25ปีโศกนาฏกรรมยานชาเลนเจอร์ | คมชัดลึก

 ภาพของกลุ่มควันสีขาวและเปลวไฟจากการระเบิดของถังเชื้อเพลิงในชุดจรวดขับดันหลัก และภาพของแคปซูลห้องนักบินที่กระเด็นออกมาจากตัวยานหลังการระเบิด ดิ่งลงมายังพื้นดินจากความสูง 14 กิโลเมตรครึ่ง ยังคงติดตาชาวอเมริกัน และประชาชนทั่วโลกที่ได้เห็นภาพข่าวจากสื่อต่างๆ ที่รายงานข่าวในวันที่ 28 มกราคม 2529 จนถึงปัจจุบัน

 การระเบิดของกระสวยอวกาศชาเลนเจอร์ เป็นรอยบาดลึกในประวัติศาสตร์ด้านกิจการอวกาศขององค์การนาซาที่ไม่มีวันลบเลือน และถูกจารึกไว้ในฐานะการสูญเสียนักบินอวกาศเป็นครั้งแรกในปฏิบัติการด้านอวกาศ

 แม้ก่อนหน้านี้จะเคยเกิดเหตุการณ์ถังออกซิเจนยานอวกาศอะพอลโล 13 ระเบิดในอวกาศระหว่างเดินทางไปยังดวงจันทร์ เมื่อปี 2513 แต่ผู้เชี่ยวชาญของนาซาและนักบินอวกาศนำโดยนายจิม โลเวลล์ ยังสามารถรักษาชีวิตนักบินอวกาศทั้งหมดกลับมายังโลกได้อย่างปลอดภัย ท่ามกลางการลุ้นระทึกของประชาชนทั่วโลกที่ส่งใจไปช่วย แต่เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นกับยานชาเลนเจอร์ กลับเป็นการสูญเสียครั้งสำคัญที่เกิดขึ้นเพราะความประมาทต่อปัญหาที่เกิดขึ้นจากสภาพความเย็นของอากาศที่ทำให้ชิ้นยางวงแหวน (โอริง) ที่ใช้ปิดกั้นแก๊สระหว่างรอยต่อในจรวดขับดันหลักด้านขวาขาดประสิทธิภาพในการยืดหยุ่น ทำให้แก๊สร้อนรั่วไหลออกมากระทบกับถังเชื้อเพลิงหลักสีส้มขนาดใหญ่ที่ติดตั้งคั่นระหว่างจรวดขับดันทั้งสอง ทำให้เกิดการระเบิดที่ฉีกตัวยานและจรวดเป็นชิ้นๆ

 ในขณะที่ยานระเบิดนั้นแคปซูลห้องนักบินที่มีนักบินอวกาศ 6 ชีวิตนั่งอยู่นั้นได้หลุดออกจากตัวยานก่อนจะตกลงมาจากความสูงเกือบ 15 กิโลเมตรเป็นเวลา 2 นาทีเศษก่อนที่จะกระทบผิวน้ำด้วยความเร็วสูง ทั้งๆ ที่นักบินอวกาศทั้งหมดยังมีชีวิตอยู่

 นักบินอวกาศผู้สูญเสียชีวิตในเหตุการณ์ดังกล่าวได้แก่ ดิ๊ก สโคบี, มิเชล สมิธ, เอลลิสัน โอนิซูกะ, จูดิธ เรสนิค, โรนัดล์ แมคแนร์, เกรกอรี จาร์วิส และ คริสนิตา แมคคอลิฟ

 ชาวอเมริกันให้ความสำคัญกับนักบินอวกาศ คริสตินา แมคคอลิฟ เป็นพิเศษ เนื่องจากเธอเป็นบุคคลตัวอย่างของชาวอเมริกันในการใช้ความพยายามเดินตามความฝันจนถึงที่สุด เพราะก่อนหน้าที่เธอจะเป็นนักบินอวกาศ คริสตินา แมคคอลิฟ ได้ทำงานเป็นครูในโรงเรียนประถม และเธอได้ตั้งเป้าหมายของชีวิตว่าจะสอนเด็กนักเรียนในวิชาวิทยาศาสตร์จากอวกาศให้จงได้

 เหตุยานโคลัมเบียระเบิดได้ให้บทเรียนราคาแพงแก่นาซา ทำให้การดำเนินโครงการอวกาศทุกโครงการมีความรัดกุมมากขึ้น และไม่มีการรีบเร่งเช่นเดียวกับอดีต จนรัฐบาลชุดนายจอร์จ ดับเบิลยู บุช ได้ตัดงบประมาณโครงการอวกาศของนาซาลงอย่างมาก บีบบังคับให้นาซาต้องพัฒนายานรุ่นใหม่ที่มีราคาถูก และนำกลับมาใช้ใหม่ได้ทั้งหมดทุกชิ้นส่วน ทั้งยังสามารถผลิตได้ในระยะเวลาอันสั้น

 ที่สำคัญนาซาได้ใช้บทเรียนที่เกิดขึ้นกับยานชาเลนเจอร์รวมทั้งยานโคลัมเบียที่เกิดระเบิดระหว่างร่อนลงสู่โลกเมื่อวันที่ 1 กุมภาพันธ์ 2546 ในการออกแบบยานรุ่นใหม่เพื่อลดความเสี่ยงที่จะเกิดเหตุผิดปกติลงไปได้มากที่สุด เพื่อป้องกันไม่ให้เกิดการสูญเสียนักบินอวกาศที่เป็นทรัพยากรล้ำค่าของนาซา อีกต่อไป

 ขอไว้อาลัยแด่ลูกเรือยานกระสวยอวกาศชาเลนเจอร์ และยานกระสวยอวกาศโคลัมเบีย มา ณ บรรทัดนี้