ภารกิจเตะหมาออกจากปากคน | คมชัดลึก

 ถ้อยแถลงล่าสุดของ พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา ผบ.ทบ. ที่ยืนยันเจตนารมณ์ของกองทัพในการปกป้องสถาบัน

 "ถ้าไม่อึดอัด ผมคงไม่ออกมาฟ้องร้อง อย่าเอาทหารไปเป็นศัตรูกับใคร ทหารจะทำหน้าที่ของทหาร ผมทำหน้าที่ในฐานะเป็นพลเมือง ไม่ใช่ในฐานะ ผบ.ทบ. เป็นคนหนึ่งที่อยากปกป้องสถาบัน จึงต้องแจ้งความดำเนินคดี แต่เขาจะผิดหรือไม่ก็แล้วแต่ศาลจะพิจารณา"

 คำยืนยันของ พล.อ.ประยุทธ์ เป็นเช่นนี้ แต่สำหรับ จตุพร พรหมพันธุ์ ผู้ถูกกล่าวหาแล้ว ก็ไม่ลังเลที่จะชี้ไปว่า นี่คือการอ้างเหตุผลเพื่อจะนำไปสู่การปฏิวัติยึดอำนาจ

 ซึ่งฟังแล้ว ดูจะค่อนข้างเลื่อนลอย ห่างไกลความเป็นจริง

 หนึ่ง จตุพร หรือกลุ่มคนเสื้อแดง ไม่ได้อยู่ในฐานะที่ "มีอำนาจ"

 สอง การเมืองกำลังมุ่งหน้าสู่การเลือกตั้ง อันเป็นขั้นตอนของการเข้าสู่อำนาจตามระบอบประชาธิปไตย ที่ทุกฝ่ายต่างก็ถวิลหา

 สาม หากกองทัพตัดสินใจ ครึ่งชั่วโมง 1 ชั่วโมง ไปเพื่อที่จะยึดอำนาจ ด้วยเหตุผลเพราะว่า แกนนำคนเสื้อแดงกล่าวปราศรัยมีเนื้อหาอาจเข้าข่ายที่จะหมิ่นพระบรมเดชานุภาพ โดยไม่คิดถึงสภาวะบ้านเมืองเป็นอย่างไร ทหารก็จะมีแต่ตกเป็นจำเลยของสังคม

 สี่ หากกองทัพบุ่มบ่ามออกมาในจังหวะนี้ ใช่เข้าทางแกนนำคนเสื้อแดงหรือไม่ ?

 เหตุผลเหล่านี้ใช่ว่ากองทัพจะไม่รู้

 ภาพทหารสังกัด พล.1 รอ. ตบเท้ารวมพลประกาศปกป้องสถาบันกษัตริย์เมื่อวันที่ 19 เมษายน จึงเป็นความพยายามที่จะแสดงให้เห็นถึงความเป็นเอกภาพของกองทัพ

 ถึงแม้ว่า การออกมาครั้งนี้จะสุ่มเสี่ยงต่อการเป็นจำเลย หรือเป็นประเด็นให้แกนนำเสื้อแดงนำไปต่อยอดให้ออกมาเป็นมุมอื่น แต่การออกมาด้วยประเด็นนี้ ก็มีมุมมองว่า นี่อาจส่งผลที่ดีต่อความเป็นเอกภาพในกองทัพ

 ต้องยอมรับว่า หลายปีที่ผ่านมา การเติบโตของกำลังพลในกองทัพนั้น บางคน บางรุ่น โตเพราะถูกการเมืองฉีดยากระตุ้น ไม่ได้ไต่เต้าตามเส้นทางเหล็กอย่างที่ครวรจะเป็น

 เพียงเพราะรุ่นเดียวกัน เพียงเพราะเป็นเครือญาตินักการเมืองก็ก้าวข้ามหัวรุ่นพี่ ที่แต่เดิมน่าจะมีอนาคตไกลได้ไม่ยากนัก

 คนเหล่านี้เมื่อเติบโตก็ย่อมมีลูกน้อง และเมื่อการเมืองถึงคราวเลือกสี ก็ไม่ลังเลที่จะเอนเอียงไปทางผู้มีพระคุณ

 แต่เมื่อเกิดเรื่องเกี่ยวกับสถาบันขึ้นมา ด้วยความที่เคยปฏิญาณตนสละแล้วซึ่งเลือดเนื้อเพื่อปกป้องสถาบัน ก็เลยทำให้น่าเชื่อว่า การออกมาตบเท้าของเหล่าทหารจะนำมาซึ่งความสมัครสมานสามัคคี เพื่อร่วมมือร่วมใจกันปกป้องสถาบันกษัตริย์ และชาติบ้านเมืองด้วยกำลังอันเข้มแข็ง

 การเคลื่อนไหวของกองทัพครั้งนี้ เป็นสัญญาณที่ส่งไปยังทุกฝ่ายอย่างชัดเจนว่า ยาวไปจนหลังการเลือกตั้ง

 การเคลื่อนไหวของการเมืองจะถูกกองทัพจับตาทุกฝีก้าว

 ใครแหลมมาเป็นเจอดี

 เหมือนอย่างที่ จตุพร และพวก โดนมาแล้ว
 แวดวงทหารเขาเรียกภารกิจนี้ว่า "เตะหมาออกจากปากใครบางคน"

 อย่างไรก็ตาม การเมืองไทยนั้น ไม่ใช่ว่า "คนมีปืน" จะเดินไปสั่งให้ใครต่อใครหยุด-เลิกกันได้ง่ายๆ การประเมินสถานการณ์นับจากนี้ไปจนถึงเสร็จสิ้นการเลือกตั้ง และตั้งรัฐบาลใหม่ ความวุ่นวายก็ไม่น่าจะสิ้นสุด

 หากแต่น่าจะเป็นการนับหนึ่งของโจทย์ใหม่แห่งวิกฤติประเทศอีกครั้ง

 เสื้อเหลืองก็คงจะไม่ทิ้งโอกาสนี้ ออกมาขับเคลื่อนฐานเสียงจากประเด็น "โหวต โน" เพื่อทำลายความชอบธรรมของรัฐบาลใหม่

 ขณะที่เสื้อแดงก็คงจะออกมาชุมนุมใหญ่อีกหน หากว่า พรรคเพื่อไทยพ่ายแพ้การเลือกตั้ง

 คนสองกลุ่มนี้ น่าเชื่อว่าคงจะไม่สนใจว่า รัฐบาลใหม่หลังการเลือกตั้งแล้วจะเป็นรัฐบาลที่มีความชอบธรรมหรือไม่

 ตรงนั้นคือสิ่งที่กองทัพจับตามอง

 เมื่อคนทั้งสองสีกลับมาอีกครั้ง ก็เท่ากับชัดเจนแล้วว่า บ้านเมืองไม่อาจเดินหน้าต่อไปได้อีก

 เท่ากับว่า การเลือกตั้งไม่ใช่คำตอบของประเทศ ทั้งที่การเลือกตั้งเป็นกระบวนการสำคัญของระบอบประชาธิปไตย

 ถามว่า นี่คือการปฏิเสธระบอบประชาธิปไตยใช่หรือไม่ ?

 ทั้งสองสีก็คงจะปฏิเสธว่า "ไม่ใช่" แต่ก็น่าจะยังเดินหน้าชุมนุมในประเด็นของตนต่อไป

 แต่สำหรับกองทัพแล้ว ถ้าเหตุการณ์เป็นอย่างที่ว่า ก็บอกได้เลยว่า เลยจุดที่เรียกว่า "เอือมระอา" ไปนานแล้ว

 หากสถานการณ์หลังเลือกตั้งออกมาเช่นนี้ รัฐบาลไม่สามารถบริหารประเทศได้ บ้านเมืองเต็มไปด้วยความแตกแยก นั่นก็เท่ากับว่า "ประตู" ได้เปิดรับอำนาจนอกระบบอีกครั้ง

 สถานการณ์วันข้างหน้าไม่น่าจะหนีไปจากนี้ หากว่าวันนี้การเมืองยังเล่นเกมสกปรกในทุกรูปแบบ