ไซยาไนด์อีกแล้ว? พ่อเข่าทรุด เปิดห้องเจอสองแม่ลูก ซดยาพิษดับสลดในห้อง | คมชัดลึก

19 ก.ค. 2567 เมื่อเวลา 12.00 น. พ.ต.ท.ญัตติพงษ์ เจียมพวก พนักงานสอบสวนผู้เชี่ยวชาญ สภ.หนองปรือ รับแจ้งเหตุพบศพผู้เสียชีวิตจำนวน 2 ราย เหตุเกิดขึ้นที่บ้านหลังหนึ่ง ม.6 ตั้งอยู่ภายในบริเวณซอย 2 พัฒนาการ ต.หนองปรือ อ.บางละมุง จ.ชลบุรี จึงรายงานผู้บังบัญชาทราบ ก่อนนำกำลังชุดสืบสวน และหน่วยกู้ภัยมูลนิธิสว่างบริบูรณ์พัทยา ไปตรวจสอบ

ที่เกิดเหตุเป็นบ้านพักชั้นเดียว พบรถเบนซ์ C200 สีเทา ทะเบียนกรุงเทพฯ จอดอยู่ 1 คัน ตรวจสอบภายในห้องนอนพบศพ นางรัตนพรรณ (สงวนนามสกุล) อายุ 68 ปี และ น.ส.ปรางนลิน (สงวนนามสกุล) อายุ 36 ปี สองแม่ลูก นอนเสียชีวิตบนเตียงนอน

โดยผู้เป็นแม่ได้จับมือลูกพร้อมโอบกอดกันด้วยความรัก เป็นภาพสุดหดหู่ต่อผู้พบเห็น ตรวจสอบบริเวณที่วางขอหัวเตียง พบแก้วน้ำ จำนวน 2 ใบ ลักษณะมีการดื่มกินไปแล้ว และซองวัตถุต้องสงสัยวางอยู่ โดยบริเวณโต๊ะรับประทานอาหารกลางบ้าน พบยารักษาโรคจำนวนมาก

จดหมายลาตาย 1 ฉบับ เนื้อหาใจความตัดพ้อเรื่องโรครุมเร้า โดยที่ตัวแม่ป่วยเป็นโรคมะเร็งปอดระยะสุดท้าย เช่นเดียวกับลูกสาว ที่ป่วยโรคปัญหารุมเร้า การสูญเสียครั้งนี้ ไม่มีใครบังคับขู่เข็ญ ซึ่งแม่และลูกได้ตัดสินใจที่จะจากลาโลกไปพร้อมกัน ตำรวจจึงเก็บหลักฐานทั้งหมดเพื่อไปตรวจสอบ

สอบถาม นายเอ (ขอสงวนชื่อ-นามสกุล) สามีหัวหน้าครอบครัว ให้ข้อมูลกับตำรวจว่า เมื่อวัน 17 ก.ค. 2567 ที่ผ่านมา แม่ลูกได้โทรศัพท์มาบอกว่า จะมาบ้านพักตากอากาศที่พัทยา ในตอนนั้นก็ไม่ได้เอะใจ เพราะคงคิดว่ามาเที่ยวปกติ

กระทั่งเมื่อวานนี้ (18 ก.ค.2567) ไม่สามารถติดต่อได้ จนวันนี้เลยขับรถจากรุงเทพฯ มาดูที่บ้านพัทยา พบแม่ลูกสุดที่รักได้จากครอบครัวไปแล้ว เมื่อเปิดอ่านหนังสือลาตายด้วยลายมือภรรยาก็รู้สึกเสียใจกับการจากไป

 พ.ต.อ.ทวี กุดแถลง ผกก.สภ.หนองปรือ เผยว่า จากการตรวจสอบจุดเกิดเหตุ เชื่อว่าแม่ลูกคู่นี้น่าใช้สารเคมีบางอย่างที่คล้ายกับไซยาไนด์ ผสมน้ำดื่มกินแล้วนอนเสียชีวิตอยู่บนเตียงนอน ซึ่งอยู่ในระหว่างการพิสูจน์ทราบว่าเป็นสารพิษชนิดใด และมั่นใจคดีดังกล่าวเป็นฆ่าตัวตาย เธอทั้งสองเครียดเรื่องสุขภาพไม่ดี ปัญหาโรคภัยตามรุมเร้า ไม่ใช่ประเด็นอื่น เพราะครอบครัวจะค่อนข้างมีฐานะประกอบธุรกิจส่วนตัว โดยตัวลูกสาวมีดีกรีเป็นถึงนักเรียนนอก เชื่อเธอทั้งคู่น่าจะปรึกษาพูดคุยก่อนจบชีวิตด้วยการฆ่าตัวตายหนีปัญหาโรคภัยไข้เจ็บที่เกินเยียวยา