
เพื่อนกันฉัน"จุฬา'16 55ฮ่า"
เรียกว่าเป็นงานชุมนุมนิสิตเก่าจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย รหัส 2516 ที่พอลองให้ทุกคนช่วยกันนับห้วงเวลาแห่งความผูกพันที่ผ่านมา เป็นต้องต๊กกะใจเพราะเพิ่งจะรู้ตัวกันว่ารุ่น 16 นี้ ครองความเป็นเพื่อนกันมายาวนานถึง 37 ปีแล้วน่ะสิ...
ราวกับเป็นธรรมเนียมปฏิบัติไปแล้วที่ทุกๆ 3 ปี นิสิตจุฬาฯ รุ่นนี้ทั้ง 14 คณะ จะกลับมารวมตัวกันเพื่อร่วมถวายความจงรักภักดีและเทิดพระเกียรติ สมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯ สยามบรมราชกุมารี ด้วยทรงเป็นนิสิตอักษรศาสตร์ในปีนั้นพอดี และในครั้งนี้ก็ทรงมีพระมหากรุณาธิคุณเสด็จพระราชดำเนินมาร่วมงานด้วย
และเมื่อธีมงานเป็นลูกทุ่งย้อนยุคในชื่อ "จุฬา'16 55ฮ่า" เหล่านิสิตเก่าจึงพร้อมใจกันสวมเสื้อฮาวายพิมพ์ลายไดโนเสาร์ บริเวณกระเป๋าปักพระนาม "สิรินธร" ในโทนสีชมพูที่ออกแบบเป็นพิเศษสำหรับงานนี้โดยเฉพาะ งานเปิดฉากด้วยละครเพลง "มนต์รัก ส้มโอ กับ หมาจู" ที่เรียกเสียงหัวเราะจากผู้ชมได้ไม่น้อย หลังทอดพระเนตรการแสดงจบ ทรงเป็นผู้นำร่วมขับร้องเพลงชื่นชีวิต โดยทรงปรบพระหัตถ์และโยกพระวรกายตามจังหวะเพลงอย่างพระเกษมสำราญ ก่อนจะทรงนำทุกคนร้องเพลงมหาจุฬาลงกรณ์ และบูมจุฬาฯ ที่แม้จะล่วงเลยมาเกือบ 40 ปีแต่ทุกคนก็ยังคงร้องได้อย่างไม่มีผิดเพี้ยน
ต่อด้วยการแสดงชุด เชอร์รี่ พิงค์ ที่ประกอบไปด้วยนิสิตเก่าจุฬาฯ หลากคณะและหนึ่งในนั้นคือเจ้าแม่ซิสเล่ย์ของไทย "รุ" รุจิตร สุธนะเสรีพร ที่ออกมาวาดลีลาการเต้นแสนถนัดอย่างชำนาญ แล้วจึงคั่นด้วยการประมูลนาฬิกากังไสที่ ภูริช มหาดำรงค์กุล สั่งทำพิเศษเพียงเรือนเดียวในโลกที่เชิญพระนามาภิไธย สธ มาประดับ ให้ทุกคนได้ร่วมกันประมูลอย่างออกรส สู้ราคากันมาพักใหญ่สุดท้ายจึงตกเป็นของ ดร.ประวิช รัตนเพียร ในราคา 5 แสนบาท โดยรายได้จากการประมูลและการจัดงานหลังหักค่าใช้จ่าย จะนำขึ้นทูลเกล้าฯ ถวายสมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯ สยามบรมราชกุมารี โดยเสด็จพระราชกุศลตามพระราชอัธยาศัย
และแล้วดีกรีความสนุกก็พุ่งขึ้นอีกครั้ง ทั้งชุดเบลลี่วู้ด ชุดวันเดอร์เกิร์ล แล้วจึงทิ้งท้ายชุด วาก้า วาก้า กับท่าเต้นสุดประทับใจ ก่อนจะเข้าสู่การประมูลรถยนต์ เชอรี่ คิวคิว จากสาธารณรัฐประชาชนจีน โดยงานนี้คณะวิศวกรรมศาสตร์โชว์สปิริตปิดการประมูลที่ราคา 555,000 บาทซะ...เมื่อสมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯ สยามบรมราชกุมารี พระราชทานของประมูลให้แก่ผู้ชนะการประมูลเรียบร้อยแล้ว จึงมีพระราชดำรัสกับนิสิตรุ่น 16 ใจความหนึ่งว่า
"ขอบคุณในความร่วมมือตามเคย ตอนนั่งที่โต๊ะยังคิดว่าอีก 3 ปีเราก็จะรู้จักกันครบ 40 ปี ตัวเลขอาจจะดูน่ากลัวนิดหน่อยแต่เป็นเลขมงคล อีก 5 ปีก็จะเกษียณกันแล้วเราจะยังมีงานแบบนี้มั้ย สุดท้ายเกษียณแล้วก็ต้องมีการสังสรรค์กันต่อ อาจจะถี่ขึ้นไม่แน่ใจว่าจะเต้นกันได้มั้ย หรือยิ่งนับวันยิ่งเต้นดีขึ้นก็ได้ ขอบคุณเพื่อนๆ ทุกคนที่มาร่วมกันในวันนี้"