...ประวัติศาสตร์บาดแผล...

๏ บาดแผลเกลื่อนภาพประจักษ์เห็น
ที่อยู่ที่เป็นที่เป็นอยู่
ริ้วรอยบาดแผลสองตาดู
พร้อมพร้อมการรับรู้เหมือนด้านชา

๏ ทุกริ้วทุกรอยริ้วรอยเพิ่ม
เจ็บมีซ้ำเติมอยู่ตรงหน้า
เพิ่มทีละครั้งเต็มสองตา
ยังทะยานหาเพิ่มริ้วรอย

๏ ทุกอณูเห็นล้วนบาดแผล
เราต่างรู้แน่แต่ไม่ถอย
หวดกระหน่ำซ้ำให้ไม่ต้องคอย
ไม่มากก็น้อยสามัคคี

๏ คนละไม้คนละมือคนละเท้า
รวมใจกันเข้าบดขยี้
ตาต่อตาฟันต่อฟันคนละที
โดยไม่ต้องมีวันหยุดพัก

๏ เพื่อเพิ่มริ้วรอยเพิ่มรอยริ้ว
ด้วยอารมณ์กริ้วพร้อมแตกหัก
เดินหน้าทำร้ายด้วยความรัก
ด้วยศรัทธาแน่นหนักด้วยศรัทธา

๏ สุดท้ายทิ้งบาดแผลปรากฏเห็น
ทั้งแผลตายแผลเป็นเป็นคุณค่า
เป็นริ้วรอยบาดแผลเต็มสองตา
ประจักษ์อยู่ต่อหน้าลูกหลานเรา !.

........................................