ข่าว

ศิลป์แห่งแผ่นดิน - เจ้าสามสร้าง

ศิลป์แห่งแผ่นดิน - เจ้าสามสร้าง

30 พ.ย. 2553

เมื่อปลายเดือนตุลาคม ผมไปงาน กวี ดนตรี ในสวน ที่สวนโมกข์กรุงเทพฯ ขาไปผมแวะสำรวจตรวจสภาพน้ำท่วมแหล่งโบราณที่อยุธยา ไม่ได้มีหน้าที่โดยการมอบหมายจากใครหรอกครับ เพียงแค่คิดถึงและห่วงใย ขับรถวนแวะเวียนไปหลายแห่ง

  บ้านผมก็น้ำท่วมเหมือนกัน ที่นครสวรรค์เหมือนกันไปทุกครอบครัว ผืนนาก็ล่ม ไร่แตงก็จมเสียหายไปทั่ว
 แวะกินก๋วยเตี๋ยวอยุธยาที่อร่อยที่สุดในโลก... อร่อยจนจำชื่อร้านไม่ได้ ผมกินไป 3 ชาม ตามด้วยกล้วยปิ้งที่มีน้ำกะทิสดราดหน้าขลุกขลิก

 ร้านนี้อยู่ตรงสี่แยกวัดราชบูรณะครับ
 อิ่มหนำสำราญแล้ว ผมชวนเด็กชายสองคน คนหนึ่ง 8 ขวบ อีกคน 2 ขวบ ไปเดินชมโบราณสถาน “วัดราชบูรณะ” ที่มีพระปรางค์สูงใหญ่สง่าตระหง่าน ทะยานยอดขึ้นผงาดฟ้า

 ก่อนเข้าชมต้องเสียค่าบำรุงคนละ 20 บาท สำหรับคนไทย ส่วนคนต่างชาติจะแพงกว่านี้
 วัดราชบูรณะนี้มีตำนาน “เจ้าสาม” ยกทัพมาจากพิษณุโลก ลงมา “ทำศพ” เจ้าอ้าย และเจ้ายี่ พี่ชายของพระองค์ ที่รบรากันจนสิ้นชีพ จากการชิงชัยแย่งครองราชสมบัติ ผมชวนลูกชายอ่านแผ่นป้ายข้อมูลการท่องเที่ยวที่ด้านหน้า เพื่อให้ลูกชายได้ความรู้พอสังเขป พอเป็นต้นทุนไว้ต่อโยงในภายภาคหน้า ให้เขาได้รู้งูๆ ปลาๆ แบบพ่อ ไว้วันข้างหน้าให้เขาต่อทุนเพิ่มเติมเอาเอง

 ใครว่าเด็กสมัยใหม่ชอบเดินเที่ยวแต่ห้างสรรพสินค้า เด็กชายผาเมฆของผมสนใจใคร่รู้ดูกระฉับกระเฉง แคล่วคล่อง ซอกแซกไปทุกเหลี่ยมทุกมุม ซักถามเรื่องราว สืบสาวประวัติศาสตร์เล่นเอาผมจนมุมถึงขั้นจนตรอก ได้แต่กลอกหน้าส่ายหัวระอาลูกชาย

 เด็กชายพาผมขึ้นบันไดสู่ใจองค์พระปรางค์ ภายในกว้างขวาง มีบันไดเล็กๆ (ซึ่งกรมศิลปากรได้สร้างขึ้นภายหลัง) ลงไปสู่ “กรุ” เบื้องล่าง

 ผมนึกย้อนแล้วก็เสียใจ ที่ไม่ลงตามลูกชายไปให้ถึงกรุ แถมยังห้ามปรามเขาเสียอีก เสียดายที่ไม่ได้ลงไปชมภาพฝาผนัง ได้แต่ผัดผ่อนไว้ วันหลังจะพามา ดูเขาผิดหวังมาก บ่นเสียดายอย่างเสียความรู้สึกไปตลอดทาง

 วัดราชบูรณะกว้างขวาง ซากปรักหักพังที่หลงเหลือพาให้จินตนาการเห็นภาพวิหารใหญ่เสาแต่ละต้นเหลือจะโอบ
 ก่อนออกจากตัวเมืองอยุธยา ผมได้สัญญากับลูกชายไว้ว่าจะพาเขากลับมาลงบันไดชมกรุพระปรางค์ด้วยกันแน่นอน ไม่ช้าไม่นาน แต่คงต้องหลังจากพ่อกลับจากเดินทางไกลตามรายการที่รออยู่ข้างหน้า

"ศักดิ์สิริ มีสมสืบ"