“วัดปรมัยยิกาวาส” ศูนย์กลางวัฒนธรรมชาวมอญที่เมืองนนทบุรี | คมชัดลึก

  วัดปากอ่าวนี้มีชื่อเป็นภาษามอญว่า เภี่ยมุ๊เกี้ยะเติ้ง แปลว่า วัดหัวแหลม ซึ่งน่าจะเป็นชื่อที่ชาวบ้านเรียกตามสภาพภูมิศาสตร์ของที่ตั้งวัดบนเกาะเกร็ด ที่สภาพของเจดีย์องค์เล็กที่เอียงยื่นแหลมออกมาในแม่น้ำ

 แต่เดิมเกาะเกร็ดไม่ได้เป็นเกาะอย่างที่เห็นอยู่ในปัจจุบัน เกาะเกร็ดเกิดจากการขุดคลองลัดลำน้ำเจ้าพระยาในสมัยพระเจ้าอยู่หัวท้ายสระ (พ.ศ. 2265) แล้วเรียกว่าคลองลัดเกร็ด คลองลัดเกร็ดนี้เมื่อนานเข้าก็ถูกน้ำกัดเซาะตลิ่ง จนกว้างขวางขึ้นจนดูเหมือนเป็นสายเดียวกับแม่น้ำเจ้าพระยาดังปัจจุบัน

 ชาวมอญที่มาสร้างวัดปากอ่าวนี้ ตามบันทึกทางประวัติศาสตร์กล่าวว่า ถูกกวาดต้อนมาสมัยกรุงธนบุรี เมื่อครั้งสมเด็จพระเจ้าตากสินมหาราช ยกทัพไปตีเมืองพม่า แล้วกวาดต้อนครอบครัวชาวมอญมาที่กรุงธนบุรี โดยโปรดเกล้าฯ ให้ชาวมอญไปตั้งถิ่นฐานอยู่ที่เกาะเกร็ด

 ชาวมอญเหล่านั้นจึงสร้างวัดเภี่ยมุ๊เกี้ยะเติ้ง หรือวัดหัวแหลมขึ้น เป็นที่สักการบูชา และเป็นศูนย์กลางชุมชนขึ้น ต่อมาเมื่อสมัยรัชกาลที่ 5 ได้เสด็จพระราชดำเนินมาทอดผ้าพระกฐิน ที่วัดใน จ.นนทบุรี ซึ่งวัดปากอ่าวเองก็เป็นหนึ่งในนั้นเช่นกัน

 ครั้นทรงทอดผ้าพระกฐินเสร็จแล้ว ก็ทอดพระเนตรเห็นความชำรุดทรุดโทรมของวัด ทั้งพระอุโบสถ พระวิหาร และหมู่กุฏิสงฆ์ จึงมีพระราชดำริจะบูรณปฏิสังขรณ์วัดแห่งนี้โดยถวายเป็นพระราชกุศลให้ พระเจ้าบรมมหัยยิกาเธอ กรมสมเด็จพระยาสุดารัตนราชประยูร

 ด้วยเหตุนี้จึงพระราชทางชื่อวัดนี้ใหม่ว่า วัดปรมัยยิกาวาศ โดยมาจากคำว่า ปรม (บรม) + อัยยิกา + อาวาส แปลโดยรวมว่า วัดของยาย นั่นเอง ซึ่งต่อมาภายหลังชื่อวัดก็เขียนเป็น วัดปรมัยยิกาวาส แทน

 ชุมชนมอญที่สร้างวัดนี้ขึ้น ก็ได้สืบทอดวัฒนธรรม ประเพณีของชาวมอญเอาไว้อย่างเหนียวแน่น จนกลายเป็นเอกลักษณ์ของท้องถิ่นที่มีเสน่ห์ และมีคุณค่าในการรักษาเอาไว้ดังเช่นปัจจุบัน

"เรือนอินทร์  หน้าพระลาน"

ที่มาภาพประกอบ
www.monstudies.com