ข่าว

ประชาธิปไตยแบบปีกระต่าย(บนดวงจันทร์)

ประชาธิปไตยแบบปีกระต่าย(บนดวงจันทร์)

06 ม.ค. 2554

ปีนี้เป็นปีกระต่าย ก็เลยอยากจะเขียนถึงตำนานกระต่ายบนดวงจันทร์ที่ไปค้นหามาจากอินเทอร์เน็ต

 โดยเฉพาะตำนานกระต่ายบนดวงจันทร์ของญี่ปุ่น

 เรื่องมีอยู่ว่า ครั้งหนึ่ง ชายชราบนดวงจันทร์ได้มองลงมาที่ป่าใหญ่บนโลกมนุษย์ เขาเห็นกระต่าย ลิง และสุนัขจิ้งจอก

 ทั้งสามอาศัยอยู่ด้วยกันที่นั่น และต่างเป็นเพื่อนที่ดีต่อกัน

 ชายชราอยากรู้ว่าสัตว์ตัวไหนใจดีที่สุดจึงแปลงตัวเป็นขอทาน แล้วลงจากดวงจันทร์ไปยังป่าที่สัตว์ทั้งสามอาศัยอยู่นั้น

 "โปรดช่วยผมด้วย ผมหิว หิวเหลือเกิน" เขาพูดกับสัตว์ทั้งสาม

 สัตว์ทั้งสามรู้สึกสงสาร ต่างแยกกันไปหาอาหารมาให้ขอทาน โดยลิงนำผลไม้มาจำนวนมาก สุนัขจิ้งจอกจับได้ปลาตัวใหญ่ แต่กระต่ายไม่สามารถหาสิ่งใดมาได้เลย แต่แล้วก็ได้ความคิดขึ้นมา

 "ได้โปรดเถอะ คุณลิง ช่วยกรุณานำไม้ฟืนมาให้ฉันหน่อย ส่วนคุณสุนัขจิ้งจอก ขอได้โปรดนำไม้ฟืนกองนั้นก่อไฟกองใหญ่ให้ฉันด้วย"

 สัตว์ทั้งสองทำตามคำขอของกระต่าย และเมื่อไฟลุกไหม้สว่างดีแล้ว กระต่ายก็พูดกับขอทานว่า

 "ผมไม่มีสิ่งใดจะให้คุณ ดังนั้นผมจะโยนตัวเองลงไปในกองไฟนี้ จากนั้นเมื่อผมถูกไฟเผาจนสุกดีแล้ว ขอให้คุณกินเนื้อของผมแทนก็แล้วกัน"

 กระต่ายเตรียมพร้อมที่จะกระโจนลงไปในกองไฟและย่างตัวเอง แต่ทันใดนั้นขอทานก็เปลี่ยนร่างเป็นชายชราบนดวงจันทร์ตามเดิม
 "เธอเป็นสัตว์ที่ใจดีมาก เจ้ากระต่าย แต่เธอไม่ควรทำสิ่งใดที่เป็นการทำร้ายตัวของเธอเอง และเนื่องจากเธอเป็นสัตว์ที่ใจดีที่สุดในบรรดาสัตว์ทั้งหมด ฉันจึงขอนำเธอกลับขึ้นไปอยู่กับฉัน"

 จากนั้น ชายชราบนดวงจันทร์ก็อุ้มกระต่ายนำไปที่ดวงจันทร์ ถ้าเรามองดูดวงจันทร์ให้ดีๆ ตอนที่ดวงจันทร์ส่องแสงนวลแจ่มจรัสนั้น เราจะเห็นกระต่ายอยู่บนนั้น ซึ่งชายชราเป็นผู้นำไปไว้เมื่อนานมาแล้ว"

  ผมนั่งอ่านตำนานเรื่องนี้ แล้วก็มานั่งคิดว่า บางทีปีนี้เมื่อเราพูดถึงเรื่องของประชาธิปไตย และการเมืองของไทย เราอาจจะหันมาลองพิจารณาเรื่องของ "ความเสียสละ และน้ำจิตน้ำใจ" กันเสียบ้าง

 แต่อาจจะพิจารณาเสียใหม่ เพราะว่าเดิมเมื่อเราพูดถึงความเสียสละ เรามักจะเรียกร้องความสละจากคนที่เดือดร้อน หรือเชิดชูความเสียสละจากคนที่เดือดร้อนที่สุด

 รวมไปถึงการใช้หลักการอื่นมากดทับความขัดแย้ง โดยบีบให้คนที่เสียเปรียบต้องเสียสละมากกว่าคนที่ได้เปรียบ

 มาปีนี้ผมว่าเราคงจะต้องมานั่งบางทีถ้าทุกคนคิดว่าตัวเราเป็นกระต่าย (แทนที่จะไปหาแต่กระต่ายแล้วมาฟูมฟายกับความดีงามของกระต่าย) แล้วเราก็น่าจะมีความสุขกันได้ตามประสากระต่าย

 บางทีตำนานบทใหม่อาจจะอยู่ที่การปฏิเสธที่จะไปอยู่บนดวงจันทร์กับชายชรา แต่ชวนชายชราลงมาเป็นกระต่ายด้วยกัน ชายชราจะได้ไม่เหงาบนดวงจันทร์ เพราะมีกระต่าย (และสัตว์อื่นๆ ที่มีหัวใจกระต่าย) อีกตั้งเยอะบนโลกใบนี้