"บ้านดงละคร” จุดเปลี่ยนสินค้าสมัยโบราณ | คมชัดลึก

  การติดต่อค้าขายระหว่างกันอย่างนี้ทำให้เมืองโบราณในอุษาคเนย์สมัยทวารวดีมีกิจกรรมทางการค้า และการแลกเปลี่ยนวัฒนธรรมที่หลากหลายจนเกิดความมั่งคั่ง จากชุมชนหมู่บ้านเล็กๆ ก็พัฒนาขึ้นเป็นชุมชนเมืองขึ้นมากมาย

 เนื่องด้วยที่ตั้งของเมืองดงละครอยู่กึ่งกลางระหว่างชุมชนโบราณลุ่มน้ำเจ้าพระยา และชุมชนโบราณลุ่มน้ำบางปะกง จึงทำให้เมืองดงละครน่าจะเป็นจุดแวะพักของพ่อค้าที่สำคัญแห่งหนึ่ง โดยมีเมืองโบราณศรีมโหสถเป็นศูนย์กลางของกลุ่มเมืองท่าชายฝั่งทะเลภูมิภาคตะวันออก

 นอกจากเป็นจุดแวะพักแล้ว เมืองดงละครยังเป็นสถานีทางการค้าที่รวบรวมสินค้าจากนานาประเทศนอกภูมิภาค เพื่อแลกเปลี่ยนซื้อขายกับเมืองท่าในภูมิภาคเดียวกันด้วย โดยใช้การเดินเรือเลียบชายฝั่ง

 ความหลากหลายของโบราณวัตถุที่ขุดพบสามารถเป็นพยานยืนยันได้ดี เช่น เศษภาชนะเคลือบสีฟ้าของเปอร์เซีย ลูกปัดแก้ว ลูกปัดหิน เป็นต้น

 นักวิชาการให้ความเห็นว่า นามเมือง “ดงละคร” เป็นชื่อที่เพี้ยนมาจาก “ดงนคร” เป็นชื่อใหม่เมื่อกรุงรัตนโกสินทร์นี้เอง ซึ่งเป็นชื่อที่ชาวบ้านเรียกเมืองโบราณที่มีต้นไม้ขึ้นปกคลุม และไม่น่าจะเกี่ยวข้องกับความหมายของละคร ว่าเป็นเมืองที่มีเสียงร้อง-รำละครดังแว่วออกมาดังในนิทาน

 เมืองโบราณในมัยทวารวดีไม่ได้อยู่แค่ที่ภาคกลาง และภาคอีสานของประเทศไทยเท่านั้น แต่ถ้าพิจารณาจากสภาพภูมิศาสตร์แล้วบริเวณภาคตะวันออกของประเทศไทยก็มีเมืองโบราณประเภทนี้อยู่ไม่น้อย ซึ่งล้วนแล้วแต่มีความสำคัญทั้งสิ้น !

"เรือนอินทร์ หน้าพระลาน"