วันนี้เมื่อปีโน้น | คมชัดลึก

เริ่มด้วย "วันที่ 26 กุมภาพันธ์ 2492" เกิดเหตุการณ์ "กบฏวังหลวง" เหตุการณ์ครั้งนี้มีที่มาจากความขัดแย้งระหว่างจอมพล ป.พิบูลสงคราม กับนายปรีดี พนมยงค์ สองผู้นำคนสำคัญของคณะราษฎร ที่มีการชิงไหวชิงพริบทางการเมืองกันมานานแล้ว โดยเฉพาะอย่างยิ่งในช่วงสงครามโลกครั้งที่ 2 ที่จอมพล ป.ซึ่งดำรงตำแหน่งนายกรัฐมนตรี นำประเทศไทยร่วมเป็นมหามิตรกับญี่ปุ่น แต่นายปรีดี ซึ่งดำรงตำแหน่งผู้สำเร็จราชการแผ่นดิน ดำเนินการใต้ดินเรื่องขบวนการเสรีไทยกับสหรัฐ และอังกฤษ ภายหลังสงคราม จอมพล ป.ซึ่งหลุดจากตำแหน่งไป ได้กลับมาเป็นนายกรัฐมนตรีใหม่ ด้วยการปฏิวัติของจอมพลผิน ชุณหะวัณพร้อมกับมีการกล่าวหานายปรีดีกรณีสวรรคตของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวอานันทมหิดล จนนายปรีดีต้องเดินทางไปอยู่ที่ประเทศจีน

 อย่างไรก็ตาม นายปรีดี ได้ลอบเดินทางกลับมาประเทศไทยเพื่อสู้ข้อกล่าวหาดังกล่าว แต่ได้รับการปฏิเสธจากรัฐบาล และไม่ได้รับการคุ้มครองความปลอดภัยตามที่ร้องขอจากนายทหารที่กุมกำลัง ทางกลุ่มผู้สนับสนุนนายปรีดี เช่น ทหารเรือบางส่วนและอดีตเสรีไทยบางส่วน จึงตัดสินใจใช้กำลังเข้าจู่โจมโค่นล้มรัฐบาลในคืนวันเสาร์ที่ 26 กุมภาพันธ์ 2492 โดยได้เข้ายึดมหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ และพระบรมมหาราชวังเป็นที่มั่น กับมีการนำกำลังของอดีตเสรีไทยสายตะวันออกสมทบด้วยญวนลาวอิสระเข้ามาทางอรัญประเทศ และกองกำลังเสรีไทยสายอีสานและสายกาญจนบุรีเข้ามายังกรุงเทพฯ ด้วย

 กลุ่มที่เข้ายึดพระบรมมหาราชวังได้ออกประกาศอ้างพระบรมราชโองการปลด จอมพล ป.พิบูลสงคราม และคณะรัฐมนตรีออกจากตำแหน่ง และแต่งตั้งนายดิเรก ชัยนาม เป็นนายกรัฐมนตรีแทน แต่รัฐบาลได้ตอบโต้อย่างรุนแรง จนบรรดาผู้ก่อการแตกพ่าย นายปรีดีได้หลบซ่อนตัวอยู่ในประเทศไทยระยะหนึ่งก่อนเดินทางผ่านสิงคโปร์ไปลี้ภัยยังประเทศจีน และรัฐบาลได้ดำเนินการจับกุมและสังหารอดีตเสรีไทยและผู้มีส่วนเกี่ยวข้องกับเหตุการณ์ดังกล่าวอย่างเหี้ยมโหด

 ถัดมา "ในวันที่ 26 กุมภาพันธ์ 2500" จอมพล ป.พิบูลสงคราม นายกรัฐมนตรี ได้จัดให้มีการเลือกตั้งทั่วไป ซึ่งนับเป็นครั้งที่ 9 นับแต่มีการปกครองในระบอบประชาธิปไตยฯ ของไทย โดยจอมพล ป.ประกาศว่าจะเป็นการเลือกตั้งที่สะอาดบริสุทธิ์เพื่อถวายเป็นพุทธบูชาในโอกาสฉลอง 25 พุทธศตวรรษ แต่การเลือกตั้งครั้งนั้นได้ชื่อว่าเป็นการเลือกตั้งที่สกปรกที่สุด เพราะมีการข่มขู่ให้เลือกผู้สมัครของพรรคเสรีมนังคศิลาซึ่งเป็นพรรครัฐบาล มีการสังหารนักการเมืองฝ่ายตรงข้าม ใช้เครื่องมือและกลไกของรัฐบาลสนับสนุนนักการเมืองฝ่ายตน ตลอดจนมีการโกงการเลือกตั้งด้วยวิธีการต่างๆ นานา ตั้งแต่การลงคะแนนซ้ำ การนำบัตรเลือกตั้งใส่เพิ่มลงในหีบ การเปลี่ยนหีบบัตรเลือกตั้ง และใช้เวลานับคะแนนถึง 7 วัน 7 คืน

 การเลือกตั้งครั้งนั้นได้รับการคัดค้านจากนิสิตนักศึกษาและประชาชน มีการเดินขบวนประท้วง และลดธงชาติครึ่งเสา จนเป็นตัวเร่งปฏิกิริยาความขัดแย้งระหว่างรัฐบาลกับกลุ่มทหารที่ให้ความสนับสนุน จอมพล ป.อยู่แต่เดิม และนำไปสู่การรัฐประหารของ พล.อ.สฤษดิ์ ธนะรัชต์ ผบ.ทบ.ในวันที่ 16 กันยายน 2500

 ที่ใกล้เข้ามาอีกนิด คือ "วันที่ 26 กุมภาพันธ์ 2549" ที่พันธมิตรประชาชนเพื่อประชาธิปไตย อันมี "นายสนธิ ลิ้มทองกุล" เป็นแกนนำ ได้ย้ายการชุมนุมจากลานพระบรมรูปทรงม้า มาชุมนุมใหญ่ที่สนามหลวงเพื่อขับไล่ พ.ต.ท.ทักษิณ ชินวัตร นายกรัฐมนตรี เป็นวันแรก ต่อมาการชุมนุมได้เคลื่อนย้ายไปยังที่ต่างๆ หลายแห่ง และยืดเยื้อไปจนถึงวันที่ 19 กันยายน 2549 พล.อ.สนธิ บุญยรัตกลิน ผบ.ทบ.ก็นำกำลังทำรัฐประหารโค่นล้มรัฐบาล พ.ต.ท.ทักษิณเป็นผลสำเร็จ

 ขอเรียนว่า คอลัมน์ “วันเว้นวันฯ” วันนี้ ไม่มีนัยทางสถิติ หรือนัยทางการเมืองใดๆ ทั้งสิ้น เป็นแต่ให้อ่านกันเล่นๆ เพื่อฆ่าเวลาระหว่างรอคำตัดสินของศาลฎีกาฯ ในคดียึดทรัพย์ "พ.ต.ท.ทักษิณ ชินวัตร" ในวันที่ 26 กุมภาพันธ์ 2553 ครับ