
หางอึ่ง
แม้ว่าผมจะเกิดและเติบโตที่บ้านนอก จับเขียดจับอึ่งมากินเป็นประจำ หลายครั้งที่ทำบาปกรรมมากถึงขั้นถลกหนังกบหนังอึ่งมาขึงกับปากกระป๋องนมข้นเพื่อใช้ตีแทนกลอง จะเรียกว่าคุ้นเคยกับกบเขียดและอึ่งมาตั้งแต่เด็กก็คงจะว่าได้ แต่ถึงกระนั้นผมก็ไม่เคยสังเกตสักทีว่าอึ่งม
แต่คนไทยมีคำพูดติดปากกันอยู่คำหนึ่งว่า “มีปัญญาแค่หางอึ่ง” อันหมายถึงคนที่มีสติปัญญาน้อย หรือคนที่ทำอะไรผิดๆ อยู่เป็นประจำ หรือจะหมายถึงคนโง่ที่ไม่รู้เรื่องรู้ราวก็ว่าได้ คนเหล่านั้นมักจะถูกค่อนขอดว่า “มีปัญญาแค่หางอึ่ง” ซึ่งทำให้ผมเข้าใจว่าหางอึ่งคงจะสั้นกุดจุ๊ดจู๋ หรือมีอยู่น้อยนิดจนถูกนำมาเทียบกับคนที่มีความคิดอ่านมีปัญญาน้อย
ปัญหาเศรษฐกิจที่กำลังลุกลามไปทั่วโลก ทำให้ผู้บริหารหน่วยงานและองค์กรต่างๆ ต้องใช้สติปัญญาความคิดเข้ามาแก้ไขกันอย่างเต็มความสามารถ ซึ่งแน่นอนว่าย่อมต้องมีผู้บริหารที่มีความสามารถคุ้นค่าสมราคาค่าจ้าง หาวิธีการแก้ไขปัญหาที่ถูกต้องและเห็นผล และมีผู้บริหารที่หลายหน่วยงานหลายองค์กรเริ่มรู้สึกว่าเสียดายค่าจ้างแพงๆ ตอนรับสมัครเข้าเหลือเกิน
ธุรกิจการบินต้นทุนต่ำที่รู้จักกันในนามของ โลว์คอสท์ แอร์ไลน์ เกิดขึ้นมาในประเทศไทยเพื่อเสริมการเดินทางของผู้คนให้สะดวกมากขึ้น และเป็นสายการบินทางเลือกที่เกิดขึ้นมา เพื่อเสริมการให้บริการของสายการบินหลัก
หัวใจของการบริหารสายการบินประเภทโลว์คอสท์อยู่ที่หลักการตรงตามชื่อของมัน คือบริหารจัดการต้นทุนให้ต่ำที่สุด ตัดขั้นตอนที่ฟุ่มเฟือยและไม่จำเป็นต่อการเดินทางออกไปให้มากที่สุด จะทำให้มีขีดความสามารถในการขายตั๋วโดยสารได้ในราคาถูกกว่าสายการบินหลัก ซึ่งหลายสายการบินที่อยู่ในประเภทโลว์คอสท์ ก็สามารถดำเนินธุรกิจไปได้ตามเป้าหมาย
นกแอร์เป็นสายการบินประเภทโลว์คอสท์ที่เปิดให้บริการตามเส้นทางในประเทศแข่งกับสายการบินอื่นๆ โดยมีการบินไทยเป็นผู้ถือหุ้นรายใหญ่ ดังนั้นผลประกอบการของนกแอร์ไม่ว่าจะออกมาในรูปใด การบินไทยจึงตกอยู่ในสภาพที่ต้องร่วมรู้เห็นด้วยอย่างหลีกเลี่ยงไม่พ้น อันหมายถึงรัฐบาลไทยต้องร่วมรับรู้ด้วยเช่นกัน
เมื่อถึงเวลาที่ภาวะเศรษฐกิจของโลกตกต่ำลง ธุรกิจการบินของนกแอร์ที่ปกติก็ไม่ได้อยู่ในระดับที่น่าพึงพอใจเท่าใดนักอยู่แล้ว ก็ประสบภาวะยากลำบากเพิ่มมากขึ้นไปอีก แต่ด้วยความที่เป็นธุรกิจบริการที่อยู่ภายใต้การดูแลของรัฐบาลแบบห่างๆ ทำให้มีผู้ที่เกี่ยวข้องออกมาเสนอแนะความคิดเห็นสำหรับแก้ไขปัญหากันมากมาย
หนึ่งในวิธีการแก้ไขปัญหาของนกแอร์ที่มีนักการเมืองออกมาเสนอทางแก้ไขให้ และมีท่าว่าจะได้รับการสนองตอบจากทุกฝ่ายก็คือ ให้การบินไทยลดเที่ยวบินที่มีอยู่ในเส้นทางเดียวกันกับนกแอร์ลงไป หรือจะแปลความหมายว่าในเส้นทางใดก็ตามที่นกแอร์บินอยู่ และมีสายการบินอื่นๆ ทำการบินอยู่ด้วย จะเหลือเพียงนกแอร์รายเดียวที่ให้บริการ เช่น ที่นครศรีธรรมราช เป็นต้น
ถ้าใช้วิธีการแก้ไขปัญหารายได้ในการประกอบธุรกิจหดหาย ด้วยการห้ามคู่แข่งทำการแข่งขัน หรือให้ทำธุรกิจในรูปแบบรัฐวิสาหกิจผูกขาด แล้วทำให้ธุรกิจนั้นๆ กลับมามีผลประกอบการที่ดีขึ้น ผมว่าไม่ต้องไปเสียเวลาควานหาผู้บริหารที่มีฝีไม้ลายมือที่ไหนมาก็ได้ ไปเอารัฐมนตรีที่ “มีปัญญาแค่หางอึ่ง” ที่ไหนมาเสนอวิธีการแบบนี้ก็ได้ทั้งนั้นล่ะครับ