นักเขียนบทความดีเด่น กองทุนหม่อมราชวงศ์อายุมงคล โสณกุล 2561

 

          ขอแสดงความยินดีกับ “หม่อมหลวงปริญญากร วรวรรณ” นักเขียนบทความดีเด่น กองทุนหม่อมราชวงศ์อายุมงคล โสณกุล ประจำปี 2561 ต่อไปนี้เป็น “ความจากใจ” ของ “หม่อมเชน”

 

 

          ความจากใจ

          หม่อมหลวงปริญญากร วรวรรณ

          ในโอกาสที่ได้รับรางวัลจากกองทุนหม่อมราชวงศ์อายุมงคล โสณกุล

          2 กุมภาพันธ์ 2562 ณ วังสวนผักกาด

          ท่านคณะกรรมการ และท่านผู้มีเกียรติทุกท่าน ณ ที่นี้ ผม เป็นคนที่ไม่คุ้นชินกับการที่จะต้องยืนอยู่ต่อหน้าผู้คนเยอะๆ เช่นในวันนี้ รวมถึงการต้องใส่สูทเช่นนี้

 

          ความโชคดีที่สุดของผม คือ การได้เกิดและใช้ชีวิตวัยเด็กอยู่ในไร่ในเมืองที่ไม่ไกลจากอุทยานแห่งชาติเขาใหญ่ ซึ่งเป็นเศษเสี้ยวของผืนป่าดงพญาเย็นอันยิ่งใหญ่ที่เหลืออยู่ การได้ไปศึกษาต่อที่ประเทศเดนมาร์ก ทำให้ผมได้เห็นผู้คนที่มีงานอดิเรกในการดูนก และมีมุมมองของสัตว์แตกต่างออกไปจากที่เห็นในวัยเด็ก

 

          เมื่อกลับมา ก็ต้องมาใช้ชีวิตการตอกบัตรเข้าออกโรงงานผลิตแผ่นเหล็กเคลือบดีบุกแห่งหนึ่ง ผมจึงต้องหาทางออกด้วยการขับรถไปตามป่าต่างๆ ในการผ่อนคลายความอึดอัด ซึ่งผมก็เข้าใจว่า พวกสัตว์ที่ต้องติดอยู่ในกรงแคบๆ จะมีความรู้สึกไม่ต่างกัน

 

 

 

 

          จุดเปลี่ยนที่สำคัญ คือ การได้เข้าร่วมกลุ่มดูนกกับพวกรุ่นพี่ๆ และดูนกอย่างจริงจัง จนกระทั่งตัดสินใจลาออกจากงานที่ทำอยู่เข้าสู่การทำงานแบบอิสระ คือ การถ่ายภาพสัตว์ป่า และเล่าเรื่องราวในป่า

          อาจจะเป็นการโชคดีที่ตอนผมเริ่มต้น กลับเป็นช่วงที่ สืบ นาคะเสถียร ตัดสินใจเรียกร้องความยุติธรรมคืนแก่สัตว์ป่า ทำให้เรื่องราวเหล่านี้กลายเป็นที่ต้องการของสื่อต่างๆ มาจนถึงทุกวันนี้ และแล้วก็ลดลงไปตามกาลเวลา

          ถึงวันนี้ การเรียนรู้ทำความเข้าใจและยอมรับว่า เราไม่ได้เป็นสายพันธุ์เดียวที่มีสิทธิ์อาศัยอยู่บนโลกนี้ ยังมีชีวิตอีกมากมายที่ไม่ได้อยู่ในรูปร่างของมนุษย์ ซึ่งเราก็ต้องให้ความเคารพในการมีสิทธิ์อยู่อาศัยบนโลกใบนี้เช่นเดียวกับเราด้วย เรื่องราวที่ผมพยายามสื่อออกมานั้นมีคนมากมายที่ทำมาก่อนหน้า และมีคนอีกจำนวนไม่น้อยที่ทำตามมาข้างหลัง ผมจึงรู้ว่า แม้เราจะประสบปัญหามากมาย แต่ชีวิตย่อมไม่มีหมดความสิ้นหวัง ในความคิดเห็นของผม คนที่ทำงานเหล่านี้สมควรได้รับรางวัลในทุกๆ รางวัลที่มีการแจก เพราะอย่างที่ผมพูดมาตลอด ผมเป็นคนที่ทำงานง่ายที่สุด คือ แค่เพียงกดชัตเตอร์ และนำเรื่องราวของพวกเขาออกมาเล่า
ท้ายสุดนี้ ผมขอขอบคุณคณะกรรมการทุกท่าน และขอบคุณแขกผู้มีเกียรติทุกท่านที่ให้เกียรติมาร่วมงานในวันนี้
สวัสดีครับ