
ประชาธิปไตยแบบปีกระต่าย(บนดวงจันทร์)
ปีนี้เป็นปีกระต่าย ก็เลยอยากจะเขียนถึงตำนานกระต่ายบนดวงจันทร์ที่ไปค้นหามาจากอินเทอร์เน็ต
โดยเฉพาะตำนานกระต่ายบนดวงจันทร์ของญี่ปุ่น
เรื่องมีอยู่ว่า ครั้งหนึ่ง ชายชราบนดวงจันทร์ได้มองลงมาที่ป่าใหญ่บนโลกมนุษย์ เขาเห็นกระต่าย ลิง และสุนัขจิ้งจอก
ทั้งสามอาศัยอยู่ด้วยกันที่นั่น และต่างเป็นเพื่อนที่ดีต่อกัน
ชายชราอยากรู้ว่าสัตว์ตัวไหนใจดีที่สุดจึงแปลงตัวเป็นขอทาน แล้วลงจากดวงจันทร์ไปยังป่าที่สัตว์ทั้งสามอาศัยอยู่นั้น
"โปรดช่วยผมด้วย ผมหิว หิวเหลือเกิน" เขาพูดกับสัตว์ทั้งสาม
สัตว์ทั้งสามรู้สึกสงสาร ต่างแยกกันไปหาอาหารมาให้ขอทาน โดยลิงนำผลไม้มาจำนวนมาก สุนัขจิ้งจอกจับได้ปลาตัวใหญ่ แต่กระต่ายไม่สามารถหาสิ่งใดมาได้เลย แต่แล้วก็ได้ความคิดขึ้นมา
"ได้โปรดเถอะ คุณลิง ช่วยกรุณานำไม้ฟืนมาให้ฉันหน่อย ส่วนคุณสุนัขจิ้งจอก ขอได้โปรดนำไม้ฟืนกองนั้นก่อไฟกองใหญ่ให้ฉันด้วย"
สัตว์ทั้งสองทำตามคำขอของกระต่าย และเมื่อไฟลุกไหม้สว่างดีแล้ว กระต่ายก็พูดกับขอทานว่า
"ผมไม่มีสิ่งใดจะให้คุณ ดังนั้นผมจะโยนตัวเองลงไปในกองไฟนี้ จากนั้นเมื่อผมถูกไฟเผาจนสุกดีแล้ว ขอให้คุณกินเนื้อของผมแทนก็แล้วกัน"
กระต่ายเตรียมพร้อมที่จะกระโจนลงไปในกองไฟและย่างตัวเอง แต่ทันใดนั้นขอทานก็เปลี่ยนร่างเป็นชายชราบนดวงจันทร์ตามเดิม
"เธอเป็นสัตว์ที่ใจดีมาก เจ้ากระต่าย แต่เธอไม่ควรทำสิ่งใดที่เป็นการทำร้ายตัวของเธอเอง และเนื่องจากเธอเป็นสัตว์ที่ใจดีที่สุดในบรรดาสัตว์ทั้งหมด ฉันจึงขอนำเธอกลับขึ้นไปอยู่กับฉัน"
จากนั้น ชายชราบนดวงจันทร์ก็อุ้มกระต่ายนำไปที่ดวงจันทร์ ถ้าเรามองดูดวงจันทร์ให้ดีๆ ตอนที่ดวงจันทร์ส่องแสงนวลแจ่มจรัสนั้น เราจะเห็นกระต่ายอยู่บนนั้น ซึ่งชายชราเป็นผู้นำไปไว้เมื่อนานมาแล้ว"
ผมนั่งอ่านตำนานเรื่องนี้ แล้วก็มานั่งคิดว่า บางทีปีนี้เมื่อเราพูดถึงเรื่องของประชาธิปไตย และการเมืองของไทย เราอาจจะหันมาลองพิจารณาเรื่องของ "ความเสียสละ และน้ำจิตน้ำใจ" กันเสียบ้าง
แต่อาจจะพิจารณาเสียใหม่ เพราะว่าเดิมเมื่อเราพูดถึงความเสียสละ เรามักจะเรียกร้องความสละจากคนที่เดือดร้อน หรือเชิดชูความเสียสละจากคนที่เดือดร้อนที่สุด
รวมไปถึงการใช้หลักการอื่นมากดทับความขัดแย้ง โดยบีบให้คนที่เสียเปรียบต้องเสียสละมากกว่าคนที่ได้เปรียบ
มาปีนี้ผมว่าเราคงจะต้องมานั่งบางทีถ้าทุกคนคิดว่าตัวเราเป็นกระต่าย (แทนที่จะไปหาแต่กระต่ายแล้วมาฟูมฟายกับความดีงามของกระต่าย) แล้วเราก็น่าจะมีความสุขกันได้ตามประสากระต่าย
บางทีตำนานบทใหม่อาจจะอยู่ที่การปฏิเสธที่จะไปอยู่บนดวงจันทร์กับชายชรา แต่ชวนชายชราลงมาเป็นกระต่ายด้วยกัน ชายชราจะได้ไม่เหงาบนดวงจันทร์ เพราะมีกระต่าย (และสัตว์อื่นๆ ที่มีหัวใจกระต่าย) อีกตั้งเยอะบนโลกใบนี้