1 ทศวรรษสถานีอวกาศนานาชาติ | คมชัดลึก

ศาสตร์ ชีววิทยา เภสัชวิทยา โลหะวิทยา และอื่นๆ อีกมากมาย กว่าจะผลิตพืชสายพันธุ์ใหม่ที่ให้ผลิตผลมากขึ้น การปรับปรุงคุณภาพและผลิตโลหะ รวมทั้งวัสดุอื่นๆ ที่สามารถทำได้ในภาวะไร้น้ำหนักเท่านั้น ทั้งยังเป็นสถานที่เตรียมความพร้อมของนักบินอวกาศในการเดินทางระยะไกลไปสำรวจดาวดวงอื่นในระบบสุริยจักรวาล เช่น ดาวอังคาร ที่เชื่อกันว่าในอนาคตไม่ไกลเกินไปนัก มนุษย์อาจจะต้องย้ายถิ่นฐานไปยังดาวอังคาร เนื่องจากสภาพแวดล้อมบนโลกไม่เอื้อต่อการดำรงชีวิตอีกต่อไป

 ไอเอสเอสยังเป็นสัญลักษณ์หนึ่งในการสิ้นสุดของสงครามเย็นที่สหรัฐ และพันธมิตรชาติตะวันตกแข่งกันสะสมอาวุธกับรัสเซียซึ่งมีระบอบการปกครองที่แตกต่างกัน โครงการสถานีอวกาศนานาชาติเป็นโครงการร่วมกันระหว่างหน่วยงานด้านอวกาศ 5 หน่วย ได้แก่ องค์การการบินและอวกาศแห่งชาติ (นาซา) แห่งสหรัฐอเมริกา องค์การอวกาศแห่งสหพันธรัฐรัสเซีย (อาร์เคเอ) องค์การสำรวจอวกาศญี่ปุ่น (จาซา) องค์การอวกาศแคนาดา (ซีเอสเอ) และองค์การอวกาศยุโรป (อีเอสเอ) กำหนดงบประมาณตลอดโครงการ 30 ปี สูงถึง 1 แสนล้านยูโร (ประมาณ 5 ล้านล้านบาท)

 โครงการเริ่มต้นเมื่อมีการส่งโมดูล หรือชิ้นส่วนแรกของสถานีที่มีชื่อว่า "ซาร์ยา" ซึ่งรัสเซียเป็นผู้สร้าง และสหรัฐเป็นผู้ให้ทุนขึ้นไปโคจรที่ความสูง 300 กิโลเมตรเหนือพื้นโลก เมื่อวันที่ 20 พฤศจิกายน 2541 ต่อมาได้มีการผลิตโมดูลใหม่ที่ทำหน้าที่ต่างกันออกไปนำส่งขึ้นไปประกอบบนอวกาศรวม 15 โมดูลมีกำหนดแล้วเสร็จในเดือนธันวาคม 2554

 แม้จะอยู่ห่างไกลจากสายตา แต่ไอเอสเอส ไม่ได้หยุดยั้งที่จะสร้างสรรค์ และค้นคว้าเทคโนโลยีใหม่ๆ เพื่อมนุษยชาติ ไม่แน่ว่าในอนาคตอันใกล้เราอาจจะรับประทานข้าวที่มีกำเนิดสายพันธุ์ในสถานีอวกาศนานาชาติก็เป็นได้