาตั้งแต่กำเนิด

ในวันนั้น ผมได้มีโอกาสติดตามไปกับคณะของท่าน ว่าที่ ร.ต.จิรัสย์ ศิริวัลลภ นายอำเภอตากใบ ในขณะนั้น (ปัจจุบันท่านดำรงตำแหน่งปลัดจังหวัดปัตตานี) ไปเยี่ยมเยียนชาวบ้านตามปกติ โดยมีหมอนอต สาธารณสุขอำเภอตากใบ และ ทีม รพ.สต.โคกยาง เป็นผู้นำพาไป

นายอำเภอท่านเห็นว่าเด็กตัวน้อยๆ คนนี้ ไม่ควรตกหล่นจากระบบการศึกษา หมอนอต และเจ้าหน้าที่จึงพยายามพูดคุยกับครอบครัว ช่วยกันโน้มน้าว พูดเกลี้ยกล่อมด้วยความเมตตาและความหวัง จนท้ายที่สุด “น้องเมย์” ได้เข้าเรียนที่ศูนย์การศึกษาพิเศษตากใบ

ระยะเวลาไม่นานนัก น้องเมย์มีพัฒนาการที่ดีขึ้น เริ่มมีรอยยิ้ม  เริ่มรู้จักตอบโต้และเรียนรู้มากขึ้น พวกเราปลาบปลื้มใจ เสมือนมองเห็นต้นกล้าเล็กๆ ที่เพิ่งได้รับแสงแดดแรกของชีวิต แต่แล้ว…เมื่อวันที่ 2 พฤษภาคม 2568 เวลา หนึ่งทุ่มกว่า เสียงปืนจากคนใจร้ายได้พรากทุกอย่างไป

“น้องเมย์” หรือ เด็กหญิงสสิดา จันทร์คง อายุ 9 ปี เสียชีวิตในบ้านของตนเอง พร้อมปู่และญาติอีกหนึ่งราย เธอกลายเป็นเหยื่อของเหตุความไม่สงบจากกลุ่มคนที่ไร้ซึ่งจิตสำนึก เธอไม่มีเวลาแม้แต่จะร้องขอชีวิต เพราะเธอไม่อาจได้ยินแม้แต่เสียงปืนเลยด้วยซ้ำ
 

เด็กหญิงที่ไม่เคยส่งเสียงพูด… ถูกพรากไปก่อนที่จะมีโอกาสได้พูดคำว่า “ครู” หรือ “แม่”

 

ภาพถ่ายเมื่อวันนั้น วันที่เราเคยยืนอยู่ภายใต้ชายคาเดียวกัน กลับกลายเป็นภาพความทรงจำสุดท้ายของการพบกัน…ขอไว้อาลัยแด่น้องเมย์ และครอบครัว