
ตลาดบ้านสุด ชุมทางการค้าเก่ากว่า 100 ปี
ตลาด คือศูนย์กลางของชุมชนที่สร้างความเคลื่อนไหวให้เกิดวิถีชีวิตและเศรษฐกิจของท้องถิ่น ตลาดเก่าจึงยิ่งมีคุณค่าในฐานะบันทึกของชุมชน
ที่ ต.ไผ่กองดิน อ.บางปลาม้า จ.สุพรรณบุรี มีตลาดเก่าอายุกว่า 100 ปี เรียกตามชื่อบ้านว่า “ตลาดบ้านสุด” ตลาดริมน้ำของย่านนี้ในอดีต
คือตลาดเก่าที่เป็นศูนย์กลางการค้าขายแลกเปลี่ยนสินค้าและจุดจอดแวะพัก ตั้งอยู่ริมคลองบางยี่หน เส้นทางคมนาคมสำคัญในสมัยก่อนที่เชื่อมการติดต่อระหว่างกรุงเทพฯ และสุพรรณบุรี
เหตุที่ชื่อว่า “บ้านสุด” ชาวบ้านบอกว่า เพราะเป็นหมู่บ้านสุดท้ายของ อ.บางปลาม้า ที่ติดกับ อ.บางซ้าย ของ จ.พระนครศรีอยุธยา
จากข้อมูลในวิทยานิพนธ์ มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ เรื่อง “การศึกษาพัฒนาการชุมชนตลาดริมน้ำ : กรณีศึกษาชุมชนริมน้ำตลาดบ้านสุด จังหวัดสุพรรณบุรี” ของ วรพจน์ มีสุข กล่าวว่า ตลาดแห่งนี้ ถูกก่อตั้งโดยตระกูลหิรัญณยวะสิต คือนายทองสุข หรือเถ้าแก่แดง และนายมุ่ยง้วน ลูกชาย ร่วมกันสร้างขึ้นเมื่อปี พ.ศ.2449 ณ วันนี้ตลาดบ้านสุดจึงมีอายุมาถึง 104 ปีแล้ว
เดิมทีบริเวณนี้เป็นทุ่งนาโล่งมีน้ำท่วมขัง และมีจุดเชื่อมต่อการสัญจรทางน้ำ คือท่าเรือเมล์แดง สำหรับเดินทางไปกรุงเทพฯ เถ้าแก่แดงซึ่งอพยพมาจากเมืองจีนได้มาค้าขายตามลำคลองบางยี่หน และแวะพักซื้อขายสินค้าที่บ้านสุด จึงเล็งเห็นว่าที่นี่ห่างไกลจากชุมชนอื่นๆ ทั้งชาวบ้านทำอาชีพการเกษตรซึ่งเป็นสินค้าที่ซื้อขายกันในสมัยนั้น จึงตั้งตลาดการค้าที่บ้านสุดเพื่อเป็นแหล่งซื้อขายสินค้าระหว่างเส้นทางน้ำอีกจุดหนึ่ง
ทั้งยังได้ตั้งยุ้งข้าว เพื่อซื้อข้าวจากชาวบ้านในบริเวณนั้น จนกิจการขยายตัวอย่างรวดเร็ว มีโรงสี และเรือรับซื้อ ขนถ่ายข้าว จากกิจการตลาดเล็กๆ จึงขยับขยายมีห้องแถว กลายเป็นตลาดศูนย์กลางค้าขายแลกเปลี่ยนสำคัญของย่านนี้
ตลาดบ้านสุดวันนี้ออกจะเงียบเหงา มีเพียงการค้าขายกันภายในชุมชนและตลาดนัดชั่วคราว ต่างจากเมื่อ 40-50 ปีก่อนในภาพความทรงจำของคนคุ้นเคย ที่จะมีเรือมาจอดเพื่อจับจ่ายซื้อหาสินค้ากันที่ตลาดแห่งนี้คับคั่ง
ด้วยเพราะการดำเนินชีวิตและสภาพเศรษฐกิจที่เปลี่ยนไป ทั้งไม่ได้มีการฟื้นฟูตลาดให้กลับมามีชีวิตอีกครั้ง
"เรือนอินทร์ หน้าพระลาน"