ข่าว

I Gotta Go

I Gotta Go

31 ม.ค. 2554

ผมเชื่อว่าท่านผู้อ่านคอลัมน์ “วันเว้นวันฯ” จำนวนไม่น้อยที่เป็นแฟนรายการเพลงสากลของคุณเล็ก วงศ์สว่าง เช่นเดียวกับผม โดยที่ผมโตขึ้นมาในปลายยุคของโก๋หลังวัง ดังนั้น ผมจึงเป็นมิตรรักนักเพลงที่หลงใหลในน้ำเสียงของเอลวิส เพรสลีย์,

 คลิฟฟ์ ริชาร์ด, เบรนด้า ลี, คอนนี่ ฟรานซิส ฯลฯ ซึ่งสมัยนั้นบรรดาแฟนเพลงจะรับฟังเพลงเหล่านี้จากรายการวิทยุของคุณจักริน รสนา, คุณรุ้งตะวัน วงศ์เกรียงไกร, คุณเสกสรรค์ ภู่ประดิษฐ์ ฯลฯ รวมทั้งคุณเล็ก วงศ์สว่าง

 ผมมาคุ้นเคยกับชื่อของคุณเล็กมากขึ้นจากหนังสือเพลงThe Impressive Songs ซึ่งกลายมาเป็น
I.S. Song Hits ในเวลาต่อมา นอกจากจะมีเนื้อเพลงสากลซึ่งหาได้ยากในสมัยนั้น รวมทั้งเรื่องราวข่าวคราวและรูปภาพสวยๆ ของดารา-นักร้องแล้ว I.S. Song Hits ยังมีคอลัมน์ประจำต่างๆ เช่น ข่าวสังคมของนักเพลง คอลัมน์หญิงร้ายหรือชายเลวที่เป็นการปะทะคารมของผู้อ่านทั้งฝ่ายหญิงและฝ่ายชาย คอลัมน์ศาลาคนเศร้าซึ่งเปิดรับเรื่องเศร้าเคล้าน้ำตาจากทางบ้าน และคอลัมน์อารมณ์เพลงที่มีลักษณะแบบลำนำเพลง คือให้นักกลอนวัยหนุ่มสาวเขียนบทกวีจากเนื้อหาของเพลงสากลส่งมา

 ถ้าจะกล่าวว่าผมเริ่มต้นการเขียนจาก I.S. Song Hits ของคุณเล็กก็คงจะไม่ผิด เพราะช่วงนั้นผมมีบทกลอนลงในคอลัมน์อารมณ์เพลง ซึ่งมีคุณสินี เต็มสงสัย ทำหน้าที่ควบคุมคอลัมน์เป็นประจำ ผมจำไม่ได้ว่าลำนำเพลงบทแรกที่ผมได้ลงใน I.S. Song Hits คือเพลงอะไร แต่น่าจะเป็นเพลง I Know ของคณะ เดอะ แฟบูลัส เอคโค่ ซึ่งขึ้นต้นว่า “ฉันรู้ดีที่รักประจักษ์จิต ว่าเธอคิดเปลี่ยนใจไปเป็นสอง ฉันรู้ดีว่าฉันไซร้ใช่คู่ครอง เราจึงต้องเลิกร้างเหินห่างไกล” หรือไม่ก็เพลง A Little Bit of Soap ของคณะ เดอะ แฟบูลัส เอคโค่ เช่นกัน ที่ขึ้นต้นว่า “เศษสบู่เพียงนิดย่อมปลิดล้าง รอยจูบจางเลือนหายได้หมดสิ้น คราบจุมพิตปลิดจากหน้าสิ้นราคิน แต่ยุพินหาล้างรักภักดีเธอ”

 เวลาผ่านไปนาน 40 กว่าปี แม้ว่าผมกับคุณเล็ก วงศ์สว่าง จะอยู่บนถนนหนังสือด้วยกัน แต่ก็น่าแปลกที่เราต่างรู้จักกันแต่ชื่อ แต่กลับไม่เคยได้พบปะหรือพูดคุยกันเลย ถึงแม้ผมจะฟังรายการของคุณเล็กอยู่เป็นครั้งคราว และอ่านหนังสือต่างๆ ของคุณเล็กอยู่เรื่อยๆ ก็ตาม

 วันนี้ ผมเพิ่งมีโอกาสพบคุณเล็กเป็นครั้งแรกและครั้งสุดท้าย ที่เมรุวัดเทพศิรินทราวาส ท่ามกลางบรรยากาศที่อบอวลด้วยเสียงเพลงสากลที่คุณเล็กรักและอยู่ร่วมกันมาทั้งชีวิต เพลงหลายเพลงที่คุณเล็กชื่นชอบ ถูกถ่ายทอดด้วยน้ำเสียง อารมณ์ และความผูกพันอย่างลึกซึ้งของนักร้องและนักดนตรี อย่างเพลง You Are Always on My Mind ที่ขับร้องโดยคุณศตวรรษ ปิ่นสุวรรณ และ You've Got A Friend โดยคุณสุดา ชื่นบาน และคุณฉันทนา กิติยพันธ์

 แต่สิ่งที่ทำให้หลายคนน้ำตาซึมก็คือเสียงของคุณเล็ก วงศ์สว่าง ที่สั่งลาแฟนเพลงตอนท้ายของรายการและเพลง I Gotta Go อันเป็นสัญญาณแห่งการจากลา

 ครับ ถึงเวลาที่คุณเล็ก วงศ์สว่าง ต้องจากพวกเราไปแล้ว แต่ผมก็เชื่อว่าผลงานที่คุณเล็กได้ฝากไว้นั้น ไม่มีวันที่จะจากไปไหนอย่างแน่นอน

 ขอบคุณครับคุณเล็ก สำหรับเสียงเพลงอันไพเราะจากอดีตจนถึงปัจจุบัน ขอบคุณสำหรับ I.S. Song Hits, The Guitar, ศาลาคนเศร้า และหนังสืออื่นๆ ที่คุณเล็กทำขึ้นมา และขอบคุณสำหรับโอกาสที่เคยให้แก่ผมเมื่อ 40 กว่าปีก่อน